Δάφνη Μπόκοτα: «Μου λένε ότι δεν μπορούν να δουν τη Eurovision χωρίς εμένα»

Λίγες ώρες πριν την ελληνική συμμετοχή και λίγα 24ωρα πριν τον τελικό της φετινής Eurovision, ζητήσαμε από τη Δάφνη Μπόκοτα, τη γυναίκα που ξέρει το διαγωνισμό καλύτερα από όλους μας να κάνει τις δικές της προβλέψεις για φέτος.

Ποια είναι τα επαγγελματικά σου ενδιαφέροντα σήμερα; Με τι ασχολείσαι;
Αυτή τη στιγμή δεν ασχολούμαι με τίποτε, πήρα λίγο χρόνο να ξεκουραστώ και να αποφασίσω τι θέλω να κάνω. Ήμουν αντιδήμαρχος Πειραιά και αποφάσισα να μην ενασχοληθώ ξανά με το Δήμο και παράλληλα έφυγα από την ΕΡΤ και χρησιμοποίησα το χρόνο για μένα και το γιό μου.

Παρότι έχεις κάνει τόσα πράγματα, έγραψες βιβλίο, έκανες μεταφράσεις, ασχολήθηκες με την πολιτική, το όνομα σου όμως έχει συνδεθεί με τη Eurovision σε ενοχλεί ή όχι;
Με βρίσκεις σε μια φάση που θα σου έλεγα ότι δεν με ενοχλεί, αν όμως με ρώταγες το ίδιο πράγμα πρόπερσι θα σου έλεγα ναι γιατί είναι απίστευτη η ταύτιση, είναι μοναδικό, δεν θυμάμαι κάποιον άλλον να έχει ταυτιστεί τόσο πολύ με τη Eurovision και έτσι αποφάσισα να μην τη σνομπάρω, γιατί είναι σοβαρό και δεν το λέω για τη σχέση μου με τα media, αλλά για τη λατρεία που μου έχει δείξει ο κόσμος. Με σταματάνε στο δρόμο και μου λένε ότι δεν μπορούν να δουν τη Eurovision χωρίς εμένα.

Πως το εκλαμβάνεις αυτό;
Σε ότι αφορά τον τομέα αγάπη και δόξας από τον κόσμο και απ το γιό μου, είμαι 100 τοις 100 ικανοποιημένη, όσον αφορά τον τομέα επαγγελματικά και οικονομικά, είμαι 100 τοις 100 πικραμένη.

Πικραμένη γιατί;
Πικραμένη γιατί δεν κέρδισα ποτέ τίποτε οικονομικά όλα αυτά τα χρόνια. Τώρα κερδίζουν όλοι γύρω από το διαγωνισμό και μάλιστα πολλά λεφτά.

Κάθε φορά που βλέπεις Eurovision τι νιώθεις;
Σαν να είμαι εκεί αισθάνομαι και προσπαθώ να προλάβω λάθη, να δω τον πίνακα με τις βαθμολογίες, ένα περίεργο πράγμα

Θυμάσαι τη πρώτη φορά που βγήκες στην τηλεόραση;
Πολύ καλά, ήταν στο δελτίο ειδήσεων και ήμασταν 3 κορίτσια που περάσαμε στο διαγωνισμό για παρουσιάστριες, ήταν αξέχαστο.

Τότε ο κόσμος ήταν πιο ανεκτικός συγχωρούσε το λάθος;
Όχι, σήμερα ο κόσμος είναι εξαιρετικά ανεκτικός, τότε δεν ήταν, δεν ανέχονταν να κάνεις λάθος ,φραστικό λόγου χάρη, έπαιρναν αμέσως τηλέφωνο. Δεν ανέχονταν Μεγάλη Παρασκευή να βγεις με οποιοδήποτε άλλο χρώμα, εκτός από μαύρο, δεν ανέχονταν το πολύ έντονο βάψιμο, το προκλητικό ντύσιμο. Τώρα τρώνε τα πάντα, τότε είχαν απαιτήσεις από αυτό που έβλεπαν και άκουγαν και αν ακούσεις όλους του παλιούς θα δεις ότι οι φωνές τους είναι σωστές, τοποθετημένες. Τώρα ακούν και ανέχονται τα πάντα, τραγικά λάθη και αισθητική, είναι χωνευτήρι και γι αυτό δεν υπάρχει πια διάρκεια.

