Το ζύμωμα ευφραίνει καρδίαν

Είναι κάποιες μέρες βρε παιδί μου, που είναι διάχυτος στην ατμόσφαιρα ένας αέρας, απελπισίας να το πω... ανασφάλειας να το πω... δεν ξέρω κι εγώ πώς να το πω, αλλά είναι ένας αέρας μίζερος και καταθλιπτικός.
Ένας αέρας που σε βάζει να κάνεις άσχημες σκέψεις και σενάρια απόλυτου ψυχοπλακώματος.
Και μερικές φορές μπορεί να μπαίνεις εκεί μέσα βαθιά και να δυσκολεύεσαι να βγεις.
Και τρέχει το μυαλό και τρέχει και σταματημό δεν έχει.
Και τι κάνεις τότε;

Μια φορά, είχα δει στην τηλεόραση μια συνέντευξη του Τάκη Ζαχαράτου.
Σ’ αρέσει ο Τάκης Ζαχαράτος; Εμένα πάντως πολύ! Με ξεκουράζει! Μου ξεκουράζει το μυαλό!
Και με κάνει να γελάω! Και μ’ αρέσει αυτό!!!
Που λες, έλεγε τότε σ’ εκείνη την συνέντευξη, πως όταν του ΄ρχεται μια άσχημη σκέψη στο μυαλό, έχει έναν τρόπο για να την κάνει να φεύγει.
Γυρίζει το κεφάλι του στο πλάι και κοιτώντας κάπως πιο ψηλά σα να της απευθύνει το λόγο, της λέει...
«φεύγεις λίγο, δε με συμφέρεις»!!!
Το κράτησα αυτό!!! Κι έτσι όταν μου συμβαίνει το εφαρμόζω.
Γυρίζω κι εγώ το κεφάλι μου στο πλάι, κοιτάζω λίγο ψηλά και της φωνάζω... «φεύγεις λίγο, δε με συμφέρεις».
Το έχω ονομάσει «καταπραϋντικό κολπάκι Ζαχαράτου». Και δουλεύει!
Και ξέρεις τι άλλο κάνω αμέσως μετά;


Παίρνω αγκαλιά τα παιδιά μου και πηγαίνω προς την κουζίνα μου, όπου βάζω σε εφαρμογή το δεύτερο καταπραϋντικό κολπάκι.
Το έχω ονομάσει «καταπραϋντικό κολπάκι Mamatsitas”
Αλεύρι... ζύμωμα... ψήσιμο!!!
Όλοι μαζί. Κι εγώ και τα παιδιά. Μεγάλο αγχολυτικό τα παιδιά! Και κυρίως τα γέλια τους!!! Αλλά και το ζύμωμα!
Για αυτό, όταν έχεις κι εσύ τις μαύρες σου, όπως συνηθίζουμε να λέμε, άνοιξε το ντουλάπι, κατέβασε το αλεύρι και ξεκίνα το ... ζύμωμα!!!



Δεν κάνω πλάκα. Δοκίμασε το.
Κι αν σου πετύχει κι η συνταγή... εκεί να δεις χαρά!!!
Με αγάπη
MamaTsita

Υ.Γ. Κι αν θέλεις να με ρωτήσεις κάτι, ή κάτι θέλεις να μου πεις, στείλε μου μήνυμα στη σελίδα μου στο facebook
ή ακολούθησε με στο instagram ή κάνε μου ένα tweet στο twitter