«Από αγάπη υπερβολική…», γράφει η Δέσποινα Καμπούρη
Πολλά έχουν ειπωθεί και πολλά έχουν γραφτεί από την αρχή του χρόνου για την επιλογή της Άννας Βίσση να συμμετάσχει στην κριτική επιτροπή του Star Academy. Δε θα σχολιάσω την ποιότητα, την αμηχανία και γενικώς τα ανεπανάληπτα τηλεοπτικά στιγμιότυπα που έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια της προβολής του εν λόγω show. Το έχουν κάνει και εξακολουθούν να το κάνουν άλλοι δημοσιογράφοι όντες επαγγελματίες κριτικοί τηλεόρασης. Επίσης ο σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι να βάλλω εναντίον μίας τηλεοπτικής δουλειάς όσο επιτυχημένη ή αποτυχημένη κρίνεται, αφενός γιατί έχω παρουσιάσει τηλεοπτικές εκπομπές και αφετέρου γιατί σέβομαι το γεγονός ότι αυτή η παραγωγή πληρώνει ανθρώπους που ζούνε τις οικογένειές τους από αυτή τη δουλειά.
Έχοντας παρακολουθήσει αποσπασματικά κάποια στιγμιότυπα του Star Academy, εστίασα την προσοχή μου στην Άννα Βίσση. Όχι μόνο επειδή τυχαίνει να την εκτιμώ ως τραγουδίστρια και ως προσωπικότητα, αλλά λόγω επαγγελματικής διαστροφής, αφού με ενδιαφέρει να έχω άποψη για τα τηλεοπτικά δρώμενα ακόμη κι αν πρόκειται για παραγωγές, εκπομπές ή σειρές που δε θα επέλεγα ποτέ να παρακολουθήσω ως τηλεθεατής.
Εστίασα στην κριτική της τραγουδίστριας απέναντι σε διαγωνιζόμενους που στην πλειονότητά τους είναι κατώτεροι –με ελάχιστες εξαιρέσεις- από τα standards που έχουν θέσει μέχρι στιγμής αντίστοιχα talent shows στην ιδιωτική τηλεόραση.
Σε ένα άκρως «αφιλόξενο» περιβάλλον που δεν είναι σε τίποτα αντάξιο της σπουδαίας καριέρας της, εκείνη αντιστέκεται σθεναρά αποδεικνύοντας πόσο αξιοπρεπής και πόσο επαγγελματίας είναι, χωρίς να «κρεμάει» την παραγωγή (στην οποία σαφέστατα επέλεξε να συμμετάσχει με το όποιο κόστος ή αντίτιμο), χωρίς να εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για τα τεκταινόμενα, χωρίς να εμπαίζει τους διαγωνιζόμενους και κυρίως χωρίς να αφήνει το παραμικρό υπονοούμενο για το «ταλέντο» τους. Ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να κάνει τον χαβαλέ της παρασυρόμενη από το γενικότερο κλίμα και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα του live προκειμένου να ξορκίσει κατά κάποιο τρόπο αυτή της την επιλογή, εκείνη στέκεται αξιοπρεπώς ανταποκρινόμενη στο ζητούμενο: Μία μεγάλη star κρίνει εκκολαπτόμενους τραγουδιστές. Κι αυτό γίνεται με σοβαρότητα, μεγαλοδωρία και επιχειρήματα που δεν τελειώνουν ποτέ. Ομολογώ ότι εκπλήσσομαι με το γεγονός ότι για όλες τις εμφανίσεις των συμμετεχόντων έχει κάτι να πει παρά το γεγονός ότι κάποιες φορές είναι ανθρωπίνως αδύνατο να σχολιάσεις κάποια performances. Με εμπεριστατωμένη κριτική και πάντα to the point αποδεικνύει ότι ακόμη και σε περιβάλλοντα που δεν αρμόζουν στην ιδιοσυγκρασία σου μπορείς να ανταπεξέλθεις στοιχειωδώς αν έχεις παιδεία. Από την άλλη όμως αυτό δε σημαίνει ότι σώζεις μία κατάσταση αλλά ούτε απαραίτητα και ότι «σώζεσαι».
Γιατί ευτυχώς ή δυστυχώς όλοι κρινόμαστε από τις επιλογές μας. Επιλογές που κανείς δεν μπορεί να ξέρει γιατί τις πήραμε παρά μόνο εμείς οι ίδιοι. Κι εκεί τελειώνουν όλα. Κανείς δεν είναι Θεός.
Καλή σας μέρα!
Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ.
Μπορείτε να με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον.