The Τσε Τσε Effect…

Tύπου Butterfly Effect, όπως την ταινία γιατί πια τα έχω χαμένα. Έχω μπερδευτεί ειδικά αυτή την εβδομάδα, ίσως λόγω μερικής απομόνωσης σε ήσυχο μέρος, με το τι είναι το Talk of the Town.

Το απίστευτο θανατικό που έχει ξεκινήσει από την αρχή της χρονιάς με τελευταίο θύμα το Δημήτρη Μητροπάνο; Την απίστευτη μετέπειτα υστερία, τύπου τσίμπημα τσε τσε, που κυριαρχεί μετά στα social media με υπερβολές και κάτι μελιστάλαχτες αηδίες που γράφουν ακόμα και οι πλέον άσχετοι και που σου βγάζουν αντίδραση και μόνο; Το Εκλογόραμα -που γράφει και ο Αρης Δημοκίδης- που συνεχίζει να λανσάρει νέα σκουπίδια για το απόλυτο trash της Βουλής; Τις εξονυχιστικές λεπτομέρειες των ωρών του -επιτέλους το κατάλαβαν- Άκη στη φυλακή; Τις «δύσκολες» ώρες της αυτοκράτειράς του με τα 200 ζευγάρια παπούτσια το χρόνο; 12 points στη Ζαρίφη που την αποκάλεσε διαπλεκόμενη σαρανταποδαρούσα!

Και μέσα στο αλαλούμ οι μουρλές σελεμπρετοκαλόγριες και οι κυνηγοί του «κακού» που στιγματίζουν ανθρώπους και τους διασύρουν στο internet. Όλα αυτά συζητιούνται, παράλληλα με το «δραματικό κρυολόγημα» της Ελένης το Πάσχα, όμως δεν εντυπωσιάζουν πλέον κανέναν. Το πιο γκροτέσκ όλων είναι τα προεκλογικά και τα σχήματα του αλαλούμ. Κόμματα και άνθρωποι που δεν υπάρχουν χαραμίζουν τον τηλεοπτικό μας χρόνο σε μία ήδη κουρασμένη τηλεόραση. Παρέα με όσους επιζούν «σαν κατσαρίδες σε πυρηνική έκρηξη» έρχονται και άλλοι άχρηστοι να σταθούν καμαρωτοί δίπλα στους διαπλεκόμενους και μπλεγμένους στα σκάνδαλα γεμάτοι πρέπει και υποσχέσεις. Α, ναι και πριν τελειώσω να πούμε πως στο ΛΑΟΣ προσχώρησε και η σύζυγος Πασχάλη Αρβανιτίδη, Αλίκη - δείτε το φυλλάδιο όταν ήταν υποψήφια στη Νέα Δημοκρατία...

Πόσο αβοήθητοι νιώθουμε μπροστά σε όλο αυτό το αλαλούμ και σε όλον αυτό το σοβαροφανή μικρόκοσμο που μας έχει αναγκάσει να ζούμε σαν εγκλωβισμένα χάμστερ που περπατάνε στον τροχό και τρώνε πίτουρα. Πότε θα καταλάβουμε πως λύση δεν υπάρχει στα like και ξεlike του facebook, πως δεν είσαι αγανακτισμένος όταν καις, καταστρέφεις ή έστω γιαουρτώνεις ή πετάς μουστάρδες σε καφετέριες. Η Ελλάδα δεν είναι η χώρα του γύρου και της πίτας μόνο αλλά και του θυμαριού, της ρίγανης, της συγκλονιστικής φρέσκιας σαλάτας και της πραγματικής αρωματοθεραπείας. Πότε επιτέλους θα διεκδικήσουμε με το σωστό τρόπο το επίπεδο που επιτέλους της αξίζει;