Βρίσκομαι σε μία καταπιεστική σχέση με βία. Ας με βοηθήσει κάποιος!

Το γράμμα της αναγνώστριας

Είμαι με ένα παιδί εδώ και 1,5 χρόνο, σε μια σχέση που εμπεριέχει γκρίνιες, φωνές, έλλειψη εμπιστοσύνης, ρεζιλίκια μπροστά σε άλλους,, μεθυσμένες βραδυές με ξυλοδαρμο κλπ.

Όλα ξεκίνησαν όταν πήγα σε μια πόλη για δουλειά και αποφάσισα να επιστέψω στην δική μου πόλη. Τον γνώριζα όσο καιρό έμενα εκεί και μιλούσαμε καμιά φορά για τα προσωπικά μας. Όμως την ημέρα που θα επέστρεφα στην πόλη μου, στις σπουδές μου και στην πρώην βαρετή σχέση που είχα με ένα άλλο παιδί για πολλά χρόνια, αυτός έμαθε πως φεύγω και οργάνωσε ρομαντικό δείπνο για δυο. Ύστερα από εκείνο το βράδυ, ανακαλύψαμε μια ερωτική επικοινωνία με αποτέλεσμα τις απίστευτες ώρες συζητήσεων και σεξ. Έτσι λοιπόν ανέτρεψα τα σχέδια μου και έμεινα μαζί του στο σπίτι του, χωρίς να έχω δουλειά, ενδιαφέροντα, φίλους ή σπίτι δικό μου...!!

Στην αρχή περνούσα τέλεια σαν διακοπές, μιας και είχα όπως νόμιζα το άλλο μου μισό! Μέρα με την μέρα όμως παρατηρούσα πως δεν είχα τίποτα δικό μου και είχα γίνει μια υποχρεωμένη χαρωπή νοικοκυρούλα. Έπρεπε να δώσω λόγο για το άν θα πάω στο σπίτι μου, στους φίλους μου, στην αδερφή μου. Έχασα τον εαυτό μου, την ελευθερία μου, τους φίλους μου! Σκεφτόμουν ασταμάτητα τον πρώην μου που ήταν τόσο καλοσυνάτος και ανοιχτόμυαλος με αποτέλεσμα να θέλω να του μιλάω στο τηλέφωνο, όντας φυλακισμένη σε μια ξένη πόλη. Όταν κατάφερνα να πάω στην πόλη μου, πήγαινα κρυφά να τον βλέπω με μοναδικό σκοπό να του μιλάω, τίποτα ερωτικό πλέον. Ο δικός μου εν τέλει με ανακάλυψε, αν και από την αρχή δεν με εμπιστευόταν αρκετά. Από τότε και ύστερα απλώς δεν υπήρχε στιγμή που να μη μου τηλεφωνεί, άκουγε τους ήχους στο τηλέφωνο, γκρίνιαζε με το παραμικρό και θεωρούσε πώς τον έχω απατήσει ενώ αυτό δεν συνέβει ποτέ!! Ύστερα απο 5 μήνες και αφού επιστρέψαμε απο έναν γάμο με πολύ αλκοόλ και μεθύσι, το αγόρι μου με ρώτησε αν είχα μιλήσει με τον πρώην μου τις τελευταίες μέρες και με έβαλε να ορκιστώ. Τότε απλά του είπα πως, ναι μίλησα μαζί του..! Το σπίτι έγινε πεδίο μάχης,άρχιζε να με πετάει απο κρεβάτι σε καναπέ, απο τον τοίχο στο πάτωμα, μου έπιανε το λαιμό, χαστούκια...μετά ήρθαν κι οι γονείς του και προσπαθούσαν να τον συγκρατήσουν. Κάλεσα στα κρυφά την αστυνομία και μόλις ήρθαν τους ζήτησα να με πάρουν από εδώ γιατί θα με σκότωνε και αυτός με τους γονείς του είπαν στους αστυνομικούς, οι οποίοι ήταν φίλοι του, ότι είμαστε μια χαρά και ότι θα με πάνε αυτοί στο σπίτι μου να κοιμηθώ. Μετά αυτός έλεγε οτι μόνο εμένα θέλει και κανέναν άλλο και αφού εγώ αποφάσισα να φύγω, θα έπαιρνε το αμάξι και θα σκοτωνόταν!!!!

