Η ιατροδικαστική μίλησε, η 24χρονη μίλησε, εσύ… ακόμα;

Κατερίνα Ιωακείμ
Η ιατροδικαστική μίλησε, η 24χρονη μίλησε, εσύ… ακόμα;

«Δεν είχα και τη δύναμη να το αποτρέψω. Αυτό το θυμάμαι πολύ καλά, δεν είχα τη δύναμη να το αποτρέψω. Δεν πήγα στο πάρτι για να βιαστώ»... #με_την_Γεωργια

Η ψυχολογία της μάζας στον αιώνα των social media freaks έχει συγκλονιστική δύναμη. Στο άκουσμα μιας ποινικά αξιόποινης πράξης σηκώνεται θύελλα αναρτήσεων και στήνονται δίκες, καταδίκες, απαξιώσεις, ειρωνείες, ίντριγκες και σενάρια πνιγμένα στον θυμό, στα στερεότυπα και τις προσωρινά κλεισμένες στη ντουλάπα αντιλήψεις μιας άλλης, ξεφτισμένης πια, κοινωνίας. Μετά τα πρώτο σοκ της είδησης και όσο νέα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας (sic) πολλές είναι οι φορές που διαπιστώνουμε ότι τα πράγματα δεν είναι όπως αρχικά φαίνονταν. Θύτες περνούν στον ρόλο του θύματος, μαρτυρίες θυμάτων τίθενται προς αμφισβήτηση, η υπόθεση αποκτά προεκτάσεις, όλα είναι αλλιώς. Η καταγγελία της 24χρονης για τον βιασμό της σε σουίτα ξενοδοχείου της Θεσσαλονίκης, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, δεν είναι μία από αυτές τις υποθέσεις.

Δεν υπάρχουν ομίχλες, υπονοούμενα, «ναι μεν αλλά» και χώρος για εξυπναδίστικες αναρτήσεις στα social media. Σε αυτή την υπόθεση υπάρχει μόνο ένα «όχι» που δεν έγινε σεβαστό. Που παραβιάστηκε.

Ένα «όχι» από εκείνα που στοιχειώνουν τον ύπνο τον δικό μου και τον δικό σου, που παραλύουν τα πόδια κάθε γυναίκας που νιώθει πως το «όχι» της δεν θα ακουστεί, κάθε φοιτήτριας που για πρώτη φορά φεύγει από το καταφύγιο της οικογένειας, κάθε κοπέλας που επιστρέφει το βράδυ σπίτι της, κάθε γονιού και κηδεμόνα.

Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίσαμε ως κοινωνία αυτό το «όχι» (και) στην υπόθεση της 24χρονης που κατήγγειλε πως έπεσε θύμα βιασμού στη Θεσσαλονίκη υποδεικνύοντας μάλιστα τους θύτες, είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο οφείλουμε να νιώσουμε ντροπή, αγανάκτηση και απογοήτευση.

Έλα πες δεν ένιωσες ντροπή; Δεν έγινες έξαλλη; Δεν ένιωσες την ανάγκη να μιλήσεις; Ναι, να μιλήσεις! Να φωνάξεις πως το «όχι» κάθε γυναίκας είναι αδιαπραγμάτευτα δικαίωμά της και η παραβίασή του διώκεται ποινικά. Με τελεία. Χωρίς παρενθετικές προτάσεις, προϋποθέσεις και δεύτερες σκέψεις.

Μίλησε κι εσύ για αυτό. Φώναξέ το. Υπερασπίσου το «όχι» μας. Πες «όχι στο victim blaming (δεν φταίει το θύμα., ο βιαστής φταίει!). Βοήθησε κι εσύ να σηκωθεί θύελλα αναρτήσεων στο Twitter και στο Facebook και στο Instagram, για τους σωστούς λόγους αυτή τη φορά. #με_την_Γεωργια

Να μιλήσουμε για τα αυτονόητα; Όχι. Να μη μιλήσουμε απλώς. Να φωνάξουμε. Να γίνει το «όχι» viral για τους σωστούς λόγους.

Το «όχι» που επιβάλλεται να γίνεται σεβαστό χωρίς συνθήκες και προϋποθέσεις.

Όταν μια γυναίκα λέει «όχι» θα γίνεται απόλυτα σεβαστό.

Εσύ που χαμογελάς αυτή τη στιγμή και ετοιμάζεσαι να πετάξεις μια «εξυπνάδα» και ένα «σιγά μωρέ τώρα», άκου λίγο που έχουμε κάτι να σου πούμε: Το «όχι» τη στιγμή που ακούγεται είναι το μόνο που πρέπει να βλέπεις, να ακούς και να σέβεσαι.

Δεν έχει καμία σημασία αν…

Αν η γυναίκα ήταν, είναι, ή πιστεύεις πως θα γίνει σύντροφός σου.

