The Bulldozer .. Mike Batiste !!!

Πριν 2 χρόνια σχεδόν πάλι τέτοια εποχή βρεθήκαμε με τον Mike όπως και κάθε χρόνο για να αποχαιρετιστούμε για τις καλοκαιρινές μας διακοπές με την διαφορά πως ήξερα το σενάριο που έπαιζε να μην ξανά γύρναγε στην Ελλάδα ως παίχτης του Παναθηναϊκού.

Το είχαμε συζητήσει πολύ και μου είχε υποσχεθεί πως πριν πάρει την τελική απόφαση θα με έπαιρνε τηλέφωνο από την Αμερική να μου το πεί ο ίδιος και να μην το ακούσω από κανέναν άλλον γιατί θα στεναχωριόμουν πολύ.

Και κάπως έτσι έγινε το τηλέφωνο εκείνο τότε που διάρκεσε σχεδόν 2 ώρες, του είχα πεί ότι θα το μετάνιωνε και όντως βγήκα αληθινή. Στεναχωρήθηκα πολύ γιατί ήξερα τότε ότι όλα θα αλλάζαν για τον Μike.

Τον Αύγουστο πέρσι έκανα τα πάντα για να γυρίσει πίσω και όταν γύρισε ήμουν πανευτυχής που το πέτυχα. Βέβαια γύρισε πίσω και δεν ήταν τίποτα το ίδιο. Η ομάδα, συμπαίχτες- προπονητής και όλα ήταν τελείως διαφορετικά και όχι γνώριμα εκτός του 3D Δημήτρη Διαμαντίδη και του Αντώνη Φώτση τα πάντα όλα ήταν διαφορετικά για τον Μike.

Χθες το απόγευμα με πήρε τηλέφωνο για να βρεθούμε και έτσι συναντηθήκαμε στο Rakkan στην Κηφισιά για να κάνουμε το ετήσιο goodbye chat μας αλλά και για να μου δώσει την φανέλα του όπως και κάνει κάθε χρόνο ( ακόμα και με την Fener).

Ο Mike με αποκαλεί Sam I am και εγώ Ninja .. είναι κάτι δικά μας και γιαυτό υπέγραψε έτσι και την φανέλα με το νούμερο 8. Είχα μαζί μου και το βιβλίο με την αυτοβιογραφία του και μου έκανε την απόλυτη αφιέρωση μέσα.

Αφού τα είπαμε κάναμε το ετήσιο κουσκούς μας επί παντός θεμάτων πήγαμε για να πάρει κάτι για την θεά γυναίκα του την Σάρα που μας περίμενε έξω από το Amos cafe για να τον πάρει.

Άγνωστο το αν θα γυρίσει πίσω στον Παναθηναϊκό αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ξανά γυρίσουν στην Ελλάδα μιας και είναι το σπίτι τους εδώ, η χώρα τους η φίλοι τους, η ζωή τους εδώ.

Οπότε αν και πάντα είναι δύσκολοι οι αποχαιρετισμοί χθες δεν είπαμε αντίο αλλά με μια σφιχτή αγκαλιά είπαμε see you sooner or later ..