Έτσι γεννιούνται οι τρομοκράτες…
Το αιματοκύλισμα συνεχίζεται κι εμείς είμαστε απλοί θεατές. Παιδάκια σκοτώνονται καθημερινά κι εμείς παρακολουθούμε βουβοί τις ειδήσεις των 8.
Είναι χάσιμο χρόνου να αναλώνεται κανείς σε ατέρμονες συζητήσεις για το ποιος φταίει. Δεν ωφελεί σε τίποτα. Όμως είναι γροθιά στο στομάχι να βλέπεις μικρά παιδιά να βιαιοπραγούν με τις ευχές ενηλίκων ή ακόμη των γονέων τους.
Είδα κι εγώ το σοκαριστικό βίντεο όπου ένα πεντάχρονο αγόρι στον Λίβανο χαστουκίζει και χτυπά με μανία ένα προσφυγόπουλο από τη Συρία. Άκουσα και τις προτροπές του πατέρα του να συνεχίσει να το κάνει με μανία παρά το κλάμα και την απελπισία του ανυπεράσπιστου παιδιού που δέχεται τις γροθιές και τα ραπίσματα χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Ξύλο από παιδί σε παιδί… Αν έχουν ο Θεό τους… Ποιες μάνες γέννησαν τέτοιους ανθρώπους;
Ανακατεύτηκα. Ένιωσα μίσος γι’ αυτόν τον ενήλικα. Ένιωσα όλα αυτά τα κακά συναισθήματα που είμαι σίγουρη ότι νιώσατε κι εσείς βλέποντας αυτά τα εμετικά πλάνα… «Αμπάς, χτύπα τον, μη φοβάσαι!», ακούγεται να λέει η φωνή. Το αγόρι που δέχεται την επίθεση προσπαθεί να προστατευτεί με τα χέρια του, αλλά ο ενήλικας ακούγεται να τον διατάζει να τα κατεβάσει και να λέει στον Αμπάς να συνεχίσει να τον χτυπά αλύπητα…
Καθημερινά εγκλήματα εις το όνομα της εξουσίας κατά της παιδικής αθωότητας. Κανένα παιδί δε γεννήθηκε για να χτυπά, να δέρνει, να πονάει τους άλλους. Όμως έτσι γεννιούνται οι τρομοκράτες, οι δολοφόνοι, οι εγκληματίες…
Εύχομαι να βρεθεί σύντομα αυτός ο μισάνθρωπος και να πληρώσει ακριβά για την πράξη του… Έτσι όπως του αξίζει…
Καλή σας ημέρα.
Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ.
Μπορείτε να με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον.