Οδοιπορικό στην Ισπανία: Aπό την ακριτική Αστούριας στο κέντρο της χώρας

Kαι αν δεν ήξερα κάτι λίγα Ισπανικά, ούτε το όνομα της δε θα μπορούσα να προφέρω. Όμως μας τη πρότεινε μια φίλη Ισπανίδα σαν πολύ ιδιαίτερη, και έτσι την ενέταξα στο Home Exchange ταξίδι μας.

GIJON/ ΧΙΧΟΝ: Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΗ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΤΗΣ ΑΣΤΟΥΡΙΑΣ

Μετά το retro chic αριστοκρατικό San Sebastián και το urban hip φουτουριστικό Βilbao ήλθε η σειρά της νοσταλγικά «φθαρμένης» από το χρόνο πολύχρωμης Gijon. Της αρχόντισσας του «πριγκιπάτου» της Asturias. Και με αυτήν εμπλουτίσαμε ακόμη περισσότερο την αισθητική μας αντίληψη για την Βόρεια Ισπανία. Αναγνωρίσαμε- και εμπεδώσαμε -τη στενή σχέση της με τον ωκεανό. Kαι θαυμάσαμε τα όμορφά της βουνά.

Μετά από μια πολύ όμορφη διαδρομή με καταπράσινα λιβάδια, εντυπωσιακά δάση, αμμώδεις παραλίες και βραχώδη ακρωτήρια, φτάσαμε με ψιλόβροχο στο σπίτι της Pilar.

Που μας περίμενε με τον άντρα της για να μας προϋπαντήσει. Το σπίτι τους στο κέντρο της πόλης ήταν μια κούκλα. Λίγο ρετρό - σαν την ίδια τη πόλη-πεντακάθαρο, με τοπικά καλούδια στο τραπέζι και πολλά βιβλία.

Η ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ ΠΟΛΗ ΜΕ ΑΕΡΑ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ

Μείναμε μόνο δυο μέρες και έτσι ξεκινήσαμε τη περιήγηση το βραδάκι που φθάσαμε μέσα στο ψιλόβροχο.

Που όμως δεν εμπόδιζε κανέναν από το να είναι έξω και να πίνει στα μπαράκια στους δρόμους. Η δε μικρή αυτή μεταβιομηχανική πόλη με τη μεγάλη ιστορία στον εμφύλιο, με τις δυο χρυσαφένιες παραλίες, το εντυπωσιακό λιμάνι, την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και μια απρόσμενη συνοικία το Barrio de Pescadores, με τα «πλουμιστά» ψαράδικα σπίτια, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Περπατήσαμε πολύ και δε σταμάτησα να βγάζω φωτογραφίες. Χαρακτηριστικό της τα περίτεχνα ξύλινα μπαλκόνια και τα πολύχρωμα πλακάκια που κοσμούν τα σπίτια.

Ο ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ

Την άλλη μέρα το πρωί ο δρόμος μας οδήγησε σε ένα καταπράσινο λόφο που καταλήγει στον Ατλαντικό. Το 1990 το μνημειώδες γλυπτό Elogio del Horizonte( ο Ύμνος στον Ορίζοντα), το οποίο σχεδιάστηκε από τον διάσημο Βάσκο γλύπτη Eduardo Chillida, εγκαταστάθηκε στην κορυφή του λόφου και από τότε ατενίζει αγέρωχα τον ορίζοντα πάνω από τον ωκεανό.

Αν σταθείς μέσα στο γλυπτό, θα ακούσεις τον ήχο της θάλασσας να ακούγεται από τους τοίχους του.

Η παρουσία του τόσο αρχαϊκή, όσο και μοντέρνα. Λιτή και αφηρημένη, αλλά και με κάποιο περίεργο τρόπο φιλική και ανθρώπινη. Μου άφησε την ίδια αίσθηση με το μνημειακό έργο του ίδιου καλλιτέχνη το Peine del Viento( το χτένι του ανέμου) που είδαμε στο San Sebastián. Τελικά όλα τα έργα του δίνουν την αίσθηση μιας ζωτικής σχέσης με τον χώρο γύρω τους. Είναι σαν να αρπάζουν και να αγκαλιάζουν το κενό και να του δίνουν μια μορφή.

Για την ιστορία, ο Chilida ξεκίνησε ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ως τερματοφύλακας για τη Ρεάλ Σοσιεδάδ, τον ποδοσφαιρικό σύλλογο του Σαν Σεμπαστιάν, μέχρι που οι τραυματισμοί στα πόδια τερμάτισαν την καριέρα του. Κατά κάποιο τρόπο ευτυχώς, γιατί το αποτύπωμα της ζωής και έργου του θα μείνει ζωντανό για πολλούς αιώνες …

ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΦΑΓΑΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ

Είπαμε να κάνουμε λίγο δίαιτα μετά τη γαστριμαργική κραιπάλη του San Sebastián. Και έτσι, είδαμε, αλλά δε φάγαμε τη fabada asturiana, ένα ζεστό στιφάδο φτιαγμένο με μεγάλα φασόλια και πολλά διαφορετικά κρέατα, συμπεριλαμβανομένου του μπέικον και του chorizo.

Φάγαμε όμως τρυφερή pecaña, όνειρο paella με φρέσκα θαλασσινά και θεσπέσιο κοκκινιστό μπακαλιάρο στην πανέμορφη Plaza Mayor. Οι δε τιμές οι μισές από ότι στη Βασκική πλευρά, αφού 2 άτομα τρώνε και πίνουν με λιγότερο από 40 ευρώ.

Το τοπικό ποτό, ο μηλίτης( cider) είναι το ιδανικό συμπλήρωμα: Αυτό το μη αφρώδες ποτό από μήλο ο σερβιτόρος το ρίχνει στο ποτήρι σας από ένα τρελό ύψος για να δημιουργήσει φυσαλίδες αέρα. Ο τόπος είναι γεμάτος cidrerias. Θαυμάσαμε δε και το γλυπτό από χιλιάδες μπουκάλια μηλίτη που δεσπόζει στο λιμάνι και το βράδυ ειδικά φωτισμένο είναι πολύ εντυπωσιακό.

OVIEDO: Η ΑΡΧΟΝΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΑΣΤΟΥΡΙΑΣ

Μισή ώρα νότια της Gijon βρίσκεται το Oviedo, πρωτεύουσα της Αστούριας και μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Ήταν πάνω στο δρόμο μας για την επόμενη στάση- διαμονή μας. Και είπαμε να σταματήσουμε και να ρίξουμε μια ματιά στο ιστορικό του κέντρο με τα περισσότερα από 100 γλυπτά, συμπεριλαμβανομένου ενός του Woody Allen.

Θα μου πείτε γιατί του Woody; Ακούστε λοιπόν: Η ταινία του «Vicky, Christina, Barcelona”, έστειλε τους χαρακτήρες της στο Oviedo για ένα Σαββατοκύριακο, προκαλώντας τους κινηματογραφόφιλους σε όλο τον κόσμο να αναρωτιούνται: Γιατί να φύγει κάποιος από τη Βαρκελώνη για να επισκεφτεί την Αστούριας;

«Ο Γούντι Άλεν είπε στον κόσμο ότι υπάρχουμε» λένε οι ντόπιοι. Και από τότε η πόλη και η όλη περιοχή μπήκε(όχι αδίκως πιστεύω) στο τουριστικό «χάρτη» της Ισπανίας

Το κομψό Οviedo μας υποδέχθηκε με αέρα πρωτευουσιάνας

Με τα χρωματιστά του κτίρια, ένα υπέροχο μουσείο, ένα εντυπωσιακό καθεδρικό ναό και μια εξαιρετική κλειστή αγορά( από όπου αγοράσαμε τοπικά προϊόντα) ήταν μια ολιγόωρη στάση που πραγματικά άξιζε το κόπο παρά το ψιλόβροχο. Κρίμα ειλικρινά που δεν είχαμε κι άλλο χρόνο, αλλά είναι 5 ώρες οδήγημα ως το κέντρο της Ισπανίας και έπρεπε να βιαστούμε.

TΟ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΤΟΛΕΔΟ: ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ 3 ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ

Μετά την συναρπαστική και ιδιόμορφη χώρα των Βάσκων και την αναπάντεχα γοητευτική και ακριτική Αστούριας βρεθήκαμε στο κέντρο της Ισπανίας. Μεγάλη διαδρομή( πάνω από 500 χιλιόμετρα) . Ήταν σχετικά εύκολη, αλλά δεν είχε τη γοητεία των ακτών του Ατλαντικού

Το Τολέδο, η επόμενη μας στάση, περήφανο και εντυπωσιακό «φωλιασμένο» πάνω από τις όχθες του Τάγου, μας κέρδισε αμέσως.

Η πρώην πρωτεύουσα της Ισπανίας είναι πόλη με ανθρώπινο μέτρο, που περπατιέται πολύ άνετα. Και σε μισή ώρα είσαι με το τρένο στη Μαδρίτη.

Πόλη κάστρο, σταυροδρόμι 3 πολιτισμών με δεκάδες ιστορικά μνημεία είναι ένα ζωντανό μουσείο.

Από περίτεχνους καθεδρικός ναούς και συναγωγές αιώνων μέχρι τζαμιά με αριστουργηματικό σχεδιασμό, υπάρχουν πολλά να δει και να ζήσει κανείς σε αυτή την ατμοσφαιρική πόλη. Και χίλιες και μια γεύσεις και εμπειρίες να δοκιμάσει.

Και κάθε γωνιά του στα δαιδαλώδη σοκάκια του είναι σαν κινηματογραφικό σκηνικό με ιστορίες ισπανικές, αραβικές και εβραϊκές.

Εμείς μείναμε( με HomeExchange φυσικά) σε ένα ιστορικό οίκημα στην εβραϊκή συνοικία και μέσα στη διάρκεια της μέρας αλλάξαμε τόσες πολλές παραστάσεις σαν να είχαμε πάει σε διάφορες χώρες καθημερινά κάναμε 12-15 χιλιόμετρα και σε 2 μέρες είδαμε τα περισσότερα αξιοθέατα .

