Hunting for happiness: Το ατέρμονο κυνήγι της ευτυχίας
Το να ορίσει κάποιος τι σημαίνει ευτυχία, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ετυμολογικά ευτυχία σημαίνει καλή τύχη ελληνιστί ή χρησιμοποιείται για να περιγράψει «την κατάσταση ευφορίας και ψυχοσωματικής ικανοποίησης που πηγάζει από την επίτευξη κάποιων στόχων».
Αλήθεια όμως, τι είναι η ευτυχία; Τα τελευταία χρόνια το «κυνήγι» της ευτυχίας έχει μετατραπεί σε αυτοσκοπό για την πλειονότητα των ανθρώπων. Για κάποιον λόγο, «πρέπει» να γίνουμε ευτυχισμένες, να αποζητούμε συνεχώς το καλύτερο, να διεκδικούμε περισσότερα, να γυμναζόμαστε πιο πολύ, να αναζητούμε καλύτερη εργασία ή σύντροφο, να αγοράζουμε νέα ρούχα, να κάνουμε ένα μεταπτυχιακό, να ταξιδέψουμε, να βγούμε πιο πολύ, να είμαστε πιο κοινωνικές, να χαμογελάμε πιο πολύ, να βάζουμε μπροστά τον εαυτό μας.
Με αφορμή τη Διεθνής Ημέρα Ευτυχίας που γιορτάζουμε σήμερα, έχουμε κάθε λόγο να προσπαθήσουμε να κάνουμε τα πρώτα βήματα στον δρόμο να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της ευτυχίας.
Λέγοντας «όχι» στην«υποχρεωτική» ευτυχία
Στις μέρες μας η ευτυχία έχει αποκτήσει αναμφίβολα ένα περισσότερο «υποχρεωτικό» πρόσωπο, διότι όχι μόνο πρέπει να την «κυνηγήσουμε», αλλά πρέπει και να πασχίσουμε για αυτή, ακόμη και αν αυτό σημαίνει πως θα θυσιάσουμε πολύτιμες στιγμές από το τώρα. «Αν κάνω αυτό, αύριο θα έχω εκείνο», «αν κάνω υπομονή, σε λίγα χρόνια θα έχω όσα θέλω…». Με το βλέμμα και τη σκέψη όμως, στραμμένη συνεχώς στο αύριο, μήπως αφήνουμε την πραγματική ευτυχία να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας;
Το «κυνήγι» της ευτυχίας σημαίνει ακριβώς αυτό που η ονομασία του αποκαλύπτει: Το να βρισκόμαστε σε μία κατάσταση συνεχούς αναζήτησης για το κάτι καλύτερο, για αυτό που θα μας κάνει ευτυχισμένους. Σίγουρα το να προσπαθούμε για το καλύτερο και να έχουμε στο μυαλό μας ότι αύριο, μεθαύριο ή σε μερικά χρόνια από σήμερα, θα έχουμε καταφέρει να προσεγγίσουμε την έννοια της ευτυχίας, μας δίνει κίνητρο, μας κάνει να βλέπουμε τα πράγματα από μία πιο αισιόδοξη οπτική. Υπάρχει όμως και μία «παγίδα». Ποια είναι αυτή; Ότι στον δρόμο για την ευτυχία, μπορεί να ξεχάσουμε τη σημασία του να ζούμε στο τώρα.
Είναι σημαντικό, λοιπόν, να «κυνηγάμε» την ευτυχία, ξεκινώντας όμως από πιο μικρούς στόχους, από στόχους που μπορούν να μας προσφέρουν πιο άμεση χαρά και ικανοποίηση. Αν υπάρχει, άλλωστε, ένα πολύτιμο μάθημα που πήραμε τους μήνες που πέρασαν, είναι πως τα δεδομένα στη ζωή μας μπορούν να αλλάξουν από τη μία στιγμή στην άλλη. Ας μην περιμένουμε, λοιπόν, το αύριο για είμαστε ευτυχισμένες. Ας προσπαθούμε για ένα πιο ευτυχισμένο μέλλον, γεμίζοντας ταυτόχρονα το σήμερα με αισιόδοξες στιγμές και χαμόγελα.
