Είμαστε μαζί 7 χρόνια, τον βοηθάω οικονομικά αλλά δεν θέλει ούτε καν να μείνουμε μαζί

Γιατρέ μου,

με την σχέση μου είμαστε κοντά 7 χρόνια μαζί. Ο φίλος μου είναι άνεργος, έχει κάποιες περιστασιακές δουλειές αλλά όχι κάτι ουσιώδες, και συνεισφέρω οικονομικά για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις του, όπως το δάνειο του σπιτιού του. Για να μπορέσουμε να μειώσουμε τα έξοδα, του έχω προτείνει πολλές φορές να μείνουμε μαζί, δεν έχουμε μείνει ποτέ μαζί, έχω δικό μου σπίτι, αλλά πάντα το αποφεύγει με διάφορες δικαιολογίες, όπως το ότι δεν είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο.
Τον τελευταίο χρόνο του κάνω νύξη και για γάμο, αλλά πάντα φέρνει στο προσκήνιο το θέμα το οικονομικό και το οτι χρειάζεται τουλάχιστον δυο με τρία χρόνια για να κάνει αυτό το βήμα.
Από την άλλη εγώ θέλω να κάνω κάποια στιγμή οικογένεια. Είμαι 36 χρονών κι εκείνος 32. Του έχω πει πως δεν μπορώ να περιμένω άλλο και πως πρέπει να πάρει μια απόφαση. Νομίζω πως δεν με αγαπάει και για αυτό δεν θέλει να κάνει κάτι σοβαρό μαζί μου.
Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Μέχρι και οι δικοί μου τον πιέζουν, μήπως φταίει αυτό; Δώσε μου μια λύση γιατί δεν ξέρω τι να κάνω.

Αγαπητή φίλη,

Για να ξεκαθαρίσω κάτι από την αρχή, αν και πιστεύω ότι το ξέρεις ήδη: τις περισσότερες φορές η σχέση ανάμεσα στον άνδρα και στον γάμο είναι αρκετά περίεργη. Ιδιαίτερα όταν ο άνδρας είναι στα 30 κάτι του, που νομίζει ότι ακόμα έχει... 100 χρόνια μπροστά του για να ξεσαλώσει και να κατακτήσει τον κόσμο.
Αλλά η δική σου υπόθεση έχει κάτι το ύποπτο όπως το βλέπω εγώ.

Δεν νομίζω ότι είναι θέμα αγάπης. Ναι, σε αγαπάει πιστεύω, αλλά πλέον έχει χαθεί το πάθος. Και σε αυτές τις περιπτώσεις πάντα υπάρχουν και δεύτερες σκέψεις στο μυαλό κάποιου.
Θα μου πεις αν δεν είναι σίγουρος τότε γιατί δεν χωρίζει; Γιατί μετά από 7 χρόνια υπάρχει κάτι που ονομάζεται συνήθεια. Και εσύ μαζί με τη συνήθεια προσφέρεις και ασφάλεια (όταν μου λες ότι τον βοηθάς και στο δάνειο του σπιτιού του). Και μεταξύ μας τώρα (και στο λέω εντελώς κάφρικα αυτό αλλά με δόσεις αλήθειας) που να πας και να βγεις στην "αγορά" για νέα σχέση, όταν δεν έχεις δουλειά, λεφτά κτλ κτλ;

Επιμένω ότι δεν είναι ότι δεν σε αγαπάει, αλλά σίγουρα δεν είναι ερωτευμένος. Και είναι ανασφαλής. Και έχει μείνει στη συνήθεια που τον βολεύει.
Και ένας ακόμη λόγος που το πιστεύω αυτό είναι: δέχομαι έναν 32χρονο να τσινάει στον γάμο, αλλά στη συγκατοίκηση; Μετά από 7 χρόνια; Αν δεν νιώθει τώρα έτοιμος, πότε δηλαδή;
Για αυτό για σένα τα πράγματα είναι απλά: ποιες είναι οι προτεραιότητές σου; Να προχωρήσεις τη ζωή σου με οικογένεια; Τότε θα πρέπει να το κάνεις, έστω κι αν δεν σε ακολουθήσει. Τέλος τα... 7 χρόνια φαγούρας, πρέπει να πάρεις αποφάσεις και τη κατάσταση στα χέρια σου. Απλά πράγματα, αν και όχι ιδιαίτερα εύκολα.

ΥΓ.: Τους γονείς σου καλύτερα να τους αφήσεις απέξω από αυτό. Ποτέ αυτή η πίεση δεν είχε καλό αποτέλεσμα και δεν βοήθησε.

Στείλτε κι εσείς τις δικές σας ιστορίες στον Dr. Love ΕΔΩ