Το Τολέδο είναι γεμάτο με υπέροχα μουσεία που καταγράφουν το συναρπαστικό παρελθόν και την πολιτιστική κληρονομιά της πόλης. Μάλιστα τη Τρίτη τα μουσεία ήταν ελεύθερα για το κοινό .

Τα highlights αν ποτέ το επισκεφθείτε:

1) Το παλιό Νοσοκομείο Santa Cruz και το Μοναστήρι Santa Fe που, μετά την αποκατάστασή τους, έχουν γίνει ένας ενιαίος εντυπωσιακούς πολιτιστικός χώρος με γκαλερί και υπέροχο κήπο.

3) Το κάστρο Alcazar με το ενδιαφέρον ( αν και δεν το περίμενα) πολεμικό μουσείο και τους κήπους του γεμάτους με άρματα μάχης και υπέροχη θέα.

‘Όμως αυτό που με διασκέδασε πολύ ήταν ένα διαδραστικό virtual reality παιχνίδι

3) Το σπίτι μουσείο του El Greco με ενδιαφέροντα στοιχεία για τη ζωή του και υπέροχη συλλογή έργων του. Τα λόγια είναι περιττά.

4) Το Μουσείο Σαφαραδιτών το οποίο προσφέρει μια περιήγηση στην ιστορία του εβραϊκού λαού στην Ισπανία, από τη ρωμαϊκή εποχή έως την εκδίωξή τους από τους Καθολικούς Μονάρχες.

5) Η συναγωγή de Santa Maria la Blanca είναι ένας από τους πολιτιστικούς θησαυρούς του Τολέδο που δεν πρέπει να χάσετε. Χτισμένη το 1203, θεωρείται το παλαιότερο κτίριο συναγωγής στην Ευρώπη. Προσεκτικά σχεδιασμένη και διακοσμημένη από αρχιτέκτονες Mudejar, είναι μια πανδαισία για τα μάτια με τους λευκόχρυσους κίονες να δημιουργούν στοές.

Ένα από τα πράγματα που πραγματικά κάνουν τη Santa María la Blanca ξεχωριστή είναι το γεγονός ότι ανεγέρθηκε σε χριστιανικό έδαφος - το Βασίλειο της Καστίλης - από Μουσουλμάνους κατασκευαστές, για εβραϊκή χρήση. Για το λόγο αυτό, θεωρείται το απόλυτο σύμβολο της συνεργασίας των τριών πολιτισμών που κατοικούσαν στην Ιβηρική Χερσόνησο τον Μεσαίωνα.

6)Τα αραβικά Λουτρά Medina Mudejar όπου απολαύσαμε την υπέροχη αίσθηση αραβικής φιλοξενίας και περιποίησης με τα λουτρά σε 3 διαφορετικές θερμοκρασίες, μασάζ και τσάι σε ένα συγκλονιστικό ζεν περιβάλλον.

Φάγαμε υπέροχα και στο Τολέδο με αποκορύφωμα ένα υπέροχο μαγαζί το Αlfileritos , σε ένα αρχοντικό στον ομώνυμο δρόμο. Μοιραστήκαμε ένα μενού degustación με 7 πιάτα, το ένα καλλίτερο από το άλλο και σε εξαιρετική τιμή.

ΜΙΑ HΜΕΡΑ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ

Η Μαδρίτη είναι μόνο μισή ώρα με το τρένο από το Τολέδο, και έτσι πήγαμε και απολαύσαμε μια ολόκληρη μέρα με τους Ισπανούς HomeExchange φίλους μας

Η Laura και ο Juan είναι καλλιτέχνες (ηθοποιός και ζωγράφος) που αγαπούν την Ελλάδα και έχουν φιλοξενηθεί πολλές φορές στο σπίτι μας στα Κύθηρα. Ήταν η ώρα μας να τους επισκεφτούμε.

Είναι και οι δυο πολύ ενδιαφέροντες τύποι. Είναι φίλοι του Μουσείου Prado και έτσι απολαύσαμε μια ιδιωτική περιήγηση από τον Juan που μας εξήγησε τα dessous για τα πλέον διάσημα εκθέματα.

Η Laura είναι Καταλανή που φυλακίστηκε και βασανίστηκε από το καθεστώς του Φράνκο όταν ήταν 19 ετών και έπρεπε να ζήσει 6 χρόνια εξορίας στην Ιταλία και Ελβετία.. Είναι πολύγλωσση και πολυτάλαντη και φοβερή storyteller…

Το να συνομιλείς μαζί τους απολαμβάνοντας ένα υπέροχο γεύμα και να περπατάς στη συνοικία των καλλιτεχνών (barrio de las letras) ήταν μια μαγεία. Και φυσικά μας έδωσαν όλες τις λεπτομέρειες για την επερχόμενη επίσκεψή μας στο σπίτι τους στο Cadiz.

Θα σας το περιγράψω αυτό στο επόμενο κομμάτι μου για την θρυλική Ανδαλουσία...