Οι γονείς μου δεν με αφήνουν να ανεξαρτητοποιηθώ

Το γράμμα της αναγνώστριας

Γεια σας και πάλι...Είχα στείλει πριν μερικό καιρό το παρακάτω μέιλ http://www.queen.gr/SEX-SChESEIS/SEX-KAI-SChESEIS/item/72938-oi-goneis-moy-den-me-afinoyn-na-paro-ta-inia-tis-zois-moy .....
Ξαναγράφω για να σας πω πως πέρα απο το θέμα της εργασίας που ψάχνω αρκετά και νομίζω οτι κάτι θα γίνει σε λίγο καιρό,ΜΑΚΑΡΙ, αν και νομίζω οτι θα μου φεύγουν όλα τα χρήματα στο ταξί, κατ'άλλα εχω τον πατέρα μου τώρα πια που με δουλεύει κανονικότατα....Τους μιλάω ήρεμα και ώριμα και πάντα καταλήγουμε πως η μάνα μου λέει να σταματήσω να μιλάω και ο πατέρας μου πως όπου πηγαίνω θα είναι μόνο μαζί του, επειδή δεν παίρνω το αμάξι να πάω σε μικρές αποστάσεις που όμως ούτε εκεί δεν μου το δίνει....
Πραγματικά αυτός ο άνθρωπος με κοροιδεύει εδω και σχεδόν 10 χρόνια (3 χρόνια με το αμάξι) και είναι ο πατέρας μου!!! Οι άλλοι άνδρες τι πρέπει να κάνουν δλδ;;......
Μου λέει οτι το αμάξι δεν θα μου το δώσει για μεγάλες αποστάσεις (οπου μεγάλη απόσταση εννοεί τα 20 χλμ!) αν πρώτα δεν κάνω μόνη μου μικρές αποστάσεις. Όταν του λέω να το πάρω για να πάω έστω 1 χλμ. μου λέει οτι δεν θα πάω μόνη μου αλλά μαζί του, άρα εφόσον δεν κάνω μόνη μου το 1 χλμ. τότε δεν θα κάνω ούτε τα 20 χλμ...θα κάνω τα 20 χλμ. οταν κάνω μόνη μου το 1 χλμ. αλλά ούτε αυτό το κάνω μόνη μου.. Όταν είναι να πάμε κάπου, βάζει εμένα να οδηγήσω και αν αρνηθώ τότε μου λέει πως αυτός προσφέρεται ώστε να οδηγήσω και μόνη μου αλλά ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ και έτσι δεν θα μου το δώσει ποτέ.....Η κατάσταση είναι λίγο τρελή και τώρα που το ξαναδιαβάζω δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω, δεν ξέρω αν εγω είμαι τόσο ηλίθια που δεν καταλαβαίνω τι γίνεται ή ο πατέρας μου τόσο έξυπνος.... Πάντως το σπαστικό είναι πως απο πιτσιρίκι δεν ασχολιόταν σχεδόν καθόλου μαζί μου και τώρα ξαφνικά έγινε ''ο τέλειος μπαμπάς!''..

Σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο να πάρω κάποιο μεταφορικό μέσο,α κόμα και ποδήλατο,με οσα χρήματα εχω για να μπορέσω να ''ζήσω'' και εγω... Και εκεί θα αρχίσει άλλος χαμός για το που θα πηγαίνω με το ποδήλατο και πως θα ποδηλατώ στους επαρχιακούς δρόμους.....

