1,3 βιασμoί το λεπτό: Ένα έγκλημα-κοινωνική μάστιγα που διχάζει...
Τα κρούσματα αυξάνονται ραγδαία πέρα από σύνορα και τάξεις
Κατ' αρχάς, ο βιασμός είναι έγκλημα. Δεν χωρά καμία αμφισβήτηση πάνω σε αυτό το θέμα. Καμία αμφιβολία. Η σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί ένα φαινόμενο με σοβαρότατες ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Είναι ένα έγκλημα που συμβαίνει καθημερινά, πολλές φορές την ημέρα. Θα σταματήσει όμως ποτέ; Συμβαίνουν 683,000 βιασμοί το χρόνο, άρα 56,916 το μήνα, κατά συνέπεια 1,971 την ημέρα που μας δίνει το τραγικό νούμερο 1,3 βιασμοί το λεπτό!
Από το καλοκαίρι με το βιασμό του κοριτσιού στην Πάρο μας κατακλύζουν ειδήσεις για αποτρόπαιες πράξεις. Ο ομαδικός βιασμός 19χρονης φοιτήτριας από αλλοδαπούς στην εστία στου Ζωγράφου, ο ομαδικός βιασμός γυναίκας στην Ινδία, η 15χρονη στην Ηλεία να περιγράφει σε σοκ το βιασμό της σε μία αποθήκη ενώ οι 2 δράστες αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, ο θάνατος από ομαδικό βιασμό κοριτσιού που πήρε το λεωφορείο στην Ινδία και ο θανάσιμος τραυματισμός του φίλου της, ο βιασμός και η δολοφονία της κοπέλας στην Ξάνθη... Όλα αυτά μέσα σε λίγες ημέρες!
Βιασμός λοιπόν, ονομάζεται η τέλεση σεξουαλικής επαφής χωρίς τη συναίνεση του συντρόφου με θύματα κυρίως γυναίκες. Συμβαίνει και σε άντρες ή νεαρά αγόρια, όμως συγκριτικά είναι σπάνιο σε σχέση με τη συχνότητα που συμβαίνει αυτό σε μία γυναίκα. Ο βιασμός ορίζεται ως «έγκλημα εχθρότητας και επιθετικότητας. Είναι η ύστατη πράξη αντικειμενοποίησης της γυναίκας ως σεξουαλικού πλάσματος και συχνά βιώνεται απ' αυτή σα μια άμεση επίθεση εναντίον της προσωπικότητάς της». Κάθε βιασμός αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στην ζωή της γυναίκας που τον υφίσταται: εκτός από τις σωματικές κακώσεις, τα θύματα έχουν να αντιμετωπίσουν για το υπόλοιπο της ζωής τους και τα ψυχικά τραύματα, τα οποία είναι πολύ πιο βαθιά και πολύ δυσκολότερο να ξεχαστούν. Το θύμα τις κουβαλά για μια ζωή και πολλές φορές ο κοινωνικός περίγυρος δεν κάνει τίποτα άλλο από το να υπενθυμίζει στο θύμα αυτή την αποτρόπαια πράξη ξανά και ξανά.
Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον το 5% των παιδιών και το 10% των γυναικών πέφτουν θύματα βιασμού στην Ελλάδα. Φυσικά αυτό το ποσοστό αφορά τα καταγγελθέντα κρούσματα και όσο μικρό κι αν μας φαίνεται αν φέρουμε στο μυαλό μας την αναλογία, είναι μεγάλο. Φανταστείτε τα πραγματικά ποσοστά όταν όλοι γνωρίζουμε πως το μεγαλύτερο κομμάτι των ατόμων που βιάζονται δεν φτάνουν στην καταγγελία. Το 20% των γυναικών κινδυνεύει να πέσει θύμα βιασμού από κάποιον γνωστό της (συγγενή, φίλο, σύντροφο, σύζυγο, πρώην σύντροφο, συνάδελφο) και το 5% από κάποιον άγνωστο. Το προφίλ των βιαστών αναφέρεται ως επί το πλείστον σε άτομα νεαρής ηλικίας, ενώ το 32,8% είναι μεσήλικες. Το 46,5% των βιασμών συντελείται στην επαρχία. Το 50,9% των βιαστών προέρχεται από τη μεσαία κοινωνικο-οικονομική τάξη και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των θυμάτων τους, το 31% αυτών είναι αρκετά μορφωμένοι. Το 42,1% των βιαστών είναι άτομα χαμηλότατης κοινωνικής τάξης ή μετανάστες (παράνομοι κυρίως) ενώ υπάρχει και ένα μικρό ποσοστό της τάξης του 7% που βιάζουν χωρίς συναίσθηση ή επίγνωση ως αποτέλεσμα κρίσης και τα αίτια προσδιορίζονται ψυχιατρικά. Τα περισσότερα εγκλήματα βιασμού είναι προμελετημένα είτε με ξεκάθαρη επίγνωση της πράξης.
