Το «ομόφωνα» πίσω απ'τα 15 χρόνια κάθειρξης της Κακαράντζουλα απαλύνει άραγε τις πληγές της Ιωάννας;

Μια ακόμα περίεργη ημέρα μας ξημέρωσε σήμερα. Ο δυνατός ήλιος πάνω από την πόλη, η ζεστή σοκολάτα στην διαδρομή για το γραφείο, η σκέψη ότι αύριο θα κλείσεις το ξυπνητήρι και θα χουζουρέψεις μέχρι να σκαρφαλώσει το γατί στο κομοδίνο να απαιτήσει φαγητό και χάδια, ο κρύος αέρας που σε έκανε να τυλιχτείς στη ζακέτα, σημάδι ότι η εποχή αλλάζει... Μια ωραία ατμόσφαιρα, μια ζεστή κρύα μέρα στην εκπνοή του Οκτώβρη.

Ο ήχος των τηλεοράσεων στην αίθουσα σύνταξης φτάνει στο γραφείο με μια μικρή χρονοκαθυστέρηση σε σχέση με το δελτίο ειδήσεων που έχω ανοιχτό να παίζει στο laptop ενώ γράφω. Ένα «αντίο μαμά, θα μας λείψεις πολύ» κάνει αντίπαλο παντού. Τα πλήκτρα σιωπούν για λίγο. Με την πίκρα ενός αντίο σε μια δυνατή, σε μια σπουδαία γυναίκα, με το χαμόγελο της Φώφης Γεννηματά στη σκέψη, με τη θύμηση της γροθιάς του αγαπημένου της και των συσπάσεων στο πρόσωπο των παιδιών -τα οποία προσπαθούσαν να συγκρατήσουν έναν θυμό που ακόμα δεν είχαν ίσως συνειδητοποιήσει σε όλο του το μεγαλείο- επιχείρησα να στρέψω τη προσοχή μου αλλού.

Το αλλού με τσάκισε, όμως.

«Η κατηγορούμενη δεν ήθελε να καταστρέψει το πρόσωπο της Ιωάννας, τη ζωή της κατέστρεψε. Ρίχνοντας στο πρόσωπο το καυστικό υγρό, αποδέχονταν ότι μπορεί να το εισπνεύσει, να το καταπιεί, να πάει στον τράχηλο και να πεθάνει. Ήταν εκδίκηση που έφθανε ακόμη και μέχρι την αποδοχή του θανάτου»... Κάθε λέξη κι ένας άλλος πόνος. Ο εισαγγελέας δευτερολόγησε και θα έπρεπε για λίγες ώρες να περιμένουμε. Λεπτά, ώρες, χρόνος που περνά μαρτυρικά για αυτό το κορίτσι... Η Ιωάννα Παλιοσπύρου υπόμενε ξανά. Περίμενε στην αίθουσα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου να αποφανθούν για την τύχη της Έφης Κακαράντζουλα, της γυναίκας που στις 20 Μαϊου 2020 της άλλαξε τη ζωή για πάντα, κατακαίοντας το πρόσωπο και το κορμί της με βιτριόλι.

Κάθειρξη 15 ετών για την απόπειρα ανθρωποκτονίας. Κανένα ελαφρυντικό. Αποφάσισαν ομόφωνα. Μια μεγάλη άνω τελεία σε μια ιστορία γεμάτη τεράστια ερωτηματικά που δεν θα σβήσουν ποτέ. Που δεν απαντήθηκαν, ούτε και θα απαντηθούν.

Η Ιωάννα αντιμέτωπη πρώτη φορά με τον εφιάλτη της - Χωράει ο νους σου τις σκέψεις που κάνει σήμερα;

«Θέλω να πω ότι είμαι απόλυτα ικανοποιημένη από την απόφαση του δικαστηρίου και έτσι τώρα βρίσκω τη δύναμη να επικεντρωθώ μόνο στην αποκατάσταση της υγείας μου και να συνεχίσω τον αγώνα μου»... Η Ιωάννα απόψε θα κοιμηθεί με μια υποψία χαμόγελου στα χείλη. Θυμάται κάθε πόνο που πέρασε, φοβάται κάθε πόνο που θα έρθει (γιατί τα χειρουργεία και οι θεραπείες θα διαρκέσουν πολύ ακόμα) αλλά αυτό το «ομόφωνα» στο «κανένα ελαφρυντικό» θα απαλύνει απόψε τις πληγές. Ούτε ένας, κανένας, δεν πίστεψε πως μπορεί να υπάρχει ελαφρυντικό σε μια σκηνοθετημένη επίθεση με βιτριόλι. Ούτε ένας, κανένας, δεν πίστεψε πως μπορεί να απαντηθεί το «γιατί» για εκείνη τη μια στιγμή που της αλλάζει ολόκληρη τη ζωή.

At the end of the day, μία γυναίκα καταδικασμένη στον πόνο (ευχή όλων μας να είναι για λίγο ακόμα μόνο και μετά να έρθει το αχ της ανακούφισης) και μια γυναίκα καταδικασμένη στο κελί, για μια εμμονή.

Ιωάννα Παλιοσπύρου: Πώς νιώθει όταν βλέπει τον εαυτό της μετά την επίθεση με βιτριόλι

«Η κατηγορούμενη είναι ένοχη γιατί ερωτεύτηκε, γιατί παθιάστηκε με το λάθος άνθρωπο. Είναι ένοχη γιατί ζήλεψε και οργίστηκε. Είναι ένοχη γιατί δε ζήτησε τη βοήθεια ειδικού για να αντιμετωπίσει το πάθος της. Αντί για αυτό πήγαινε στις χαρτορίχτρες. Είναι ένοχη απέναντι στη Ιωάννα γιατί της κατέστρεψε την υγεία και το πρόσωπο. Είναι ένοχη απέναντι στην οικογένεια της Ιωάννας και την οικογένειά της. Είναι ένοχη και απέναντι στον εαυτό της, γιατί κηλίδωσε το όνομά της και θα περάσει στην ιστορία ως βιτριολίστρια»... Τα λόγια του κ. Κεχαγιόγλου (συνηγόρου της κατηγορούμενης) χοροπηδούν στην οθόνη.

Αθώοι και ένοχοι. Δικαίωση και εμμονή. Μια ζωή αλλιώς που, όμως, μπορεί να κερδηθεί και μια ζωή που κλειδώνεται σε τέσσερις τοίχους. Μια αδικία και μια δίκη. Μια σελίδα που γυρίζει θροϊζοντας...

Ιωάννα, κορίτσι μου, κοιμήσου ήσυχη απόψε.

Χαμογέλα στα όνειρά σου.

Η δύναμη της ψυχής σου θα βρει τον δρόμο για μια νέα σελίδα, γεμάτη όμορφα χρώματα και ζωγραφιές...