«Αν παντρευόμουν πιο νωρίς, σίγουρα θα είχα χωρίσει»
Χθες, είδα την ταινία Αν του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Πόσο μα πόσο κοντά σε όλα αυτά που πιστεύω για το timing είναι η ταινία; Η στιγμή. Η εποχή. Η κατάλληλη ώρα. Η σωστή απόφαση.
Δεν θα αναφερθώ καθόλου στην σκηνοθεσία, στην φωτογραφία και στην μουσική της ταινίας γιατί αυτά πάντα σε ότι και αν έχουμε δει μέχρι τώρα από τον Χριστόφορο, είναι καταπληκτικά.
Πάμε στη ζωή. Στις στιγμές και στις αποφάσεις που παίρνουμε χωρίς να σκεφτόμαστε πως μία απλή απόφαση σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή, μία ανούσια, μικρή απόφαση, μπορεί να μας καθορίσει και να αλλάξει τον δρόμο στη ζωή μας.
Δεν ξέρω αν το πιστεύετε, αν το έχετε ζήσει, αλλά προσωπικά θεωρώ πως κάπως έτσι πρέπει να είναι.
Βλέποντας την ταινία και σε σχέση με την δική μου ζωή, μου πέρασε από το μυαλό, πως αν τελικά με τον Νίκο που τόσα και τόσα περάσαμε και τόσα και τόσα χρόνια είμαστε μαζί, είχαμε τελικά παντρευτεί πριν αρκετά χρόνια, μπορεί να μην ήμασταν μαζί τώρα.
Εγώ ήμουν πάντα της άποψης, πως έχασα χρόνο απλά και δεν έκανα μαζί του περισσότερα και πιο γρήγορα τα πράγματα μιας και τελικά μαζί καταλήξαμε.
Ο Νίκος όμως που είναι της λογικής, πάντα πίστευε αυτό που ζήσαμε, πως έτσι έπρεπε να γίνει. Να ζήσει ο καθένας την ζωή του, να κάνει τα λάθη του, να φάει τις σφαλιάρες του, να επικεντρωθεί στα επαγγελματικά του και μετά όλα έρχονται...
Τύχη όμως θα μου πείτε ρε Νίκη. Μεγάλη τύχη να είστε πάλι μαζί! Και έχετε απόλυτο δίκιο.
Σε όλη αυτή όμως την ιστορία, νιώθω τελικά πως ό,τι έγινε έγινε για κάποιο σκοπό. Χωρίς να έχω περάσει μόνο ωραίες ιστορίες. Χωρίς να έχω ζήσει μόνο χαρά. Κάθε καλοκαίρι χωρισμό, μία φιλική προδοσία, μία γκομενική προδοσία και πόσα ακόμα, μόνο καλά δεν τα λες!!!! Σε συναισθηματικό επίπεδο πάντα!
Από την άλλη, λένε πως μέσα από τα άσχημα, μαθαίνεις. Μαθαίνεις να αγαπάς τον εαυτό σου, μαθαίνεις να τον σέβεσαι και με έναν μαγικό τρόπο σε σέβονται και οι άλλοι.
Δεν ξέρω τι με οδηγούσε να παίρνω τότε κάποιες αποφάσεις. Δεν ξέρω τι με οδηγεί να παίρνω τώρα κάποιες αποφάσεις. Το ένστικτο; Η λογική; Το συναίσθημα; Κάθε φορά μπορεί και κάτι διαφορετικό.
Αυτό που ξέρω και ζω, είναι η ζωή μου σήμερα!
ΑΝ είχα πάρει στο παρελθόν άλλες αποφάσεις, μάλλον η ζωή μου θα ήταν διαφορετική. Καλύτερη, χειρότερη, κανείς δεν ξέρει και κανείς δεν θα μάθει ποτέ γιατί πάντα έχουμε μόνο μία επιλογή να ζήσουμε!
Εκεί που θέλω να μείνω κλείνοντας, είναι πως, αυτό που ζούμε σήμερα είναι οι σκέψεις του παρελθόντος μας και οι σκέψεις που κάνουμε σήμερα είναι η εικόνα που θέλουμε να δούμε τον εαυτό μας στο μέλλον. Γι' αυτό, μόνο θετικές σκέψεις!
Καλημέρα!