Αντίο Ηλία..

Το Σάββατο το πρωί "έφυγε" ο Ηλίας Παπαγεωργίου, γνωστός στο ευρύτερο κοινό ως ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου Santa Marina. Ο Ηλίας έζησε μία ζωή , γεμάτη πάθος, σα μυθιστόρημα έτσι όπως ακριβώς την ήθελε. Γεμάτη πάθος αφού κατάφερε αυτοδημιούργητος να γίνει εφοπλιστής, να βγάλει χρήματα, να πηγαινοέρχεται στο Λονδίνο και σε όλον τον κόσμο, να παντρευτεί ωραίες γυναίκες και τελικά να γίνει ένας ευτυχής παππούς. Αυτό που τον χαρακτήρισε παραπάνω ήταν.. η λατρεία του για τη Μύκονο. Ηταν ο πρώτος που έχτισε μεγάλο σπίτι στον Ορνό και που αγόρασε όλη τη γύρω περιοχή. Οραματίστηκε ένα ..σούπερ ξενοδοχείο το οποίο και έκανε - το Santa Marina. Εκεί μάζευε όλα τα σκάφη, φιλοξενούσε φίλους και jet setters και γιόρταζε κάθε καλοκαίρι τα γενέθλιά του - με υπέρλαμπρο αλλά μακρυά από τα πολλά φλας τρόπο. Ο Ηλίας καθιέρωσε τη jet set ζωή στο νησί. Ωραίος άντρας, πληθωρική προσωπικότητα,καλός φίλος, μάγκας,φιλόξενος.. (δηλαδή όλα τα καλά του έλληνα) ο Ηλίας πάλεψε με τον καρκίνο αρκετά χρόνια και έφυγε με το κεφάλι ψηλά. Τον θυμάμαι πέρισυ με το λευκό του καπέλο στο εστιατόριο της παραλίας να χαιρετάει τον καλό του φίλο Γιώργο Τσαβλίρη και να συζητάει με το Γιάννη Κισκίνη και τον Claude Challe για το πάρτυ τους. Θυμάμαι βέβαια και μία ημέρα ενός καλοκαιριού των 80ς που είχαμε πάει για φαγητό το μεσημέρι σπίτι του και στα βράχια δίπλα στην πισίνα ήταν ντεκόρ ένα πεσμένο ελικόπτερο. Επεσε μεταφέροντας φίλους - που δεν έπαθαν τίποτα- και το είχε αφήσει λίγες μέρες για την ατραξιόν. Θυμάμα που γκρίνιαζε για πλάκα για τα αντηλιακά λάδια της Ζωής Λάσκαρη που είχαν φράξει τα φίλτρα της πισίνα. Επίσης θυμάμαι ένα βανάκι που είχε και μετέφερε τους φίλους του με τρελή ταχύτητα μετά το Remezzo σπίτι. Εκεί μαζεύονταν οι Ζουγανέληδες και όλα τα τότε καλά παιδιά και πάρταραν μέχρι πρωίας. Θυμάμαι το σκαφάκι που μας έπαιρνε βόλτες στην Πάρο να συναντήσουμε το Γιάννη Πάριο. Τα έχω στο Cosmopoliti βιβλίο. On board και ο Νίκος Κουρκούλης εποχές που ο Κώστας Αλιμπέρτης - γυμναστής των σταρς based στο ξενοδοχείο- τα είχε με τη Ζέτα Μακρυπούλια. Ωραίες εποχές, ωραία ζωή ..Ακόμα ηχεί η βραχνή δυνατή φωνή του στα αυτιά μου.. Αντίο Ηλία.. (Επάνω με την Εφη Γιαννακαρά και κάτω δεξιά με τον Θόδωρο Ρουσουνέλο)