Ο Φώτης Βαλλάτος μας ξεναγεί στο δικό του ιστορικό κέντρο

Pairidaeza
Εδώ πίνω τα απογευματινά μου (after office) ποτά- δηλαδή βότκα με δύο πάγους και πέντε σταγόνες ταμπάσκο (σε ξυπνάει στο λεπτό). Είναι ότι πιο κοντά παίζει σε Νεοϋορκέζικο all day cafe-bar παίζει στο Ιστορικό. Μπορείς να έρθεις το μεσημέρι για τσάι (δεν πίνω καφέ), για εκπληκτικό μουσακά και μπρουσκέτες ή το βράδυ για τα επικά κοκτέιλ που φτιάχνει ο Διαμαντής. Τσέκαρε τις Πέμπτες που παίζει μουσική ο "γίγαντας" Σπύρος των Rockin' Bones.
Παρνασσού 3, Πλ. Καρύτση, 210 3210233

Μελίλωτος
Το απόλυτο κόλλημα μου, η εν Αθήναις «μαμά» μου, με ταΐζει σχεδόν καθημερινά στο γραφείο με πιάτα όπως πανσέτα αγριογούρουνου σε μαρμελάδα ντομάτας με ελιά και ρίγανη, λαζάνια Τήνου με βασιλομανίταρα Γρεβενών και μπουκίτσες από βοδινό φιλέτο, αλλά και συγκλονιστικές κοτόσουπες, κρεατόσουπες, φακές και κολασμένες σαλάτες. Είναι ευλογία ότι υπάρχει τέτοιο delivery (αλλά και ένα κανονικότατο μαγαζί πια που μπορείς να κάτσεις και να φας εκεί).
Καλαμιώτου 19, 210 3222458

Τριαντάφυλλος
Ο Τριαντάφυλλος πάει κάθε μέρα στις πέντε το πρωί στην αγορά και ξεδιαλέγει τα καλύτερα λαϊκά ψάρια (έχει καλό "μάτι" και αποφεύγει τις κακοτοπιές της Σενεγάλης, του Μαρόκου και των φρεσκοκατεψυγμένων). Κορυφή για θαλασσινά στο κέντρο (που πια έχει γίνει η επέλαση του σουβλάκι-καλαμάκι). Τρομερή παντρεμένη σαρδέλα και γάβρος, γόνος θραψάλο και ψιλό γαριδάκι αλλά και εκπληκτικά μαυρομάτικα και φάβα. Τιμαί λογικαί. (οι πληροφορίες μου, μου λένε ότι σύντομα θα μετακομίσει από τη στοά που βρίσκεται τώρα σε μια άλλη ένα τετράγωνο πιο κάτω).
Λέκκα 22 (εντός στοάς), 210 3227298

Ο Μάνος
Σούπερ καλτ ουζερί-λατρευτικός ναός του Στέλιου Καζαντζίδη, απέναντι από το αστυνομικό τμήμα Ακροπόλεως. Παντού μεμοραμπίλια του μεγάλου λαϊκού τροβαδούρου και στο τσικάλι της ημέρα δυο φαγητά (χοιρινό κοκκινιστό συνήθως), μια σαλάτα και τρομερές πατάτες τηγανητές. Οι θαμώνες βγαλμένοι από ταινία του Καουρισμάκι και οι τιμές ξεχασμένες στο ΄80.
Λεωχάρους 9 (εντός στοάς)

The box
O κουρέας της οδού Θησέως ή αλλιώς ο ψαλιδοχέρης του Ιστορικού με κουρεύει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια - και εδώ και ενάμιση χρόνο απέκτησε το δικό του μαγαζί στον πιο ωραίο πεζόδρομο της περιοχής. Τα αγόρια πάνε για κουρέματα βγαλμένα από το Mad Men, τα κορίτσια μπαίνουν hipsters και βγαίνουν pin up girls, αλλά για να μην υπερβάλλω ο Δημήτρης σου εκτελεί χειρουργικά ότι κούρεμα θέλεις χωρίς περιττά μπλά μπλά και με μουσική υπόκρουση Kosmos ή Pepper Fm.
Θησέως 7-9, 210 3215553

