Γιατί τραβάω πάντα τους σκάρτους άντρες;

Οι γυναίκες ξοδεύουμε πολύ χρόνο μιλώντας για άντρες, σε όλη την περίοδο που είμαστε σεξουαλικά ενεργές και single έστω. Και η αλήθεια είναι ότι στην περίοδο της αναζήτησης, μας τυχαίνουν αρκετές στραβές. Γιατί το σεξ έχει γίνει πιο εύκολο - και για εμάς να το κάνουμε και για εκείνους να το βρούνε- και τα ρομαντικά σχέδια που έχουμε στο μυαλό μας καταλήγουν σε απανωτούς Τιτανικούς και o Ντι Κάπριο αντί να δώσει τη ζωή του για πάρτη μας, δίνει απλά τον αριθμό του κινητού του στην επόμενη, την ίδια ώρα που εμείς έχουμε επιστρατεύσει 8 κολλητές για να ερμηνεύσουμε «τι σημαίνει που έστειλε ένα σκέτο ΟΚ στο μήνυμα», «γιατί δεν πήρε τηλέφωνο τρεις μέρες», «μήπως φοβήθηκε τα συναισθήματά του;», «πού 'ναι η αγάπη που μ' ανέβασε στα σύννεφα;», μετά από άλλο ένα hit and run που ακόμα δεν αντιλαμβανόμαστε ως τέτοιο. Για να γίνω βέβαια κάπως πιο σαφής και να καταλάβετε και πού το πάω, λίγες μέρες πριν έτυχε να συζητήσω σε μικτή παρέα, το αιώνιο θέμα του: «Γιατί ο άντρας εξαφανίζεται μόλις κάνει σεξ»;

Και έχω να πω, νιώθοντας αρκετά περήφανη για μένα, και ώριμη σαφώς, ότι μπόρεσα να πω ένα δυο πραγματάκια αρκετά λογικά, ώστε να εξηγήσω αυτό το μυστήριο που πιθανότατα να υπάρχει από τη στιγμή που ο άντρας κατάλαβε τι κάνει αυτό που έχει ανάμεσα στα πόδια του. Όχι δε φταίνε οι άνθρωποι, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη θέλει τη συντροφικότητα και την αγκαλιά, απλά νομίζω ότι φταίνε οι καιροί και οι συνθήκες. Πλέον η γυναίκα σπουδάζει, έργάζεται και μέχρι τα 30 είναι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος που μπορεί να σταθεί στα πόδια του και να κάνει σχεδόν τα πάντα. Όπως ακριβώς και ο άντρας! Και εδώ έρχεται ένα μέρος του προβλήματος: Μήπως τελικά είμαστε πολύ απασχολημένοι ώστε να μπούμε στη διαδικασία να κάνουμε σχέση, ή μήπως ο χρόνος μας πιέζει τόσο πολύ, που θέλουμε όλα να συμβούν τώρα αμέσως; Και η αγάπη και το σεξ και ο πρώτος που θα μας αρέσει να είναι και ο έρωτας της ζωής μας γιατί περνάμε τη ζωή μας σε πανικό και ανυπομονησία σε όλα τα επίπεδα;Και για να απαντήσω και στο αρχικό ερώτημα πιο καθαρά: ο άντρας που πρέπει να είσαι μαζί, δεν εξαφανίζεται όταν κάνει σεξ. Απλά δεν σημαίνει ότι όποτε κάνεις σεξ, αυτό θα οδηγήσει σε σχέση και συναισθήματα, δεν γίνεται να επενδύεις το ίδιο σε όλους τους ανθρώπους. Μην ξεχνάς όμως, ότι υπάρχει και ο άντρας που δεν εξαφανίζεται όταν κάνει σεξ, αλλά μένει απλά για περισσότερο σεξ και τίποτα άλλο.

Kαι ξάφνου, εκεί που ο προβληματισμός έχει πέσει βαρύς, πάνω από τα ποτήρια μπύρας, πετάγεται θηλυκή ύπαρξη από τη συντροφιά και λέει: «Τίποτα, έχω αποφασίσει ότι έχω τον μ*****μαγνήτη και θα μείνω για πάντα μόνη μου». Και όπως καταλαβαίνετε, οι αρνητικές αντιδράσεις ήρθαν ακαριαία και όλο το τραπέζι κυρίευσε μία αναμπουμπούλα σε μίξη με κατηγορώ από τους άντρες της παρέας. Και δεν είχαν άδικο διότι έχει αποδειχθεί εδώ και πολύ καιρό, ότι ο συγκεκριμένος μαγνήτης δεν υπάρχει. «Και πώς εξηγείς ότι μου τυχαίνουν όλο ζαβοί που μόλις κάνουμε σεξ, εξαφανίζονται»;

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: Ο άντρας σε αντίθεση με τη γυναίκα, κάνει τα πάντα για το σεξ. Κινεί όλη του τη ζωή γύρω από αυτό, κάτι που είναι από τη φύση του και προφανώς δεν μπορούμε να τον κατηγορήσουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει συναισθήματα, όμως δεν λειτουργεί με πλάνο δημιουργίας οικογένειας όπως εμείς. Ή τέλος πάντων η διαδικασία που δημιουργείται η οικογένεια είναι περισσότερο στις προτεραιότητές του από το αποτέλεσμα αυτό καθεαυτό. Aπό τη στιγμή λοιπόν που όταν σε βλέπει σε φαντάζεται γυμνή να κάνετε σεξ και όχι στην αίθουσα τοκετού να φέρνεις στον κόσμο το παιδί του, θα κάνει τα πάντα για να σε ρίξει. Αλήθεια θα τα κάνει. Τόσο πολύ που ίσως σε πείσει κιόλας, ότι σε θέλει για κάτι παραπάνω... Κι αυτό γιατί εσύ του εκπέμπεις ότι έτσι θα σε ρίξει. Αλλά, γιατί να μην είναι οι ρόλοι διαφορετικοί; Γιατί να μην αντιληφθείς εσύ ότι όντως ο συγκεκριμένος δε σου κάνει για κάτι παραπάνω; Ή μάλλον, αφού το αντιλαμβάνεσαι και το ξέρεις, γιατί ξοδεύεις χρόνο και τον εαυτό σου, ελπίζοντας ότι αυτός θα ξυπνήσει και θα καταλάβει πόσο ξεχωριστή είσαι; Είναι μερικές φορές που πρέπει να αναρωτηθείς, τον θέλεις όντως τον συγκεκριμένο ή απλά δεν αντέχεις την απόρριψη;

Διάβασα την έρευνα ενός ψυχολόγου ο οποίος κατέληξε στο εξής συμπέρασμα-παρε βαθιά ανάσα θα πω μεγάλη κουβέντα-: Δεν υπάρχει ατυχία στον έρωτα ή άνθρωπος που να έλκει τους σκάρτους. Υπάρχουν άνθρωποι που ανέχονται μία κατάσταση που δεν τους κάνει για πολύ, και υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι με την πρώτη στραβή λένε το γεια και φεύγουν. Και όταν λέμε στραβή, δεν εννοούμε μία ατυχία σε μία ειλικρινή και υγιή σχέση, αλλά το να αντιλαμβάνεσαι από διάφορα καμπανάκια ότι δεν υπάρχει λόγος να δώσεις παράταση σε μία κατάσταση που δεν σου ταιριάζει.

Άλλωστε πόσες φορές έχεις δει τον τύπο που σε ταλαιπώρησε να γίνεται ένας φανταστικός σύζυγος, πατέρας, σύντροφος για κάποια άλλη. Ίσως και για την αμέσως επόμενη από εσένα. Ή εσύ δηλαδή δεν έχεις πληγώσει κανέναν που σου φερόταν καλά και μετά ήσουν καταπληκτική σε κάποιον άλλον; Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν ελκύεις τους σκάρτους γιατί - στην πλειοψηφία τους έστω- δεν υπάρχουν σκάρτοι άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν/πρέπει/μπορούν να είναι μαζί και αυτό είναι αμοιβαίο και άλλοι που όχι.

