The Royal Treatment: Η ταινία που κοροϊδεύει τον καθωσπρεπισμό των royals όπως του αξίζει

Βασιλιάδες, πρίγκιπες, δουκάτα και στέμματα. Ένας ολόκληρος κόσμος έχει χτιστεί και οδηγηθεί πάνω στις επιταγές τους. Ακόμα και σήμερα, στο 2022, που ο βασιλικός θεσμός δεν είναι παρά ένας απόηχος του παρελθόντος με μία εξουσία περισσότερο διακοσμητική, οι royals αποτελούν μία δική τους κατηγορία με celebrities, έχοντας διατηρήσει παρά ταύτα έναν πιο VIP χαρακτήρα με τα ήθη, τα έθιμα και τα «πρέπει» του πρωτοκόλλου. Καθόλου δεν τους έχει θορυβήσει που πλέον οι υποκλίσεις, το αν θα σηκωθεί πρώτη η Ελισάβετ από το τραπέζι, το αν θα κρατήσουν το τσάι μόνο με τον αντίχειρα και τον δείκτη, και όλα τα συναφή, φαντάζουν εξωπραγματικά για τον μέσο πολίτη. Γιατί είναι αυτό που ξέρουν να κάνουν.

Αυτές ακριβώς τις παραξενιές και τις υποδείξεις είναι που εκμεταλλεύεται η νέα ταινία του Netflix «The Royal Treatment», δίχως να έχει την παραμικρή συστολή να κοροϊδέψει τον διαχρονικό καθωσπρεπισμό των βασιλικών μελών από την κορυφή έως τα νύχια.

Η υπόθεση της ταινίας

Η Izzy (Laura Marano) είναι μία κομμώτρια που διατηρεί με τη μαμά της το κομμωτήριο «Bellissime» στη Νέα Υόρκη. Εκεί δέχεται ένα τηλεφώνημα από τον βοηθό του πρίγκιπα Thomas (Mena Massoud) του φανταστικού βασιλείου της Lavania για να μεταβεί στον χώρο διαμονής του και να τον κουρέψει διαπιστώνοντας ότι εκείνος είναι απλώς παρατηρητής ακόμα και αδικιών που συμβαίνουν και δεν έχει μάθει να επεμβαίνει και να υπερασπίζεται το δίκαιο, ούτε καν την άποψή του. Στην πορεία, οι δυο τους αρχίζουν να έρχονται πολύ κοντά, με την Izzy να ταξιδεύει στη Lavania για να αναλάβει το κομμάτι της ομορφιάς στον επικείμενο γάμο του και να μετατρέπεται στη «φλόγα» στην τοποθετημένη σε κουτιά ζωή του πρίγκιπα.

Η βασιλική οικογένεια δεν έχει ιδέα τι γίνεται στον έξω κόσμο… Και δεν ενδιαφέρεται

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας, το μήνυμα είναι σαφές: Το μόνο που νοιάζει τη βασιλική οικογένεια είναι το «φαίνεσθαι», αφήνοντας στην τραγική του μοίρα το «είναι». Οι γονείς του πρίγκιπα Thomas έχουν κλειστεί στο παλάτι τους. Ενδιαφέρονται για το κάθε ανούσιο «πρέπει», από τη διακόσμηση μέχρι την επίδειξη της χλιδής, αλλά δεν ασχολούνται καθόλου με τους πολίτες του βασιλείου. Η δε ευτυχία του γιου τους δεν υφίσταται καν ως έννοια αν δε συνάδει με τα συμφέροντα της οικογένειας. Του έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου ότι όλη του η ζωή πρέπει να είναι μέσα στους τοίχους του παλατιού. Μέχρι που του κανονίζουν έναν γάμο χωρίς να τον ρωτήσουν, γιατί βρίσκονται στο χείλος της χρεωκοπίας και με την περιουσία της νύφης θα σωθούν -Μία πρακτική πολύ συνηθισμένη στο παρελθόν, αλλά επί του 21^ου αιώνα λογίζεται υπερβολική-.

Οι παραλληλισμοί με τη θλιβερή πραγματικότητα πολλών χωρών

Κάποια στιγμή προς τα μέσα της ταινίας, η Izzy διαπιστώνει ότι πίσω από τη βιτρίνα του πλούσιου βασιλείου της Lavania, υπάρχει η Uber de Gleise, μία περιοχή στο άλλο μέρος της ζυγαριάς, φτωχή, με τα παιδιά να πηγαίνουν σε ένα άδειο σχολείο κάνοντας μάθημα σε στρωσίδια στο πάτωμα. Ένα μέρος που οι royals παρουσίαζαν ως επικίνδυνο για να μη χρειάζεται να ασχολούνται με αυτό, κάνοντας έτσι και πιο εύκολη μία πιθανή διάθεσή του για πολυτελή κτίσματα, ξεριζώνοντας τους ανθρώπους από τα σπίτια τους χωρίς μεγάλες αντιδράσεις. Κάπως έτσι, το σενάριο απεικονίζει στα πιο ελαφρά πλαίσια μίας rom-com ταινίας, τις μεγάλες ανισότητες μεταξύ πλούσιων και φτωχών καθώς και την παντελή άγνοια, ενίοτε και αδιαφορία των μεν για τους δε.

Τελικά, εννοείται πως υπάρχει το δίλημμα του αν το πριγκιπόπουλο θα καταλήξει με την «κοινή θνητή», όμως, μέχρι να δοθεί η απάντηση -στα τελευταία δευτερόλεπτα, δηλαδή-, η ταινία είναι μία απολαυστική ρομαντική κωμωδία που διασκεδάζει με τη σύγχρονη διακωμώδηση των royals.

P.S. Δε γνωρίζουμε αν ο σκηνοθέτης, Rick Jacobson, και η σεναριογράφος της ταινίας, Holly Hester, είχαν στο μυαλό τους συγκεκριμένα πρόσωπα από κάποια βασιλική οικογένεια. Η Izzy θα μπορούσε να έχει κάτι από την πριγκίπισσα Diana στη θέρμη της να βοηθήσει τον λαό, αλλά το ταπεραμέντο της είναι μάλλον πολύ πιο εκρηκτικό από αυτό της Lady D.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Το «Valeria» του Netflix είναι ό,τι δεν κατάφερε να γίνει το «And Just Like That»

Το Matrix Resurrections έπαψε να είναι Matrix

Το Bruised του Netflix δείχνει ωμά τα σκαμπανεβάσματα της ζωής