Η συνήθης ηλικία των γυναικών που υπόκεινται σε βιασμό είναι 10-29 ετών. Συχνά τα θύματα εκτός από την κοινωνική κατακραυγή και την εφιαλτική αυτή εμπειρία έχουν να αντιμετωπίσουν και θέματα εγκυμοσύνης καθώς και το δίλημμα και τις συνέπειες που συνοδεύει η απόφαση της άμβλωσης. Ο βιασμός αποτελεί αναμφισβήτητα μια από τις πιο εξευτελιστικές και εφιαλτικές εμπειρίες που μπορεί να βιώσει μία γυναίκα η οποία καταδικάζεται και δημιουργεί συναισθήματα αποστροφής σε κάθε πολιτισμένη ανθρώπινη κοινωνία. Ένας βιασμός μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητα μιας γυναίκας, την οικογενειακή της ισορροπία καθώς και τη σεξουαλικότητά της. Δεν είναι σπάνια τα φαινόμενα της εγκατάλειψης της εργασίας αλλά και της απομόνωσης από τις κοινωνικές σχέσεις λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης προς τους άλλους αλλά και λόγω του κοινωνικού στιγματισμού που την επιβαρύνει και την απομακρύνει από τον κοινωνικό περίγυρο.
Φόβος, αγωνία και κατάθλιψη, είναι μόνο μερικές από τις συναισθηματικές αντιδράσεις μιας γυναίκας μετά από μια σεξουαλική επίθεση. Η ταπείνωση, η αηδία, η οργή και η ενοχή είναι τα συναισθήματα που διακατέχουν τον ψυχικό κόσμο των γυναικών ύστερα από την πράξη βιασμού. Το άγχος, η αγωνία καθώς και οι διαταραχές ύπνου αποτελούν τα συμπτώματα του λεγόμενου «τραυματικού συνδρόμου του βιασμού» από το οποίο υποφέρει η πλειοψηφία των βιασμένων γυναικών. Η μετατραυματική διαταραχή είναι ένα συχνό φαινόμενο που εμφανίζεται είτε αμέσως μετά το βιασμό είτε αργότερα. Χαρακτηριστικό αυτής της διαταραχής είναι ότι το άτομο ξαναζεί σε όνειρα τις τραυματικές στιγμές που έζησε ενώ επώδυνες εικόνες και αναμνήσεις έρχονται συνεχώς στη μνήμη της γυναίκας που δυσκολεύουν τη λειτουργικότητά της μέσα στην καθημερινότητα.
Άλλες επιπτώσεις που εμφανίζονται είναι ο θυμός, η έλλειψη εμπιστοσύνης στο άλλο φύλο καθώς και η μειωμένη αυτοεκτίμηση. Οι γυναίκες που έχουν υποστεί βιασμό έχουν συναισθήματα αυτομομφής και ενοχής αφού χρεώνουν την αιτία του γεγονότος αυτού στη δική τους στάση ή προκλητική εμφάνιση με αποτέλεσμα να βιώνουν δύσκολα συναισθήματα που δεν βοηθούν στο να νιώσουν καλύτερα και να αποκτήσουν τη σιγουριά που χρειάζεται για να ξεπεράσουν το τραυματικό αυτό γεγονός. Οι γυναίκες αυτές χρειάζονται στήριξη και απενοχοποίηση ότι οι ίδιες είναι υπεύθυνες για αυτό που τους συνέβη και ενίσχυση ότι απλώς έπεσαν θύματα κάποιου άρρωστου ανθρώπου με έντονα σαδιστικές και κακοποιητικές αξιόποινες συμπεριφορές.
Πού ξεκινούν όμως και πού σταματούν τα όρια του άλλου πάνω στο συνάνθρωπό του; Πού σταματά το όριο του εξευτελισμού και της αμφισβήτησης του θύματος; Γιατί τόσοι θύτες κυκλοφορούν ελεύθεροι όταν όσοι συλλαμβάνονται στο 78% των περιπτώσεων έχουν κρατηθεί ή βρεθεί ξανά αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη κατόπιν καταγγελίας θύματος που έμεινε... στα χαρτιά; Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις εκείνων που δεν είχαν διαπράξει παρόμοιο έγκλημα ή απόπειρα βιασμού. Δεν φτάνει ο εξευτελισμός του θύματος από το θύτη, ο φόβος, ο πόνος, ο κίνδυνος, η ανεπανόρθωτη βλάβη στην προσωπικότητα του ατόμου και στο σώμα ενδεχομένως με συχνά τραγικά επακόλουθα- η δικαιοσύνη έχει κι εκείνη τον τρόπο της να κάνει την εμπειρία... ανεκδιήγητη!
Δεν είναι λίγες οι φορές που η απόφαση των θυμάτων να καταγγείλουν το βιασμό τους ισοδυναμεί με περισσότερο εξευτελισμό και πόνο. «Τι φορούσες; Τι ώρα ήταν αυτή που γύριζες; Τι έκανες μόνη σου σε εκείνο το δρόμο; Γιατί φορούσες αυτά τα παπούτσια; Μήπως τον προκάλεσες με την κίνησή σου; Μήπως του είπες κάτι που τον έκανε να το κάνει; Μήπως τον κοίταξες περίεργα; Πώς σου το έκανε; Περιέγραψέ μας! Αντιστάθηκες; Σε βίασε όντως ή έτσι το βλέπεις εσύ»; Να βρίσκεσαι στη συγκεκριμένη κατάσταση και να πρέπει να περάσεις από 10 άτομα που θα σε ρωτήσουν τα ίδια πράγματα, να σε εξετάσουν ποιος ξέρει πόσοι, με ψυχρό τρόπο συχνά και μη ενδιαφερόμενοι για τα εσωτερικά ή εξωτερικά τραύματά σου, παρά για το «χαλάρωσε, είναι στάνταρ διαδικασία που πρέπει να γίνει», το αποτέλεσμα δε; Συνήθως: «αφέθηκε ελεύθερος λόγω αμφιβολιών», «αποφυλακίστηκε λόγω καλής διαγωγής» και πάλι από την αρχή... Με αποτέλεσμα οι ήδη ελάχιστες περιπτώσεις που φτάνουν στην καταγγελία να παραμένουν ανεπίλυτες... για πολλούς και διάφορους λόγους.
Πόσα καμπανάκια θα πρέπει να ηχήσουν ακόμη; Δεν έχει σημασία αν το θύμα ήταν ντυμένο κάπως ή αν επέστρεφε από διασκέδαση. Δεν έχει σημασία αν σχολούσε από τη δουλειά ή αν πήγαινε μια βόλτα στη θάλασσα μέρα μεσημέρι. Αν ήταν μια γυναίκα 40 ετών ή ένα κορίτσι 15. Αν ο δράστης είχε πιει ή ήταν νηφάλιος. Αν το 'χει ξανακάνει ή αν ήταν πρώτη του φορά. Αν είναι αλλοδαπός ή «ντόπιος», σημασία έχει μόνο η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ο στιγματισμός στην καλύτερη περίπτωση ενός ανθρώπου. Πότε θα σταματήσει ο εκφοβισμός και η μη απόδοση δικαιοσύνης; Γιατί να φοβούνται περισσότερο τα θύματα να κυκλοφορήσουν και όχι η δράστες να ικανοποιήσουν τις άρρωστες ορμές τους; Είναι καιρός να αλλάξει όλο αυτό.
Διαβάστε ακόμη:
Συγκινητικό βίντεο: 9χρονη έκανε το όνειρό της πραγματικότητα μετά το θάνατό της!
Γυναικείο προφυλακτικό που λιώνει μέσα στο σώμα!
To πιο τρυφερό βίντεο που είδατε ποτέ: Το πρώτο μπάνιο ενός νεογέννητου!
Bloggers
