Και τώρα πράξεις
Από την τρομοκρατία, στον φόβο. Από την απελπισία, στην ελπίδα και στην επιλογή.
Η Ελπίδα λένε, πεθαίνει πάντα τελευταία. Η ελπίδα, δίνει ζωή, δίνει ανάσα. Είναι εκείνη που αρκετές φορές όμως, μας έχει οδηγήσει και σε λάθος αποφάσεις, για κάτι που ίσως είχε τελειώσει εδώ και καιρό.
ΕΛΠΙΔΑ. Μία λέξη, τόσο ελπιδοφόρα. Μία λέξη γεμάτη χαρά και φως. Μία λέξη που μας έχει δώσει ανάσα, αισιοδοξία και δύναμη να συνεχίσουμε μπροστά.
Έτσι και τώρα. Έτσι και αυτή τη φορά. Παρόλο που γνωρίζουμε πως οι επιλογές είναι ελάχιστες, τα περιθώρια λίγα, η ελπίδα και πάλι έρχεται για να μας κάνει να κοιτάξουμε μπροστά και να δούμε πως κάτι υπάρχει ακόμα. Η ελπίδα είναι εκείνη που καταφέρνει πάντα, όσες ευκαιρίες και αν έχουν τελειώσει, να ξαναδώσει άλλη μία.
Η ελπίδα δημιποργήθηκε από τους ανθρώπους και από τους ίδιους καταστέφεται κι' όλας.
Αν δεν αντιληφθούμε, αν δεν καταλάβουμε την ευκαιρία που έχουμε, αν δεν αναγνωρίσουμε την τύχη σε όσους μας την έδωσαν, ταυτόχρονα μπορούμε και να την χαλάσουμε. Ταυτόχρονα μπορούμε και να αλλάξουμε τα δεδομένα. Την ευκαιρία να την κάνουμε τέλος και την χαρά να την μετατρέψουμε σε απογοήτευση.
Και δυστυχώς, μία πεθαμένη ελπίδα, δεν έχει καμία εξέλιξη. Μία νεκρή ελπίδα, δεν μπορεί να δημιουργήσει άλλες ελπίδες. Το κυριότερο όμως είναι, πως χωρίς ελπίδα, δεν μπορεί να ζήσει κανένας ανθρώπος.
Ας το καταλάβουν όσοι πρέπει να το καταλάβουμε και ας αντιληφθούν, πως η ελπίδα είναι μία έκπληξη όταν μας την δίνουν. Το αν θα είναι ευχάριστη ή δυσάρεστη, είναι στο χέρι τους.
Καλή μας ημέρα, καλή αρχή και καλή μας έμπνευση.