Αυτή είναι η διαφορά βροντοφώναξα-ήμουν αρκετά ενθουσιασμένη ομολογώ-. Η γυναίκα που είναι ικανοποιημένη από τη σεξουαλική της ζωή, ακόμα κι αν είναι μόνη, έχει αυτό ακριβώς το προτέρημα: Δε θα κάτσει να ασχοληθεί περισσότερο με κάποιον που δεν της κάνει. Kαι γιατί να το κάνει άλλωστε; Για να έχει με κάποιον να ασχολείται και να πρήζει τις φίλες της με αυτόν, ή να έχει ένα πρόσωπο να σκέφτεται τα βράδια που θα ξαπλώσει να κοιμηθεί; Γιατί τελοσπάντων τόσος φόβος και μόνο στη σκέψη να μην έχουμε κάποιον στο μυαλό μας; Και γιατί το ότι θα στείλω μήνυμα να είναι από μόνο του τεράστιο θέμα, παρά το γεγονός ότι η απάντηση μπορεί να μην έρθει και ποτέ; Θυμήσου τις περιπτώσεις που κατέληξαν σε έρωτα και σχέση για εσένα, ήταν τόσο δύσκολο να στείλεις μήνυμα εκείνες τις φορές; Όταν είναι σωστό/γραφτό/αμοιβαίο, δεν είναι δύσκολο. Εκτός αν είσαι από εκείνες που καταστρώνουν στρατηγικές από φόβο απόρριψης και ταλαιπωρούνται μόνες τους - αλλά αυτό θα το συζητήσουμε σε επόμενο κείμενο.

Kαι γιατί να κάνεις συμβιβασμούς μόνο και μόνο για να είσαι σε σχέση; Και δεν εννοώ συμβιβασμούς του τύπου, δεν τρώει τον ντολμά με το αμπελόφυλλο και γι΄αυτό δίνουμε βάση στο λαχανοντολμά, αλλά συμβιβασμούς οι οποίοι σου στερούν στοιχεία-βασικά κιόλας-της προσωπικότητάς σου. Αν δεν τον εμπιστεύεσαι απόλυτα, αν στο παρελθόν σε έχει ξαναπληγώσει, αν σου δείχνει ότι με εσένα δεν οδηγεί κάπου, τότε γιατί να πέσεις με τα μούτρα; Κάνε την πλάκα σου όπως μάλλον την κάνει και εκείνος, και όταν τελικά γίνει... άφαντος, χαμογέλασε και βγες για ποτό με τις φίλες σου. Ευτυχώς είμαστε στο 2016, που σημαίνει ότι κανένας δε σε εμποδίζει να κάνεις ό, τι θέλεις, εφόσον φυσικά δεν επιβαρύνεις τους γύρω σου. Κάνε σεξ, φλέρταρε και επιτέλους κατάλαβε, ότι όσο πιο γρήγορα τον σβήσεις από το μυαλό σου, τόσο πιο γρήγορα θα έρθει ο επόμενος. Κι αν αργήσει δεν πειράζει. Καλά είναι και τα βράδια-ξημερώματα χωρίς μηνύματα. Σου θυμίζουν ότι μεγαλώνεις και ότι κάνεις πιο προσεκτικά τις επιλογές σου. Και αν όντως έρθει κάποιος, μην τον διώξεις, απλά αν τελικά την κάνει μην πέσεις και στα πατώματα. Η ζωή είναι αρκετά μικρή για να ασχολείσαι με ιστορίες και καταστάσεις που δεν αλλάζουν.

Αυτά είπα, και ευλόγως εισέπραξα βλέμματα θαυμασμού αλλά και ενθαρρυντικά σχόλια. Και η αλήθεια είναι ότι κι εγώ συγκλονισμένη νιώθω με όλη αυτή τη λαίλαπα σοφίας και ωριμότητας που εκτόξευσα. Εξάλλου δε λέω και τίποτα παράλογο :)