Κώστας
Τα καλύτερα σουβλάκια της πόλης - τρώω παραδοσιακά τρία κάθε Παρασκευή. Ο Κώστας που κληρονόμησε την τέχνη από τον "θρυλικό" ομώνυμο παππού του που είχε το σουβλατζίδικο στην Αδριανού διαθέτει την μικρότερη ψησταριά του κόσμου (ρεκόρ Γκίνες) και φτιάχνει σουβλάκι πίτα με γιαούρτι ντομάτα μαϊντανό και καυτερό πιπέρι. Αν πας μετά τη 1 το μεσημέρι δεν έχεις καμία ελπίδα να βρεις το οτιδήποτε. Εγώ πάντα του ζητάω να μου δώσει και τις φρέσκες καυτερές πιπεριές που κρύβει στο ψυγείο και είναι "θανατηφόρες".
Πεντέλης 5, 210 3228502

Κουλούρια
Στο ¨τρίγωνο του διαβόλου" -δηλαδή τη συμβολή των οδών Κολοκοτρώνη, Ευαγγελιστρίας και Καλαμιώτου. Το καλύτερο κουλούρι Θεσσαλονίκης, ο πιο συμπαθητικός κουλουρτζής φοράει πάντα ένα δημοσιογραφικό γιλέκο και έχει και laptop με ασύρματη σύνδεση. Τα ξεπουλάει όλα μέχρι τις 12.30 και πάει σπίτι του.

Στοά
Η πιο αγαπημένη μου στοά είναι αυτή που ξεκινάει από την οδό Βουλής απέναντι από το ζαχαροπλαστείο του Αγαπητού και καταλήγει στη Λέκκα απέναντι από την Alpha Bank. Οταν την διασχίσεις περνάς από τις τυρόπιτες Άριστον και το πιο καλτ προποτζίδικο του κέντρου (όπου όλοι πίνουν ουίσκι παίζοντας ΚΙΝΟ) και ύστερα κατεβαίνεις την σκάλα (είναι εντυπωσιακό πόση υψομετρική διαφορά έχουν η Λέκκα από τη Βουλής) και φτάνει στο νέο και σούπερ αγαπημένο μπαρ Όμικρον (με το εκπληκτικό φυσικό ντεκόρ που σχηματίζουν τα γύρω εγκαταλελειμμένα κτήρια), ύστερα στο μπαρ Huge και στο ένα (από τα πολλά) παράρτημα των ξηρών καρπών Ματσούκα.