Έφυγα για κάποιες μέρες και όλοι οι δικοί μου γύρισαν να τον κατηγορήσουν. Μου είπαν να μην γυρίσω ποτέ ξανά σε αυτόν. 'Ύστερα βρέθηκε εργασία για μένα που δεν το περίμενα και επέστρεψα στη πόλη αυτή ξανά. Η διάθεση μου χάλια και δεν ήξερα γιατί γύρισα στα ερείπια της ψυχής μου...???!! Τα ξαναβρήκαμε και άρχισε να κατηγορεί τους δικούς μου φίλους, την αδερφή μου πώς μου βάζουν λόγια και οτι όλοι τους είναι ανεύθυνοι και ανώριμοι εκτός από τον ίδιο που είναι "αυτοδημιούργητος". Ο καιρός πέρασε με εργασία αλλά όλα πάνε χάλια. Ζηλεύει ακόμη και τον dj που του χαμογέλασα πηγαίνοντας στην τουαλέτα...!!!! Τώρα που έχω αφήσει τον πρώην μου και δεν επικοινωνώ πλέον μαζί του, έχει πιάσει τους συγγενείς μου και τους ανώριμους φίλους μου.
Προσπαθεί όπως λέει να με κάνει και εμένα ώριμη και να πατάω στα πόδια μου.. με τα δικά μου λεφτά, την δική μου δουλειά... Όταν όμως του λέω να επιστρέψω στην πόλη μου για να ολοκληρώσω έναν κύκλο σπουδών στο ωδείο, αυτός με κοροιδεύει πώς δεν σκέφτομαι την δουλειά και θα κρεμαστώ πάλι απο τους δικούς μου οικονομικά...
Ερώτηση: Στην δική του πόλη από ποιόν κρεμόμουν?
Απάντηση: Απο τον ίδιο, αλλά εκεί τον σύμφερα επειδή ήμουν δίπλα του, στο ίδιο σπίτι και δεν είχα ούτε φίλους, ούτε συγγενείς, ούτε ενδιαφέροντα, απλά κόντευα να τρελαθώ απο την μοναξιά μου...!!!!

Μπορεί κάποιος να μου πεί πώς θα μαζέψω τα κομμάτια μου και να ξεκολλήσω από αυτόν? Ο χρόνος έχει περάσει και όλα έχουν αλλάξει στην προηγούμενη ζωή μου για να επιστρέψω...Με έκανε να πιστεύω ότι είμαι άχρηστη και το κατάφερε... Από εκεί που πετούσα και ζούσα έντονα, έκανα χορούς, γυμναστική, σχολή, ωδεία, φίλους, ταξίδια κλπ. Τώρα όλα ανήκουν στο παρελθόν, έχω παχύνει, έχω παρατήσει τον εαυτό μου, δεν έχω όρεξη για να βγώ από το σπίτι μου. Ακόμη ακόμη έχω σκεφτεί να δώσω τέλος στη ζωή μου....
ΑΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΆΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΑΩ ΠΑΡΑΚΑΤΩ...!!!

Η απάντηση του Queen.gr

Εσύ τι θέλεις να κάνεις? Αν είσαι αποφασισμένη να φύγεις εννοώ. Δεν χρειάζεσαι δεκανίκια, πίστεψέ με μόλις απομακρυνθείς από τον άνθρωπο που σε έχει κάνει να νιώσεις ψυχολογικό ράκος, θα δεις πόση δύναμη κρύβεις μέσα σου και ότι μπορείς να στηρίξεις μόνη σου τον εαυτό σου. Είσαι πολύ νέα. Και πρέπει να παλέψεις. Ειλικρινά, πώς μπορείς και τα ανέχεσαι όλα αυτά; Αυτό δείχνει πιο πολύ απ' όλα τη δική σου σχέση με τον εαυτό σου; ΑΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΆΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΑΩ ΠΑΡΑΚΑΤΩ...!!! λες. Μόνο εσύ μπορείς να σε βοηθήσεις. Φεύγοντας!

