La La Land!
Κανείς δεν ξεφεύγει από τη Eurovision.
Αρέσει δεν αρέσει ο Αλέξης Τσίπρας είναι το πρόσωπο που μονοπωλεί τα περισσότερα love and hate, ελπίδα και τρόμο και άλλα αντίξοα συναισθήματα. Βγει δε βγει είναι σαν να έχει βγει αφού κέρδισε τις εντυπώσεις. Μπορεί να μοιάζει αλαζόνας - Λιοντάρι με Σελήνη στο Σκορπιό, τι να τον κάνεις- αλλά είναι ένας άνθρωπος μοντέρνος, σίγουρος για τον εαυτό του, ντυμένος νορμάλ με το iPad του, σωστά ελληνικά - παρά τα χάλια αγγλικά. «Σκέτο» τον συμπαθώ πολύ και δεν πιστεύω πως είναι ο νέος Αντρέας ούτε ο άνθρωπος που θα μας σύρει στην καταστροφή αφού και στα προσωπικά του είναι πιο μαζεμένος. Όταν βγαίνουν οι συνοφρυωμένοι Στρατούληδες από πίσω σκιάζομαι και δεν πιστεύω πως κουβαλάει αντίστοιχη με εκείνον «αποσκευή» στο κόμμα του αλλά πολλές κλισέ οπισθοδρομικές κομπανίες.
Μην αναλύοντας πολιτικές πεποιθήσεις - που δεν υπάρχουν πλέον γιατί ο κόσμος ψηφίζει εντελώς διαφορετικά πια και με «0 tolerance»- παρατηρώ πόσο μεγάλη ανάγκη έχουμε από φρέσκα πρόσωπα και ανανέωση. Παρόλο που στάζουμε δηλητήριο από τη μιζέρια - ειδικά στο twitter και στο διαδίκτυο δίνεται ρεσιτάλ ξεκατινιάσματος συχνά και όλο πιο πυκνά- σύσσωμοι όταν έρθει η ώρα υποστηρίζουμε τη γλυκιά Ήβη Αδάμου που κατεβαίνει με την Κύπρο στη Eurovision. Ένα διαγωνισμό που καλλιαρντέυεται επίσημα απ΄ όλους -σχεδόν-αλλά δεν περνάει ποτέ απαρατήρητος. Άλλωστε το 2006 και ο Τσίπρας είχε διοργανώσει μία Anti Eurovision στο Γκάζι - δεν κατάλαβα γιατί, όσο και να το εξηγούσε στην εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη που ήμασταν τότε καλεσμένοι. Σκίζει σε τηλεθέαση κάνοντας διπλά νούμερα -ακόμα και από τους Αρβύλες- και δείχνει τη μεγάλη ανάγκη μας να ξεφύγουμε, να γελάσουμε, να χειροκροτήσουμε νέα ωραία πρόσωπα, να ενωθούμε σαν λαός και να καμαρώσουμε την ελληνική σημαία έστω και διαμέσου της Ελευθερίας Ελευθερίου σε έναν λαλαλα διαγωνισμό.
Τι να κάνουμε κύριοι στο BBC, μπορεί να μην έχουμε χρήματα για φούστες αλλά τσούκου τσούκου μια χαρά τα καταφέραμε με μηδενικό budget. Και όσο για το «Εδώ ο κόσμος πεινάει και δε με αφορά η Eurovision» του Γιώργου Λιάγκα να πω πως «ναι μεν, αλλά» γιατί αν το πάμε έτσι δε μας αφορά ούτε το μόνιμο μανικιούρ, ούτε η αποτρίχωση, ούτε η δίαιτα, ούτε η μόδα, ούτε ο Σάκης, ούτε τίποτα στην τηλεόραση εκτός από τις live κωλοτούμπες των πολιτικών - ίσως μόνο τα Άστρα! Ο καθένας όπως τη βρίσκει να ξεχνιέται και να διασκεδάζει. Δεν το βάζουμε κάτω έστω και αν κάποτε ήμασταν ένα χαρούμενο Λαλα Land και τώρα έχουμε πια λαλήσει!