H Eστία είναι Μαγεία: Η Αναστασία Σιδέρη γράφει για μια πρότυπη κοινότητα ατόμων με νοητική στέρηση

Πρόκειται για μια μοναδική πρότυπη κοινότητα για άτομα με νοητική στέρηση που ζουν, εργάζονται και διασκεδάζουν μαζι με τα άτομα που τους φροντίζουν. Ζουν όλοι μαζί αρμονικά στα «σπίτια» τους σε πλήρη ισορροπία με τη φύση μέσα στο υπέροχο κτήμα της Εστίας στο Γαλαξίδι . Τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι όλοι Έλληνες ενήλικες, αλλά οι «φροντιστές» τους -εργαζόμενοι και εθελοντές -είναι από πολλά μέρη του κόσμου : από την Ισλανδία , την Ισλανδία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, ως την Αλβανία, τη Ρωσία και την Λατινική Αμερική.

Μια πανσπερμία πολιτισμών -που όμως ξέρουν η μαθαίνουν όλοι ελληνικά- και που κάνουν την κοινότητα ιδιαίτερα γοητευτική. Η εργασία είναι πολύ σημαντική για τους κατοίκους της ΕΣΤΙΑΣ και όλοι δουλεύουν καθημερινά, στο κτήμα η στα εργαστήρια πηλού και κοσμήματος . Στα εργαστήρια , που λειτουργούν και ως κέντρο ημέρας, έρχονται καθημερινά και άτομα με ειδικές ανάγκες από τη γύρω παροχή. Τα Σαββατοκύριακα όλα τα μέλη της κοινότητας ασχολούνται με τα ποικίλα ενδιαφέροντα τους και κάνουν περιπάτους η εκδρομές. Και το Γαλαξίδι και η κοινωνία του τους αγκαλιάζει με αγάπη . Το γοητευτικό μου αυτό ταξίδι στο κόσμο της ΕΣΤΙΑΣ και η στενή επαφή μου με αυτό το πρωτοποριακό μοντέλο συμβίωσης ξεκίνησε πριν από 8 χρόνια. Το οφείλω στη Τζοβάννα Καμπούρη , το αφεντικό μου στη πρώτη μου δουλειά στην Procter and Gamble που την είχα χάσει για πάνω από 25 χρόνια, όταν έφυγε από την Ελλάδα και έκανε μεγάλη διεθνή καριέρα.

Η Τζοβάννα ξαναμπήκε στη ζωή μου μέσω fb πριν από 10 χρόνια. Και όταν βρεθήκαμε δια ζώσης και κάποια στιγμή μου μίλησε για την ΕΣΤΙΑ, όπου ήταν πρόεδρος, δε μπόρεσα να αντισταθώ . Επισκέφθηκα τη κοινότητα, είδα, άκουσα , ένιωσα τον παλμό της και μαγεύτηκα από την ενέργεια του τόπου. Και αβίαστα αποφάσισα να γίνω φίλη -αρχικά -και μέλος του εποπτικού της συμβουλίου στην συνέχεια. Το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου βρεθήκαμε όλοι στο Γαλαξίδι μετά από 2 χρόνια( λόγω COVID δε ταξιδεύαμε όλοι μαζί ). Κάτοικοι, εργαζόμενοι, εθελοντές συνεργάτες υποστηρικτές και φίλοι της ΕΣΤΙΑΣ από διάφορες, χώρες βρεθήκαμε για την ετήσια Γενική Συνέλευση Γιορτάσαμε το γεγονός ότι μέσα στα δύσκολα αυτά χρόνια της πανδημίας η ΕΣΤΙΑ έμεινε σταθερή και ακλόνητη . Υποδεχτήκαμε 3 νέα μέλη στο εποπτικό Συμβούλιο από το δίκτυο των πολλών υποστηρικτών μας. Μοιραστήκαμε μεταξύ μας το νέο μας φιλόδοξο στόχο για επέκταση των εγκαταστάσεων (έχουμε βλέπετε τεράστια λίστα αναμονής). Και επισφραγίσαμε το όραμα μας να γίνει η ΕΣΤΙΑ - αλλά και η Φωκίδα -μοντέλο για τη διαβίωση και εργασία ατόμων με νοητική στέρηση με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ένταξη στην κοινωνία. Γνωρίσαμε τους 12 νέους εθελοντές, από την Ευρώπη που ήλθαν μέσω Erasmus. Οι ένοικοι μας έδειξαν με καμάρι τα νέα τους φρεσκοβαμμένα δωμάτια και μας φιλοξένησαν για φαγητό στα σπίτια τους. Αγκαλιαστήκαμε και ένιωσα την αγάπη να ρέει τριγύρω. Ο Παναγιώτης μας με νέο μοντέρνο κούρεμα, η Σοφία μας με φρεσκοβαμμένο μαλλί, η Μαρία μας έτοιμη να ανοίξει τα φτερά της για να μείνει με υποστηριζόμενη διαβίωση στην Άμφισα και να δουλέψει εκεί…Θαυμάσαμε και αγοράσαμε υπεροχα καλοκαιρινά κοσμήματα και κεραμικά που φτιάχνουν οι άνθρωποι μας.