Δεν υπάρχει «how to» για τηνευτυχία
Δοκίμασε να αρχίσεις να googlάρεις τις λέξεις «πώς να είμαι…» και αμέσως θα διαπιστώσεις ότι πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι αναζητούν διαδικτυακά το manual για την ευτυχία. Μια ματιά στο διαδίκτυο είναι αρκετή για να σε πείσει ότι υπάρχουν πολλά άρθρα και βίντεο, τα οποία υπόσχονται να σε βοηθήσουν να καταφέρεις να γίνεις ευτυχισμένη. Βήματα, συμβουλές ευεξίας, προτάσεις περιποίησης. Ο «οδηγός» της ευτυχίας είναι, όπως φαίνεται, γεμάτος tips. Αυτό που είναι σημαντικό να κατανοήσουμε, ωστόσο, είναι πως η ευτυχία είναι υποκειμενική υπόθεση και το πώς την αντιλαμβανόμαστε, διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Το να φροντίζουμε τον εαυτό μας και την υγεία μας, αποτελεί τη βάση που θα μας επιτρέψει να κάνουμε το ξεκίνημα προς το «κυνήγι» της ευτυχίας. Από εκεί και πέρα, εμείς και μόνο εμείς, γνωρίζουμε τι είναι αυτό που μας κάνει χαρούμενες και έτσι, μπορούμε να δημιουργήσουμε τον δικό μας «how to» οδηγό. Ακόμη και αν δεν το γνωρίζουμε όμως, στο χέρι μας είναι να το ανακαλύψουμε. Αρκεί να συγκεντρωθούμε και να κατανοήσουμε τι μας κάνει να χαμογελάμε, τι μας εξιτάρει, τι μας δίνει κίνητρο να γινόμαστε συνεχώς καλύτερες, τι μας κάνει να νιώθουμε ασφάλεια και ευχαρίστηση.
Η ευτυχία είναι στιγμές και είναι υπόθεση υποκειμενική
Από τα παραπάνω μπορείς εύκολα να συμπεράνεις ότι η ευτυχία, δεν είναι ένα και μόνο πράγμα. Η ευτυχία είναι στιγμές, στιγμές που ζούμε σήμερα και οι οποίες δημιουργούν σταδιακά μια καθημερινότητα που είναι ωφέλιμη για εμάς και μας κάνει να νιώθουμε ήρεμες, ικανοποιημένες, πιο χαρούμενες. Πάνω από όλα όμως, η ευτυχία είναι μία καθαρά υποκειμενική υπόθεση.
Ευτυχία για κάποιον μπορεί να είναι η πρώτη γουλιά από τον πρωινό καφέ, η ανάγνωση ενός βιβλίου ένα χειμωνιάτικο απόγευμα, μια ζεστή αγκαλιά, η στιγμή που κλείνει η πόρτα του γραφείου, ένας κυριακάτικος περίπατος στο κέντρο της Αθήνας, η μυρωδιά από το αγαπημένο μαμαδίστικο φαγητό, το γεμάτο ζεστασιά βλέμμα του σκύλου του, το να χορεύει σαν να μην υπάρχει αύριο, μία απαιτητική προπόνηση, η επαφή με τη φύση, ένα χάδι. Ας φροντίσουμε, λοιπόν, να γεμίσουμε το σήμερα με στιγμές που μας ευχαριστούν και φέρνουν το χαμόγελο στα χείλη μας και ας δημιουργήσουμε σταδιακά μία καθημερινότητα που μας κάνει να νιώθουμε πιο ευτυχισμένες, ακόμη και αν βασίζεται στα μικρά και όχι στα μεγάλα.
Το σίγουρο είναι πως για να αγγίξουμε την ευτυχία, πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τα «θέλω» των γύρω μας. Προσπαθώντας να γίνουμε ευτυχισμένες μέσα από την εκπλήρωση των «θέλω» των άλλων, όχι μόνο δεν θα αγγίσουμε την ευτυχία, αλλά θα χάσουμε τον εαυτό μας. Με αφορμή, λοιπόν, τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας, ας ρίξουμε μια ματιά μέσα μας για να ανακαλύψουμε τα συναισθήματα, τις στιγμές, τις συνήθειες, τους ανθρώπους, που μας κάνουν να χαμογελάμε και να νιώθουμε χαρούμενες.