Γιατί ξεχνάμε να ζούμε το σήμερα;
Κάθε φορά που κάνω ρέϊκι, αμέσως μόλις τελειώσει η συνεδρία, κάθομαι και συζητάω με την Πόπη για όλα εκείνα που βίωσα, για τα συναισθήματα, για τις σκέψεις αλλά και για τις αλλαγές που μπορεί να έχω παρατηρήσει στην καθημερινότητά μου.
Η αλήθεια είναι πως αυτό που έχει αλλάξει, και το βρίσκω μαγικό, είναι πως δε θέλω πια να έχω κανένα αρνητικό συναίσθημα για τον οποιονδήποτε. Μου κάνει πολύ ξένο και με χαλάει. Ανεξάρτητα με το αν φταίω εγώ ή όχι, θέλω να νιώθω εγώ καλά και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο επιδιώκω να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να το καταφέρω. Εξέλιξη; Μπορεί...
Με χαλούν οι αρνητικές σκέψεις, στις οποίες εύκολα μπορούμε να πέσουμε και να μπλοκάρουμε χωρίς φυσικά να βρίσκουμε τη λύση. Με χαλάει η γκρίνια, όπως επίσης με χαλούν οι τσακωμοί, οι εντάσεις και οι παρέες που πάντα έχουν κάτι αρνητικό να πουν για όλους τους υπόλοιπους... παγίδα στην οποία ομολογώ πως έχω πέσει κατά καιρούς και εγώ η ίδια.
Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν, η Πόπη αναφέρθηκε και σε εκείνους τους ανθρώπους που ξεχνούν να ζουν το σήμερα, κρατώντας αντίσταση σε όσα συμβαίνουν καθημερινά. Υπάρχουν άνθρωποι που κυριολεκτικά τρέφονται από τις αναμνήσεις τους. Θυμούνται και αναπολούν τις ωραίες στιγμές που ΚΑΠΟΤΕ είχαν ζήσει. Κάποτε. Όλα είχαν γίνει στο παρελθόν, τότε που διασκέδαζαν και περνούσαν καλά. Αυτοί οι άνθρωποι αφήνουν το σήμερα να γίνει παρελθόν, αδυνατώντας να ζήσουν μικρές αλλά πολύτιμες στιγμές της καθημερινότητας,
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και άνθρωποι που ζουν μόνο για το μέλλον. Δεν είναι ευχαριστημένοι με το παρόν και το μόνο που τους δίνει χαρά και ενέργεια είναι η σκέψη και η προσδοκία ότι κάποτε ΘΑ κάνουν όλα όσα δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα. Αναβάλλοντας διαρκώς καταστάσεις και έχοντας συνεχώς μια αίσθηση του ανικανοποίητου, χάνουν και αυτοί το παρόν μιας και δεν του επιτρέπουν να αφήσει κανένα ουσιαστικό σημάδι στη ζωή τους.
Και ας μην ξεχνάμε το σημαντικότερο.... εμείς κάνουμε σχέδια και ο Θεός γελάει. Αυτό δε σημαίνει πως δεν πρέπει να ονειρευόμαστε, αλλά για να κάνουμε όμορφα όνειρα, ας έχουμε τουλάχιστον ένα ωραίο παρόν!
Καλημέρα μας.