Αν φοράει φούστα, κολλητό παντελόνι, φόρμες ή σορτσάκι.

Αν το σεξ είναι κομμάτι της εργασίας της (ή αν έτσι νομίζεις ή αν έτσι σου είπανε).

Αν σε φλέρταρε πρώτη.

Αν είναι μέρα ή νύχτα (!).

Αν έχεις διάθεση για σεξ.

Αν βρίσκεστε σε διάδρομο ξενοδοχείου, στο σπίτι σου ή στο σπίτι της.

Αν οι φίλοι σου σε λένε «καληνυχτάκια» και σου λένε πως «πρέπει να κάνεις κίνηση».

Αν μένεις σε άλλη πόλη/ χώρα/ γειτονιά και δεν θα ξανασυναντηθείτε ποτέ πια.

Αν κάποιος σου έχει πει ότι «οι γυναίκες όταν λένε όχι εννοούν ναι». #επικίνδυνηανοησια

Αν… γενικώς. Κανένα «αν» και κανένα «νόμιζα πως! «Όχι».

  • Αν σου πει «όχι» και κάνετε σεξ χωρίς τη συναίνεσή της (το ναι που εννοεί εκείνη δηλαδή, όχι την ερμηνεία που κάνεις εσύ) σου έχω νέα: Είσαι βιαστής!

Στην υπόθεση της 24χρονης υπάρχει και μια άλλη παράμετρος. Πολύ πολύ σημαντική:

Αν ο άνθρωπος βρίσκεται σε κατάσταση μέθης ή σε ημιλιπόθυμη κατάσταση, κάθε «ναι» μπορεί να είναι «όχι». Γιατί εκείνη τη στιγμή μπορεί να μην έχει επαφή με την πραγματικότητα. Γιατί εσύ μπορεί να της λες, «έλα να σε πάω στον καναπέ να ξαπλώσεις» (εννοώντας σεξάκι) και εκείνη να ακούει «έλα να σε πάω στον καναπέ να ξαπλώσεις για να μη σωριαστείς στο πάτωμα».

Αν η κοπέλα βρίσκεται σε κατάσταση μέθης ή σε ημιλιπόθυμη κατάσταση και σου γνέφει καταφατικά δεν έχει ακούσει την ερώτησή σου. Και το ξέρεις. Όπως το ξέρουν όλοι.

«Στο δωμάτιο θυμάμαι δύο άτομα, έχω εικόνα από αυτήν την κατάσταση, από τον έναν άνθρωπο τη στιγμή που πάει να ξεκουμπώσει το παντελόνι του, ήταν από πάνω μου και εγώ είμαι στο κρεβάτι. Δεν θυμάμαι τίποτε άλλο, δεν θυμάμαι ούτε εγώ να αφαίρεσα κάτι, δεν θυμάμαι καμία απολύτως λειτουργικότητα, δεν είχα καμία απολύτως συνείδηση. Για κάτι τέτοιο δεν υπήρχε περίπτωση να συναινούσα ποτέ, αλλά δεν είχα και τη δύναμη να το αποτρέψω. Αυτό το θυμάμαι πολύ καλά, δεν είχα τη δύναμη να το αποτρέψω. Δεν πήγα στο πάρτι για να βιαστώ», είπε η 24χρονη Γεωργία στο zougla.gr.

«Από την εξέταση στη νεαρή προκύπτουν εκχυμώσεις στον αριστερό και δεξιό μηρό, στο πρώτο και τέταρτο τεταρτημόριο και τη μεσότητα. Από την εξέταση δεν αποκλείει η ιατροδικαστής να έχουν συμβεί ασελγείς πράξεις κατά τη συνουσία. Αναμένουμε τις ιστολογικές εξετάσεις που δεν έχουν έρθει ακόμα. Αν είναι υπνωτικό ή όχι (σ.σ. που της έριξαν στο ποτό της) δεν μπορεί να προκύψει από την κλινική εξέταση της ιατροδικαστού», είπε στα media ο δικηγόρος της, Αθανάσιος Ζιώγας.

Εσύ; Έχεις να πεις κάτι;


«Να βγει κάθε κοπέλα και να μιλήσει για αυτά που έχει πάθει. Ό,τι της έχουνε κάνει να το πει. Να μιλήσει. Να μην κρύβεται και να μην φοβάται. Για μένα αυτή θα είναι η δικαίωση».

*** Όταν το «ναι» σημαίνει «όχι»

Μία πράξη σεξουαλικής επίθεσης συμβαίνει, κατά μέσο όρο, κάθε 96 δευτερόλεπτα. Μπορούμε να βοηθήσουμε να αλλάξει αυτό.


Το μη συναινετικό σεξ είναι σεξουαλική κακοποίηση.