Αλλά υπάρχει και άλλο θέμα: απο την στιγμή που με κοροιδεύει ο ίδιος μου ο πατέρας, πως θα εμπιστευτώ κάποιον άνδρα;;; Δεν είναι φανερό οτι με κοροιδεύει στο θέμα αυτό;;......Κάνω τόσο λάθος;

Η απάντηση του Queen.gr

Το θέμα είναι το αμάξι και τα χιλιόμετρα ή το πώς έχουν γίνει τα πράγματα; Κολλάμε στο δέντρο και δε βλέπουμε το δάσος. Δεν είναι το αμάξι το πρόβλημα για να εστιάζουμε σε αυτό- είναι όλη η σχέση με τους γονείς σου. Δεν είσαι παιδί για να μην λαμβάνεις δράση. Την όποια δράση. Αν εκείνοι έχουν την ανάγκη να στο επιβάλλουν, σχεδόν στα 30 σου- πως είσαι παιδί, ανίκανο και ανεύθυνο- από ένα σημείο και έπειτα, είναι πρόβλημά τους.

Θα με συγχωρήσεις που μιλάω έτσι, αλλά από τη στιγμή που είσαι πολύ περισσότερο από ενήλικη, μάλλον πρέπει να το πιστέψεις πρώτη εσύ (εφόσον δεν αντέχεις άλλο αυτή την κατάσταση). Θα πρέπει να πάρεις αποφάσεις ΜΟΝΟ υπέρ σου και του συμφέροντός σου, και να μη σε ενδιαφέρουν οι συνέπειες. Είσαι μόνη. Είναι ένα κλικ η απόφαση στο μυαλό σου. Πλέον, ό,τι θέλεις θα το κάνεις. Θες ποδήλατο; Θα πάρεις ποδήλατο και θα πας όπου πρέπει να πας. Το λες στα ίσια και τους το εξηγείς ευθέως πως αν συνεχίσουν την αρρωστημένη συμπεριφορά, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να φύγεις. Κι αν σου πουν φύγε... ίσως θα πρέπει να το κάνεις.

Και ας μη φανεί σε κανέναν περίεργο αυτό που λέω. Δεν είσαι παιδί που μένει με τους γονείς. Είσαι μεγάλη γυναίκα για να μη μιλάς και να να παραμένεις παιδί. Κάπου εκεί μέσα σα να έχεις βολευτεί στο να σκέφτεσαι τι θα συμβεί μετά, στο να μην διεκδικείς αλλά να παραπονιέσαι. Ούτως ή άλλως το αυτοκίνητο ΔΕΝ είναι δικό σου. Αν δεν είχες την οικονομική δυνατότητα να υπάρχει αυτοκίνητο στο σπίτι... τι θα έκανες; Το αυτοκίνητο δεν είναι θέμα. Πολλοί δεν έχουν, δεν μπορούν να έχουν. Το θέμα είναι η ζωή σου. Ξέρεις αυτή η δική σου. Που σου ανήκει; Σχεδόν 30; Τι κάνεις; Οι γονείς σου μπορεί να μην αλλάξουν ποτέ...

Υγ: Όσο για τους άντρες, έχεις συνδιάσει τον πατέρα με τους άντρες και αυτό δεν είναι καλό. Οι άντρες εκεί έξω δεν είναι ο πατέρας σου. Μια γυναίκα οφείλει να είναι ανεξάρτητη και ολόκληρη για να βρει έναν κατάλληλο άντρα. Για να γνωρίσεις άντρα (ως γυναίκα) θα πρέπει να πάψεις να είσαι η κόρη που ανήκει στο μπαμπά, στο μυαλό σου πρώτα. Αν συνεχώς βλέπεις τον κάθε άντρα σαν κάτι τρομακτικό, ισχυρό και ανώτερο θα μπερδευτείς. Και μην ξεχνάς ό, τι φοβάσαι το λούζεσαι. Καιρός να επαναπροσδιορίσεις τα πράγματα μέσα σου και τον τρόπο που σκέφτεσαι... Η ζωή και ο έρωτας ειδικά, είναι ρίσκο. Πρέπει να το πάρεις για να δεις τι γίνεται και κανείς δεν εγγυάται πως θα είσαι ασφαλής. Αυτό ισχύει σε όλα τα επίπεδα.

Μπορείτε να μας στέλνετε τις ερωτήσεις σας εδώ