«Έχω μεγάλη ζήτηση και γίνεται συζήτηση γύρω από το όνομά μου!»
Ένα τραγούδι που όταν το ακούς σου θυμίζει αβίαστα την μοναδική Ζωζώ Σαπουντζάκη. Δίνω, λοιπόν, 99% πιθανότητες το τραγούδι να αναφέρεται στην grande Ζωζώ και 1% πιθανότητα να περιλαμβάνει και λίγο εμάς τους κοινούς θνητούς!
Σε αυτό λοιπόν το 1%, περιμένουμε η συζήτηση να είναι αποκλειστικά γυναικείου ενδιαφέροντος!
Λάθος! Αυτό γινόταν στην προ-George Clooney εποχή,που ο άντρας θεωρούσε τον Μπρακούλια τον Έλληνα Valentino.
Γιατί στην μετά- Clooney εποχή η συζήτηση άρχισε να γίνεται και ανδρικού ενδιαφέροντος.
Οι άντρες ανακάλυψαν την μόδα ή οι σύντροφοι τους που σίγουρα είχαν ανακαλύψει πιο πριν από αυτούς ακόμα και την ανδρική μόδα, μύησαν τους άνδρες σε αυτήν.
Αποτέλεσμα; Η εικόνα νομίζω μιλάει από μόνη της! Στο δρόμο που περπατάμε, στα περιοδικά που βλέπουμε, στην τηλεόραση και στο σινεμά. Οι άντρες ξέρουν πια και τι τους κολακεύει και τι όχι και σίγουρα γνωρίζουν πως ακόμα και ένα ροζ χρώμα δεν μπορεί να χαλάσει τον ανδρισμό τους!
Μέχρι πρότινος είχαμε συνηθίσει να δίνουμε σημασία στις γυναίκες. Και οι άντρες να ζηλεύουν τις γυναίκες. ( Αυτό είναι και το λογικό )
Τώρα όμως που η αντρική γοητεία μας έχει κυριεύσει ζηλεύουμε κι εμείς οι γυναίκες;
Η δική μου άποψη είναι φροντίστε κι εσείς , όσες δεν το έχετε κάνει ακόμα, να δημιουργήσετε τον δικό σας George για να μην χρειαστεί ούτε να ζηλεύετε ούτε να κυνηγάτε των άλλων γυναικών.
Το ωραίο έχουμε πει άλλωστε το βλέπουμε, το θαυμάζουμε αλλά δεν το ΑΓΓΙΖΟΥΜΕ αν δεν είναι δικό μας!
Υ.Γ. Σήμερα έγραψε η Εύη για να μας θυμίσει για άλλη μία φορά, πως ωραίος είναι ο θαυμασμός προς τους άλλους, αρκεί να μένει εκεί...