Τρία σημάδια που δείχνουν ότι αντιδράς υπερβολικά, χωρίς να το καταλαβαίνεις
Σε μία εποχή που δεχόμαστε καταιγισμό πληροφοριών, δεν είναι σπάνιο να πιάνουμε τον εαυτό μας να κάνει σκέψεις, που δεν πιστεύαμε ότι θα έκανε -ή ακόμη και να τις εκφράζει
Αν διαβάζεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα έχεις πιάσει και εσύ τον εαυτό σου να νιώθει άβολα με κάτι που έχει ειπωθεί και να μην μπορείς να εξηγήσεις τον λόγο. Σίγουρα έχεις ασκήσει αυτοκριτική, χρησιμοποιώντας λέξεις που κάνουν τους άλλους να απορούν. Σίγουρα, επίσης, έχεις κριτικάρει κάποια περαστική, περαστικό, γνωστή ή γνωστό με τρόπο όχι ιδιαίτερα κολακευτικό -ή τουλάχιστον το έχεις σκεφτεί. Από τη σκέψη ξεκινούν όλα, άλλωστε.
Σε μία εποχή που δεχόμαστε καταιγισμό πληροφοριών, που μπορούμε να ενημερωθούμε για τα πάντα και να προβληματιστούμε, δεν είναι σπάνιο να πιάνουμε τον εαυτό μας να κάνει σκέψεις, που δεν πιστεύαμε ότι θα έκανε -ή ακόμη και να τις εκφράζει.
Ναι, είναι αρκετές οι φορές που έχουμε αντιδράσει υπερβολικά, όχι τόσο για αυτά που συμβαίνουν, αλλά για την άποψη που έχουμε εμείς για αυτά ή για τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας. Και αν έχεις πει ή σκεφτεί έστω και μία φορά τις παρακάτω φράσεις, τότε μπορείς να μας καταλάβεις.
«Δεν μου αρέσει η εμφάνισή μου»
Άραγε πόσες από εμάς έχουμε πει -έστω μία φορά- κάτι σχετικό για τον εαυτό μας; Κάποιες ημέρες δεν βρίσκουμε τι να φορέσουμε, γιατί δεν υπάρχει κάτι που να μας αρέσει. Άλλες πάλι, η ακμή μας είναι σε έξαρση και σκεφτόμαστε αν θα βγούμε έξω. Και εκεί αρχίζουμε τα παράπονα. «Όλο τρώω», «τα σπυράκια μου φαίνονται, όλοι θα με κοιτούν» και πολλές άλλες παρόμοιες φράσεις και σκέψεις μας κατακλύζουν.
Αλήθεια όμως, αν άκουγες κάποιον άλλον να λέει όλα αυτά για τον εαυτό του, τι θα απαντούσες; Δεν σου αρέσει η εμφάνισή σου; Σύμφωνα με τι; Με τα πρότυπα ομορφιάς που δείχνουν ότι όμορφο και ελκυστικό είναι το να είσαι αδύνατη και γυμνασμένη; Νιώσε ωραία με το σώμα σου, είναι δικό σου και πρέπει να το αγαπάς. Και με τα σπυράκια σου -τα οποία συχνά ελάχιστοι παρατηρούν.
Στην εποχή που έχουμε συνηθίσει να τοποθετούμε φίλτρα στις φωτογραφίες για να τις «ανεβάζουμε» στα social media, είναι σημαντικό να καταλάβεις ότι η φυσική σου ομορφιά είναι αναντικατάστατη. Μίλα στον εαυτό σου, λοιπόν, όπως θα μιλούσες στην καλύτερη σου φίλη ή σε έναν άνθρωπο που αγαπάς, δηλαδή βλέποντας την πραγματική ομορφιά και «όχι» λεπτομέρειες που δεν έχουν σημασία.
«Δεν βγαίνω σήμερα, έχω κατάθλιψη»
Υπάρχουν σίγουρα και οι μέρες που δεν είμαστε ευδιάθετες, που κάτι μπορεί να έχει συμβεί και να μας έχει χαλάσει τη διάθεση ή που θέλουμε να μείνουμε λίγο μόνες. Όμως, κατάθλιψη δεν έχουμε ή και να έχουμε, καλό είναι να έχουμε διαγνωστεί από κάποιον ειδικό, προτού κάνουμε μία τέτοια δήλωση σε φίλους και γνωστούς.
Γιατί; Σκέψου απλώς ότι μπορεί να υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι που να έχουν διαγνωστεί πράγματι με κατάθλιψη και οι οποίοι να δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ή να το παραδεχθούν και να το μοιραστούν μαζί σου, ειδικότερα όταν χρησιμοποιείς τόσο εύκολα και αψήφιστα λέξεις όπως η κατάθλιψη.
«Έχω τρελαθεί τελείως»
Συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωπες με καταστάσεις που μας βγάζουν εκτός εαυτού και τις οποίες νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε. Άλλες φορές, ξεχνάμε πράγματα ή νιώθουμε το στρες από το πολύ overthinking, να μας κατακλύζει. Ωστόσο, όσο παράξενα και αν αισθανόμαστε και όπου και αν «ταξιδεύουν» οι σκέψεις μας, δεν έχουμε τρελαθεί.
Βλέπεις, η τρέλα είναι μία παθολογική κατάσταση, που αρκετά άτομα βιώνουν. Όταν όμως, χάνουμε τον εαυτό μας και νιώθουμε ότι ένα πρόβλημα είναι το πιο σοβαρό που μας έχει συμβεί (χωρίς στην πραγματικότητα να ισχύει κάτι τέτοιο), συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε και υπερβολικούς χαρακτηρισμούς. Σίγουρα δεν το σκεφτόμαστε με την κυριολεκτική σημασία του, αλλά συχνά δεχόμαστε την απάντηση «δεν είσαι τρελή, ηρέμησε». Ας καταλάβουμε όμως, ότι πρόκειται για καταστάσεις που απλώς βιώνουμε πιο έντονα.
Ίσως να μην είχες μπει στη διαδικασία να σκεφτείς τη σημασία αυτών των φαινομενικά απλών φράσεων της καθημερινότητας, αφού όταν είσαι μέσα στην κατάσταση, δεν υπάρχει και μεγάλο περιθώριο για σκέψη. Ωστόσο, γνωρίζεις πώς θα συμβούλευες αυτόν που θα σου έλεγε κάτι παρόμοιο, οπότε απλά άκου τον εαυτό σου και αποδέξου τον, όπως είναι. Προσπάθησε να αλλάξεις μόνο το πώς αντιδράς σε καταστάσεις που προσθέτουν μία παραπάνω πίεση στην καθημερινότητα σου. Γιατί στην πραγματικότητα, δεν θέλεις να σκέφτεσαι ή να μιλάς έτσι για εσένα.