Μάλιστα ένα πανέμορφο πιάτο με το κυρίαρχο αρχέτυπο μου, την Άρτεμι με περίμενε αναπάντεχα κλείνοντας μου το μάτι … Λες και κάποιος το έφτιαξε ειδικά για μένα.. Η ζωή στην ΕΣΤΙΑ είναι μαγική. Η συλλογική αύρα των κατοίκων της - με η χωρίς ειδικές ανάγκες- μου δημιουργεί ανάταση ψυχής. Και κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί ξέρω ότι αυτό που παίρνω από την επαφή μου μαζί τους είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που προσφέρω. Σας προσκαλώ να δείτε αυτό το μικρό βίντεο και θα καταλάβετε τι εννοώ… Estia Agios Nikolaos 2017

Λίγα λόγια για την Αναστασία Σιδέρη... από την ίδια:

Γεννήθηκα στο Πειραιά τη δεκαετία του 60 και μεγάλωσα με 3 μεγάλες αγάπες: Τον Ολυμπιακό, τα Μαθηματικά και τα Κύθηρα (πατρίδα του παππού μου και λατρεμένο τόπο διακοπών). Στη συνέχεια «πάντρεψα» αυτές μου τις αγάπες με την ψυχολογία, τη φιλοσοφία και την ελληνική μυθολογία . Και όλη μου τη ζωή τη πέρασα δημιουργώντας και παρατηρώντας ιστορίες μέσα από τη προσωπική μου μεταμόρφωση . Μέσα στα χρόνια έκανα -πότε συνειδητά και πότε ασυνείδητα -ένα σταδιακό πέρασμα από όλες σχεδόν τις θεές που όλες κρύβουμε μέσα μας και για τις οποίες θα γράφω συχνά-πυκνά σε αυτό το blog .

Σπούδασα Χημικός Μηχανικός, έμαθα 5 ξένες γλώσσες, ταξίδεψα - και ταξιδεύω ακόμη - πολύ και για 35 χρόνια είχα μια ενδιαφέρουσα καριέρα σε μεγάλες ελληνικές και πολυεθνικές εταιρείες . Ξεκίνησα στην Procter and Gamble, δούλεψα στη ΦΑΓΕ , στο Μπουτάρη/DIAGEO, τη DHL, τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών και τα τελευταία 20 χρόνια στη Coca-Cola, από όπου «αφυπηρέτησα» ως Διευθύντρια Επικοινωνίας για 28 χώρες στην Ευρώπη.

Άλλαξα κατεύθυνση καριέρας 4 φορές . Ξεκίνησα Μηχανικός, έγινα Marketer , Ειδικός βιώσιμης ανάπτυξης, Επικοινωνιολόγος και τώρα πλέον είμαι επίτιμη Καθηγήτρια στο Adam Smith Business School του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης.

Ο «ακτιβισμός» ήταν πάντα στο αίμα μου( η Άρτεμις βλέπετε είναι η κυρίαρχη θεά μου). Υπήρξα ανήσυχο νιάτο και στη συνέχεια ασχολήθηκα ενεργά με τις συνειδητές και ασύνειδες προκαταλήψεις και τα δικαιώματα των γυναικών και των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Υπήρξα για πολλά χρόνια πρόεδρος της επιτροπής WIB ( Women In Business) του Ελληνο-Αμερικανικού επιμελητηρίου, ενώ διατελώ μέλος στο Εποπτικό Συμβούλιο της ΕΣΤΙΑΣ , ενός πρότυπου ιδρύματος για άτομα με νοητική στέρηση στο Γαλαξίδι.

Ανάμεσα σε δουλειές, εθελοντισμό και ταξίδια πρόλαβα και παντρεύτηκα, έκανα δυο υπέροχα παιδιά, χώρισα και ξαναπαντρεύτηκα πριν 10 χρόνια με το παιδικό μου φίλο Γιάννη από τα Κύθηρα ,που είναι πλέον σύντροφος σε όλες μου τις περιπέτειες.

Πρόσφατα ξεκίνησα να αρθρογραφώ για να μοιραστώ μαζί σας κάποιες ιστορίες από τη ζωή μου και τα ταξίδια μου, αλλά και από την επικαιρότητα, μέσα από το δικό μου πρίσμα και τη σύνδεση με αρχέγονες αλήθειες …