Αδελφές Μιραμπάλ:Οι γυναίκες-σύμβολα του αγώνα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ενάντια στη Βία κατά των Γυναικών, θυμόμαστε τις τρεις Δομινικανές που πλήρωσαν με την ζωή τους τον αγώνα κατά του φασισμού
Το 1999, η 25η Νοεμβρίου ανακηρύχθηκε από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ως Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών- ένα φαινόμενο με παγκόσμια διάσταση. Η αλήθεια είναι ότι λίγοι γνωρίζουν τι κρύβεται πίσω από αυτή την ημέρα, και τι ακριβώς συμβολίζει η συγκεκριμένη ημερομηνία.
Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε στην μνήμη των τριών αδελφών Μιραμπάλ, των Πάτρια, Μαρία και Αντωνία, οι οποίες έζησαν στη Δομινικανή Δημοκρατία και δολοφονήθηκαν, σαν σήμερα, από το δικτατορικό καθεστώς του Ραφαέλ Τρουχίγιο. Οι τρεις αδερφές ήταν κόρες ενός πλουσίου επιχειρηματία και, παρότι έζησαν πολύ άνετα παιδικά χρόνια, ασχολήθηκαν, από πολύ νωρίς με τον πολιτικό ακτιβισμό. Με την άνοδο του δικτάτορα στην εξουσία, η οικογένεια Μιραμπάλ έχασε την περιουσία της και οι ίδιες μπήκαν στον αντιδικτατορικό αγώνα, μέσω ενός θείου τους. Τελικά, οι τρεις αδερφές, με το παρατσούκλι «Οι Πεταλούδες» (Las Mariposas) σχημάτισαν το Κίνημα της 14ης Ιουνίου, που στόχο είχε την ανατροπή του καθεστώτος. Για τα αντιφασιστικά τους φρονήματα συνελήφθησαν και βασανίστηκαν πολλές φορές, οι ίδιες αλλά και οι σύζυγοί τους.
Η δραστηριότητα της οικογένειας έκανε έξω φρενών τον Τρουχίγιο (του οποίου η περίοδος διακυβέρνησης θεωρείται η πιο βάρβαρη και αιματοβαμμένη της Δομινικανής Δημοκρατίας ) ο οποίος αποφάσισε να απαλλαγεί μία και καλή από αυτές. Έτσι, την 25η Νοεμβρίου του 1960, όταν οι Πάτρια, Μαρία και Αντωνία βρέθηκαν στις φυλακές, για να επισκεφτούν τους συζύγους τους, συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν σε ένα χωράφι ζαχαροκάλαμων. Εκεί βασανίστηκαν, ξυλοκοπήθηκαν και, τελικά, στραγγαλίστηκαν. Λίγους μήνες αργότερα, ο δικτάτορας Τρουχίγιο δολοφονήθηκε. Η ημέρα αυτή απέκτησε τον συγκεκριμένο συμβολισμό στη μνήμη των τριών αγωνιστριών και, ακόμα και σήμερα, έχει ξεχωριστή σημασία αφού η βία ενάντια στις γυναίκες είναι ένα φαινόμενο που δεν έχει εξαλειφθεί και δεν αφορά μόνο γυναίκες κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων ή κοινωνίες αναπτυσσόμενες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, για την Ελλάδα, 7 στις 10 γυναίκες - θύματα είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή και ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης. Το ίδιο ισχύει και για την οικονομική κατάσταση, καθώς 6 στις 10 γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση βρίσκονται σε μέτρια ή καλή οικονομική κατάσταση.