Αν έπρεπε να διαλέξει κάποια ή κάποιους που παρουσίασαν μετά από σένα, ποιους θα διάλεγες αν ήσουν η ΕΡΤ;
Από όλους αυτούς δεν θα διάλεγα κανέναν και δεν το λέω με κακία, απλά θεωρώ ότι η ειδικότητα τηλεπαρουσιαστής μόνο στην Ελλάδα καταργήθηκε. Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν τηλεπαρουσιαστές γιατί δεν έχει σημασία να φέρεις ένα άνθρωπο, να τον στήσεις και να τον βάλεις να διαβάσει το ότο κιού. Δεν είναι τυχαίο που σε όλο τον κόσμο τις εκπομπές τις παρουσιάζουν τηλεπαρουσιαστές και όχι ηθοποιοί, τραγουδιστές ή δημοσιογράφοι. Εγώ ποτέ δεν χρησιμοποίησα ότο κιού, μου έλεγε στο αφτί μου ο σκηνοθέτης μίλα 5 ή μίλα 10 και αυτό τον χρόνο δεν μου τον κάλυπτε το κοντρόλ, το κάλυπτα μόνη μου, ούτε κείμενα είχαμε , ούτε στυλίστριες, ούτε τίποτε.

Είναι αλήθεια ότι από τη μέρα που σταμάτησες τη παρουσίαση της Eurovisionν, σταμάτησες και να ασχολείσαι;
Ναι σταμάτησα να βλέπω και να ασχολούμαι με τη Eurovision γιατί είχα πικραθεί και είχα μπουκώσει, αλλά συνέβη ένα πολύ περίεργο πράγμα. Για χρόνια κρατιόμουν μακριά και έβλεπα που μίλαγαν όλοι και έγιναν γνώστες κι εγώ όσο και αν προσπαθούσα να κρατήσω αποστάσεις και να μην ασχολούμαι τόσο με ακολουθούσε. Το θέμα είναι ότι εγώ είχα αποφασίσει να μείνω εκτός και δεν με αφήνουν. Η Eurovision γυρίζει συνεχώς πίσω σε μένα.

Τι έχει να πεις σε όσους λένε απαξιωτικά, ότι η Eurovision είναι ένα πανηγυράκι
Θα απαντούσα ναι, είναι πανηγυράκι, αλλά είναι υπέροχο και ας προσπαθήσουν να φτιάξουν και άλλο αν μπορούν

Έχεις κάποιο σχόλιο για τη φετινή Eurovision;
Είμαι πολύ επιφυλακτική με την αλλαγή των κανονισμών γενικά και θεωρώ απώλεια τις χώρες που έφυγαν και θα φύγουν και άλλες.

Σου αρέσει το τραγούδι που στείλαμε φέτος;
Ναι μ' αρέσει το δικό μας, παίρνει ένα ρίσκο, αλλά δεν θα το ήθελα φέτος, θα το ήθελα εκτός κρίσης και θα ήθελα για φέτος μια άλλη εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Τολμάς να κάνεις προβλέψεις;
Διαπιστώνω γενικά, ότι πολλοί θα ήθελαν να κερδίσει η Δανία.

Πώς είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί στα χρόνια της κρίσης;
Αχ είναι τραγικό, ανασφαλές και αγχωτικό.

Πόσο χρονών είναι ο γιός σου;
Είναι 15 χρονών

Τι του λες για τα επαγγελματικά του; Πώς τον συμβουλεύεις;
Να μην αφήσει την Ελλάδα να τον πατήσει και το εννοώ και αναλαμβάνω την ευθύνη η Ελλάδα τα πνίγει τα παιδιά της, τα δολοφονεί, τα συνθλίβει και βλέπεις ότι και με τη νέα γενιά αυτό το γνώρισμα παραμένει, δεν εξαλείφεται. Το δεύτερο που του λέω, είναι ότι αυτό που θα κάνει στη ζωή του να το αγαπάει, να του αρέσει, γιατί εμείς οι γονείς κατευθύνουμε τα παιδιά μας σε κάτι προσοδοφόρο που θα έχει μέλλον, αλλά είναι βασικό να γουστάρεις αυτό που κάνεις