Να ξέρεις ότι όταν εξαρτάσαι οικονομικά από έναν άνδρα, και στη συγκεκριμένη περίπτωση, από έναν άνθρωπο χωρίς παιδεία και με δικές του ανασφάλειες, κόμπλεξ κλπ- τότε ο άνθρωπος (κατ'ευφημισμόν άνθρωπος) αυτός το εκμεταλλεύεται και βγάζει όλα του τα κόμπλεξ πάνω στη γυναίκα του, γι' αυτό, πρέπει να είσαι ανεξάρτητη και εξ' αρχής να μην δέχεσαι τέτοιες συμπεριφορές. Λυπάμαι που σου το λέω, αλλά πρόκειται για μαζοχισμό. Είναι πολύ ανησυχητικό το ότι εξακολουθείς να παραβλέπεις αυτά που κάνει. Οι περισσότερες βίαιες σχέσεις αρχίζουν φυσιολογικά, με έρωτα, ρομαντισμό και ενθουσιασμό. Όταν αργότερα ξεσπάσει η βία , οι γυναίκες δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι κάτι τόσο υπέροχο σαν αυτό που έζησαν αρχικά μεταλλάχθηκε σε κάτι τόσο αποτρόπαιο. Έτσι επιθυμώντας να γίνουν όλα όπως ήταν πριν, είναι έτοιμες να μπουν στην προσπάθεια να υπομείνουν, να συγχωρήσουν και να διορθώσουν μόνες τους τα κακώς κείμενα. Στο πέρασμα του χρόνου όμως η επαναλαμβανόμενη βία στη σχέση τραυματίζει ψυχολογικά την γυναίκα και την μετατρέπει σε θύμα. Οι γυναίκες που έχουν δεχθεί συνεχή βία στη ζωή τους χάνουν σταδιακά την ταυτότητα τους δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν το σωστό από το λάθος , νιώθουν αβοήθητες και χωρίς πρωτοβουλία.

Όσον αφορά τους βίαιους άντρες δρουν βασιζόμενοι στα πιστεύω που έμαθαν από τους γονείς και την κοινωνία ή είναι αποτέλεσμα ενός φαύλου κύκλου αφού κακοποιήθηκαν όταν ήταν παιδιά ή είχαν ένα μοντέλο βίαιου πατέρα όπου η ψυχολογική ταπείνωση και η σωματική βία που ασκούσε στην μητέρα ήταν μια από τις μορφές επικοινωνίας τους. Είδες μάλιστα πώς τον κάλυψαν γονείς και φίλοι! Δύναμη και έλεγχος, και υποταγή όλα αυτά φανερώνουν τους κόκκους μιας άλλη ψυχολογικής θέσης της αναγνώρισης και παραδοχής του ανώτερου. Οι άντρες που αισθάνονται ανώτεροι από τις γυναίκες μπορεί να χρησιμοποιήσουν εκφοβισμούς , απειλές, οικονομικό έλεγχο, ή συναισθηματική βία. όταν αυτές οι μέθοδοι ελέγχου αποτύχουν και αμφισβητηθεί η εξουσία του άντρα τότε αισθάνονται την ανάγκη να χρησιμοποιήσουν σωματική βία. Πολλές έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι βίαιοι άντρες δεν καταλαβαίνουν τελικά ότι αυτό που λένε ή κάνουν είναι δυσάρεστο – γιατί είναι κάτι που κάνουν σε όλη τους την ζωή !

Να θυμάσαι ότι η βία και η παθολογική ζήλεια δεν είναι απόδειξη αγάπης. Ποτέ. Σε καμία περίπτωση. Δεν είναι επίσης κάτι που διορθώνεται- που αλλάζει. Αν θες να προστατεύσεις τον εαυτό σου πρέπει να φύγεις. Ζήτα τη βοήθεια των δικών σου ή ακόμη και ψυχολόγου. Μην ψάχνεις αφορμές να βρίσκεσαι κοντά του. Το ότι το δέχτηκες αυτό δείχνει βαθιά και μια δική σου ανάγκη για αυτοτιμωρία. Φύγε από κοντά του και ανασυγκρότησε τον εαυτό σου. Όσο γυρίζεις γύρω του τόσο συντηρείς αυτό το κλίμα. Οι σχέσεις που εμπεριέχουν πίεση, ζήλεια, κακοποίηση λεκτική ή σωματική αποτελούν εξαρτητικά παιχνίδια υποταγής και εξουσίας. Δεν παίζουν με αυτά.

Μπορείτε να μας στέλνετε τις ερωτήσεις σας εδώ.