«Ο Σάκης όπως τον γνώρισα ένα καλοκαίρι στη Σίφνο»
Εκείνο το καλοκαίρι έκανε αποπνικτική ζέστη. Ήταν Ιούλιος, ο καύσωνας σου έκοβε την ανάσα, όμως η Σίφνος ήταν πανέμορφη…
Ήμουν γύρω στα 25, μόλις είχα πάρει την καλοκαιρινή μου άδεια και μία φοβερή έκπληξη με περίμενε. Ο Θέμος θα πήγαινε στο νησί για τα γυρίσματα «Το φιλί της ζωής». Μόλις μου το είπε ξετρελάθηκα! Τι φοβερή εμπειρία να γυρίζεις κινηματογραφική ταινία. Τον παρακάλεσα να πάω κι εγώ για λίγες μέρες προκειμένου να ζήσω από κοντά τη μαγεία των γυρισμάτων!
Κάπως έτσι ένα ηλιόλουστο πρωινό βρέθηκα σε ένα φοβερό λευκό σπίτι, σχεδόν κρεμόταν από τα βράχια και έβλεπε το πέλαγος. Είχε νοικιαστεί από την παραγωγή της ταινίας και θα αποτελούσε το βασικό location των πολύωρων γυρισμάτων της ταινίας.
Ηθοποιοί έμπαιναν, έβγαιναν, μακιγιέζ και κομμωτές έδιναν τον δικό τους αγώνα να διατηρήσουν το μακιγιάζ των ηθοποιών αναλλοίωτο κάτω από τους 42 βαθμούς, κάμεραμεν λούζονταν κυριολεκτικά με κρύο νερό στα διαλλείματα των γυρισμάτων, ο σκηνοθέτης κ. Ζαπατίνας έδινε υπομονετικά τις συμβουλές του στους πρωταγωνιστές. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες, όμως εγώ ήμουν τόσο ευτυχισμένη που θα ζούσα μία τόσο πρωτόγνωρη εμπειρία από κοντά!
Και ξαφνικά, μπήκε ο Σάκης Μπουλάς. Τον Σάκη τον γνώριζα μέσα από τις ταινίες του και τα τραγούδια του. Δεν ήξερα τίποτα παραπάνω για τη ζωή του. Μάλιστα πριν τον γνωρίσω μου φαινόταν λίγο απρόσιτος, οπότε δεν έκανα καμία κίνηση για να συστηθώ.
Από τα πρώτα λεπτά που ήρθε ο Σάκης στα γυρίσματα η κατάσταση ζωήρεψε. Λες και πήρε ζωή το εξαντλημένο συνεργείο. Ηθοποιοί και τεχνικοί γελούσαν με τα αστεία του. Άλλες φορές σόκινγκ, άλλες φορές πιο διακριτικά. Τελικά ο Σάκης δεν ήταν και τόσο απρόσιτος. Τουναντίον: Ήταν ο πιο φιλικός άνθρωπος του set.
Μας γνώρισε ο Θέμος αστειευόμενος: «Κοντά τα χέρια σου! Αυτό είναι μωρό». Εκείνος γέλασε και μου έκλεισε το μάτι: «Μη φοβάσαι. Φήμες…». Πάντα του άρεσαν οι γυναίκες. Δεν το έκρυψε ποτέ. Ήξερε όμως να τις σέβεται. Ήξερε να κάνει πραγματικές και δυνατές φιλίες. Γούσταρε να κάνει παρέα με νέους ανθρώπους. Του έδιναν ζωή. Ηταν ακομπλεξάριστος και ωραίος τύπος! Όλοι ήθελαν να κάνουν παρέα μαζί του.
Θα υποδυόταν τον πιλότο ενός ελικοπτέρου που έκανε μπάχαλο την κατάσταση. Μα πώς κατάφερνε να παίζει τον εαυτό του; Πώς κατάφερνε να μεταφέρει το δικό του χαρακτηριστικό χιούμορ στους ρόλους του;
Περάσαμε πολύ χρόνο μαζί. Μου εξιστόρησε τη ζωή του μέσα σε ένα βράδυ. Ανοιχτό βιβλίο ο Σάκης. Δεν είχε τίποτα να κρύψει και δεν αισθανόταν για τίποτε ενοχές. Μία ζωή γεμάτη που θα μπορούσε να γίνει ταινία… Καταχρήσεις, κακουχίες, προβλήματα υγείας, έρωτες, μία ζωή γεμάτη ροκιά όπως τα τραγούδια του και η κουλτούρα του. Ένας ροκάς με ευαισθησίες. Φώναζε με τη βροντερή του φωνή για να υπερασπιστεί αδύναμους ανθρώπους, τους προστάτευε αληθινά, ρεαλιστικά, με τη φυσική του παρουσία. Γέλαγε με τα μάτια του και πολλές φορές κοιτούσε απροσδιόριστα. Ήταν οι μικρές δικές του στιγμές που μελαγχολούσε χωρίς κανείς να ξέρει το γιατί… Άνθρωπος ανοιχτοχέρης και καλοπερασάκιας! Έδινε τα πάντα για να περνά καλά εκείνος και οι φίλοι του, άσχετα αν στη δουλειά του δε χαριζόταν.
Του έλεγα εγώ τις δικές μου ροζ ιστορίες κι αυτός γέλαγε χωρίς να μου τις αποδομεί. Σα να ήθελε να με αφήσει να ζήσω το παραμύθι. «Θα μεγαλώσεις και θα μάθεις μικρή! Ζήσε τη ζωή σου χωρίς έγνοιες!».
Α ρε Σάκη! Όσα γέλια μου χάρισες, τόσο με πίκρανες σήμερα…
Κάτι άστραψε, κάτι σαν φλασάκι, σαν πικ νικ μες στο δασάκι, μια γλυκιά φωτιά, λάβε θέση για να πάρεις, πάλι την πρωτιά…
Καλό ταξίδι φίλε μου…
Bloggers
