Ποτέ ξανά χαλαρό κοτσιδάκι στη δουλειά!
Ρίξε μια ματιά στον καθρέπτη... Έχεις πιασμένα τα μαλλιά σου χαλαρό κότσο; Άστα τα μαλλάκια σου κάτω τώρα (κι ας είναι κι ανακατωμένα)!
Άργησα σήμερα το πρωί να ξεκινήσω για το γραφείο. Ο γείτονας σκέφτηκε πως ήταν πολύ ωραία ιδέα να κουρέψει και τα 18 δεντράκια που έχει στον κήπο, αφήνοντας τον άνεμο να μεταφέρει σε κάθε σπίτι της γειτονιάς αυτή την ιδιαίτερη μυρωδιά φρεσκοκομμένου χόρτου. Αν είσαι κι εσύ αλλεργική έχεις αρχίσει και φτερνίζεσαι ήδη!
Με μάτια να κλαίνε, με τα “αψού” να τρομάζουν ακόμα και την γάτα μου (που όταν κοιμάται δεν επιτρέπει σε τίποτα να την ενοχλήσει) και την αναπνοή να κόβεται συχνά πυκνά, ντύθηκα όπως όπως και μπήκα στο αυτοκίνητο.
Εννοείται πως δεν προλάβαινα -πάλι- να πάω κομμωτήριο, ούτε καν να απλώσω την καινούρια -εδώ και 1 μήνα- μάσκα μαλλιών με έλαιο καρύδας!
Κοιτάχτηκα στον καθρέπτη. Το χαλαρό κοτσιδάκι μου έστεκε περήφανο στην κορυφή του κεφαλιού τυλιγμένο σε ένα λουλουδάτο scrunchie. Πάλι, καλά, σκέφτηκα! Συνήθως σταθεροποιούνται με ένα μολύβι, από αυτά με την κόκκινη γομίτσα που μου αρέσουν.
Άνοιξα τον υπολογιστή. Επιτέλους γραφείο (μα, πού πήγαιναν όλοι αυτοί πάλι σήμερα;)! Κανονικά μετά από 2-3 γουλιές καφέ, τα χέρια τρέχουν στο πληκτρολόγιο και τα γράμματα χοροπηδούν στην οθόνη. Λέξη δεν έγραψα για πολύ ώρα.
Αυτή η εικόνα δεν μπορούσε να φύγει από το μυαλό μου. Η εικόνα του ανέμελου hair bun, που λένε και τα κορίτσια του Beauty. Προσπαθούσα να θυμηθώ από πότε τα καλοχτενισμένα "ριγέ" (μην ρωτάς!) μαλλιά μου που έπεφταν ανάλαφρα και λαμπερά στους ώμους, έγιναν κοτσιδάκι/ φοινικάκι/ μπιφτεκάκι ή όπως αλλιώς χαριτωμένα το αποκαλείς κι εσύ.
Κορίτσια, όχι. Ό χ ι!
Το ανέμελο hair bun δεν είναι αποδεκτό στον χώρο εργασίας. Όχι γιατί πάει κόντρα σε κάποιον στιλιστικό κανόνα, ούτε γιατί η διπλανή ξινή συνάδελφος ήρθε πάλι με μαλλί κομμωτηρίου και σου χαμογελά ύπουλα από το απέναντι γραφείο.
Και εννοείται πως τα μαλλιά δεν καθορίζουν ούτε ποια είσαι, ούτε ποια είναι η θέση σου στη δουλειά (αν και η εικόνα μας παίζει πάντοτε κάποιο ρόλο, ας το παραδεχτούμε).
Υπάρχει κάτι που έχει περισσότερη σημασία από όλα αυτά.
Πότε εμπνεύστηκες από το success story μιας γυναίκας και φαντάστηκες τον εαυτό σου να τα καταφέρνει;
Πότε πρόσεξες τελευταία φορά τον εαυτό σου;
Πόσες ώρες κοιμήθηκες αυτή την εβδομάδα;
Πότε βγήκες έξω για φαγητό ή καφέ με τις φίλες σου και σου άρεσαν τα ρούχα σου και τα μαλλιά σου;
Πότε φλέρταρες τελευταία φορά στο γραφείο;
Πότε ένιωσες #ΠαραΠολυ όμορφη;
Πότε έπεσες για ύπνο έπειτα από ένα ζεστό αφρόλουτρο, ένα χαλαρωτικό ρόφημα και ένα σετ σατέν ροζ πιτζάμες (αλήθεια θυμάσαι πού τις έχεις καταχωνιάσει;...);
Πότε έβαλες κρέμα νύχτας, αφού έπλυνες σωστά το πρόσωπό σου;
Πόσο καιρό έχεις να δεις τα μάτια σου χωρίς μαύρους κύκλους;
Να ρωτήσω πότε έκανες το πρωινό μακιγιάζ σου στο σπίτι (και όχι σε κάθε κόκκινο φανάρι της διαδρομής);
Πότε σε πήρε ο ύπνος στον καναπέ με το laptop -και όλα τα φώτα- ανοιχτά;
Αν έδωσες αμέσως απάντηση μόνο στην τελευταία ερώτηση, πάτα λίγο φρένο!
Εξαντλούμε καθημερινά τον εαυτό μας, κορίτσια. Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτό. Και θα σταματήσει τώρα! Είπε η Κατερίνα που... γράφει 12 ώρες συνεχόμενα, θα σχολιάσεις κι έχεις δίκιο.
Δίκιο, όμως, έχω κι εγώ, έτσι;
Ήρθε η ώρα να απαντήσουμε όπως πρέπει σε όλους αυτούς που λένε "Οι γυναίκες τα προλαβαίνουν όλα. Είναι από τη φύση τους φτιαγμένες να κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα". Β λ α κ ε ί ε ς!
Οι γυναίκες τα προλαβαίνουν όλα γιατί απλά δεν σταματούν λεπτό να τρέχουν, να δουλεύουν, να διεκπεραιώνουν και να δίνουν πάντα προτεραιότητα σε όλα τα άλλα εκτός από τον εαυτό τους.
Αυτό συμβολίζει το χαλαρό κοτσιδάκι στη δουλειά!
Κοιμήσου, λοιπόν, ήσυχα απόψε και αύριο το πρωί χτένισε τα μαλλιά σου, κάνε το no makeup makeup που τόσο σου αρέσει, φόρεσε τα γυαλιά ηλίου σου και χαμογέλα.
Ξημερώνει μια άλλη μέρα. Χωρίς χαλαρά κοτσιδάκια και μαύρους κύκλους. Όχι γιατί άλλαξε κάτι στο βουνό των υποχρεώσεών σου αλλά γιατί άλλαξες ΕΣΥ!