And the rest: Τσιγάρα και ξένα περιοδικά αγοράζω από τον Γιώργο στο Kiosk της Πραξιτέλους (που λειτουργεί και λίγο σαν σημείο συνάντησης πριν την βραδινή έξοδο), συκώτι τηγανητό τρώω στο Κατερίνα Καφέ στην πλατεία Καρύτση (και κάθε Σάββατο με ρεμπέτικη κομπανία), στις δύσκολες στιγμές τρώω πίτσα με φύλλο σφολιάτας από τους Μερακλήδες που διανυκτερεύουν στην Χρήστου Λαδά, πάντα επιστρέφω στο τρομερό μαμαδίστικο φαγητό της κυρίας Δικαίας στη Μινιατούρα της Ρόμβης και την τεράστια ζουμερή μοσχαρίσια μπριζόλα στο Παραδοσιακό στην οδό Βασιλικής (που δεν έχει ούτε ταμπέλα, ούτε τουαλέτα), το Booze είναι το δεύτερο μου σπίτι και αράζω συχνά στο Etage Litteraire στον νέο χώρο που άνοιξε στον πάνω όροφο και θυμίζει αναγνωστήριο (σερφάρεις με wi-fi ακούγοντας Tom Waits), μήλα ποικιλίας Fuji αγοράζω από το μανάβικο του Καράφα στη γωνία Νίκης και Ξενοφώντος, στο Pop και στο Key έχω γράψει πολλά νυχτερινά χιλιόμετρα, μου αρέσει ο γκρι μινιμαλισμός του Dude, η γκροτέσκα ατμόσφαιρα του Faust, τα ψηλά δέντρα στο τέλος της Ευαγγελιστρίας (απέναντι από τη Μητρόπολη) εκεί ανάμεσα στα άθλια αδιάφορα καφέ, η μπουκαμβίλια γίγαντας έξω από ένα ξενοδοχείο στη Μητροπόλεως, το καλύτερο ψωμί της πόλης στην Πνύκα στην οδό Πετράκη (ο υπέροχος κύριος Κότσαρης έχει φέρει το προζύμι από την Αίγυπτο πριν από καμιά πενηνταριά χρόνια και ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα προς αναζήτηση του καλύτερου σιταριού το οποίο αλέθει καθημερινά με πετρόμυλο), εννοείται μπίρες στον κήπου του Six d.og.s. και συναυλίες στο gig space όταν σου επιτρέπει η αφάνα του Δαγριτζίκου να έχεις λίγη θέα στη σκηνή, αν είχα χρόνο για μαγείρεμα θα αγόραζα τα σπαρταριστά ψάρια που πουλάει το ιχθυοπωλείο ο Μύτικας στη Λέκκα (μαγαζί 2Χ2 αλλά ψάρι λίρα εκατό), όταν μου φεύγουν τα κουμπιά από τα σακάκια μου πάω στον τύπο γωνία Ρόμβης και Αθηναίδος και μου βάζει καινούρια, φρέσκο χυμό πορτοκάλι πίνω κάθε πρωί στο Απολλώνιο (γωνία Ευαγγελιστρίας και Καλαμιώτου) γιατί έχει μεγάλη μερίδα και πάντα γλυκά πορτοκάλια, καμιά φορά τρώω αβγά τηγανιτά στο Δωρίς της Πραξιτέλους όπου βρίσκεται ο ¨θεός" κύριος Θανάσης που ισορροπεί μεταξύ ανεπιτήδευτης ευγένειας και κυνισμού (και φτιάχνει και τρομερούς λουκουμάδες), ο Λαζαρίδης επίσης στην Πραξιτέλους έχει την πιο ωραία σερραϊκή μπουγάτσα (προσοχή στις απομιμήσεις), τρελαίνομαι να χαζεύω την βιτρίνα του Podilato στην Κολοκοτρώνη γιατί μου μοιάζει ότι πουλάει space age ποδήλατα (αν και δεν με ενδιαφέρει να αγοράσω ένα), μεγάλη παράλειψη τα αγαπημένα σουβλάκια στο Ελληνικόν επίσης στην Κολοκοτρώνη (ειδικά αυτό με πίτα ολική αλέσεως, χειροποίητο μπιφτέκι και καυτερή σος μουστάρδας), Fred Perry από το μαγαζί του Τόλη (ξανά Κολοκοτρώνη) το Eleven Souls. Δεν πάω ποτέ (ξανά) στο Mama Roux, στο 42 και στην πλατεία Αγίας Ειρήνης.

Και το αγαπημένο μου μέρος εκτός ιστορικού κέντρου:

Tribeca
Αν είναι να περάσω τα σύνορα του Ιστορικού θα ανέβω Κολωνάκι για το Tribeca, γιατί νομίζω ότι κάπως μα το έχουν απαγάγει από την περιοχή και είναι το μοναδικό μέρος που με κάνει να αισθάνομαι like home. Μακριά από την επιτηδευμένη ποζεριά της περιοχής, "βαράει" πάντα ωραίες μουσικές, βρίσκεις πάντα κάποιον γνωστό και με κάνει να αισθάνομαι οικειότητα, όπως τα μπαρ του Ιστορικού που μου αρέσουν. Α, και κάθε Τετάρτη βάζω δίσκους εκεί και είναι κάθε Τετάρτη σαν πάρτι. Και μου αρέσει πολύ αυτό.
Σκουφά 47-49, 210 3623541

Info: Ο Φώτης Βαλλάτος είναι editorial director του μεγαλύτερου σε κυκλοφορία free press, Lifo και κάνει dj sets κάθε Τετάρτη βράδυ στο Tribeca στο Κολωνάκι.