«Οι “καλές” και οι “κακές” μαμάδες! Κι όμως συμβαίνει…», γράφει η Δέσποινα Καμπούρη
Πριν ακόμη γίνω μητέρα είχα αποφασίσει ότι θα έκανα ό,τι μπορούσα για να θηλάσω το μωρό μου μετά τον τοκετό. Είχα διαβάσει πολλά για τον θηλασμό, είχα ενημερωθεί και γνώριζα από πρώτο χέρι τις ευεργετικές και πολύτιμες ιδιότητες του μητρικού γάλακτος. Θα έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να χαρίσω στο παιδί μου τα απαραίτητα συστατικά που δεν μπορούν να αντικατασταθούν από τίποτα.
Οι πρώτες μέρες κύλισαν ζόρικα. Πιέστηκα πολύ. Είχα ζητήσει από τις μαίες να μην ταΐζουν καθόλου το μωρό με σκευάσματα όσο ήμουν ακόμη στο μαιευτήριο. Ο αποκλειστικός θηλασμός ήταν η προτεραιότητά μου. Πραγματικά δεν μπορώ να πω ότι η περίοδος του θηλασμού ήταν «μαγική»… Τρεις μήνες ταλαιπωρήθηκα με θήλαστρα, με πέτρωμα, με πληγές… Όμως το πάλεψα μέχρι το γάλα να σταματήσει από μόνο του.
Παρόλα αυτά, σας λέω με βεβαιότητα, ότι ακόμη κι αν δεν τα είχα καταφέρει ή ακόμη κι αν τα είχα παρατήσει πάνω σε μία δύσκολη στιγμή μου, δε θα ένιωθα ότι ήρθε το τέλος του κόσμου. Μια χαρά μεγαλώνουν και τα παιδάκια που δεν κατάφεραν να πιουν μητρικό γάλα. Το ίδιο αγαπούν τις μαμάδες τους, όπως και εκείνες αυτά. Μου φαίνεται εξωφρενικό να διαβάζω ακραία σχόλια σε φόρουμ και σε κείμενα που αναφέρονται στον θηλασμό από μητέρες που αντεπιτίθενται, υποστηρίζοντας φανατικά την ορθότητα της δικής τους μεθόδου κάθε φορά.
Δε θα μπορούσα να φανταστώ ότι το «μέτωπο» των μαμάδων που θηλάζουν είναι τόσο σκληροπυρηνικό. Έπρεπε να δημοσιεύσω μία είδηση στο Mothersblog.gr που αφορούσε σε δυσάρεστο περιστατικό που συνέβη αυτές τις μέρες στη Σαντορίνη για να το καταλάβω από πρώτο χέρι. Πραγματικά, δεν έχω λάβει περισσότερα mails (θετικά και αρνητικά) γι’ αυτή την δημοσίευση, όπως επίσης δεν έχω δει εντονότερες αντιπαραθέσεις σε σχόλια κάτω από την επικείμενη ανάρτηση στη σελίδα μας στο Facebook.
Σχεδόν τα ίδια αποτελέσματα έχει και το θέμα του τοκετού. Έχω δει μάνες να υπερασπίζονται με σθένος τον τρόπο με τον οποίο έφεραν στον κόσμο τα παιδιά τους. Αυτές που γεννούν με φυσιολογικό τοκετό συχνά επιτίθενται στις γυναίκες που επέλεξαν ή που αναγκάστηκαν να κάνουν καισαρική, κατηγορώντας τες για φυγοπονία. Έχω δει μαμάδες που γέννησαν με καισαρική, να επιτίθενται σε άλλες που γέννησαν με φυσιολογικό τοκετό –παρά το γεγονός ότι δεν ενδείκνυται σε κάποιες περιπτώσεις- επειδή δήθεν… «ήθελαν να το παίξουν ηρωίδες», όπως χαρακτηριστικά γράφουν.
Πρόσφατο τρανό παράδειγμα η Τζένιφερ Στάνο Δαυίδ, η οποία αναγκάστηκε να κάνει καισαρική για να γεννήσει το πρώτο της μωρό που ήταν ισχιακό (ήτοι κατέβαινε με τα πόδια και όχι με το κεφάλι). Η σύζυγος του πασίγνωστου επιχειρηματία ελληνοκυπριακής καταγωγής, Άλκη Δαυίδ, είναι πολύ δημοφιλής στα social media και συχνά τολμά να μοιράζεται πολλές προσωπικές φωτογραφίες της στο διαδίκτυο με τους fan της. Το πανέμορφο μοντέλο ιταλικής καταγωγής, αισθανόμενη πιεσμένη και προσβεβλημένη από κακόβουλα σχόλια γυναικών -αφότου δημοσιοποίησε στο twitter και στο instagram ότι θα γεννούσε με καισαρική- λίγες μέρες μετά τον τοκετό της, ανέβασε στον προσωπικό της λογαριασμό το βίντεο της καισαρικής (!) για να αποδείξει σε όλες τις κακοπροαίρετες followers, ότι το μωρό βγήκε με τα πόδια και όχι με το κεφάλι. Φυσικά, μετά από λίγο κατέβασε το εν λόγω βίντεο.
Μου φαίνεται αδιανόητο στις μέρες μας, να αναλωνόμαστε σε «ιντερνετικούς καυγάδες» για το ποια είναι «καλή μάνα» και ποια όχι… Ποιος είναι αυτός που θα το κρίνει; Και τελικά ποια είναι τα κριτήρια που αποδεικνύουν έμπρακτα την μητρική αγάπη; Ο θηλασμός και η μέθοδος τοκετού;
Όλες οι μητέρες αγαπούν το ίδιο τα μωρά τους! Είτε τα γέννησαν με φυσιολογικό τοκετό, είτε με καισαρική, είτε τα θήλασαν, είτε όχι! Ας χαλαρώσουμε επιτέλους κι ας χαρούμε ό,τι πιο όμορφο πράγμα μας χάρισε ο Θεός και η φύση. Τα παιδάκια μας!
P.S: I Love you!
Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!
Μπορείτε επίσης να με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον!