Η ελληνική ταινία «Πίσω από τις Θημωνιές» πάει στα Όσκαρ & αγγίζει το προσφυγικό με ειλικρίνεια

To κοινωνικό δράμα «Πίσω από τις Θημωνιές» της Ασημίνας Προέδρου είναι και επίσημα η πρόταση της Ελλάδας για τις υποψηφιότητες του Βραβείου Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας Μεγάλου Μήκους, στο πλαίσιο της 96ης διοργάνωσης της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου το 2024.

Η ταινία, που έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από το ελληνικό κοινό, διαδραματίζεται το 2015 στα σύνορα Ελλάδας και Β. Μακεδονίας στην λίμνη Δοϊράνη, σε μία περίοδο που πολλές ευρωπαϊκές χώρες είχαν κλείσει τα σύνορά τους με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό πολλών προσφύγων στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας. Αποτελεί μία συμπαραγωγή Ελλάδας, Γερμανίας και Βόρειας Μακεδονίας.

Η υπόθεση της ταινίας

Ένας ψαράς στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας μεταφέρει μετανάστες με τη βάρκα του έναντι αδρής αμοιβής και μία τριμελής ελληνική οικογένεια έρχεται αντιμέτωπη με προσωπικά αδιέξοδα εξαιτίας ενός τραγικού γεγονότος, το οποίο οδηγεί το κάθε ένα από τα πρόσωπα της ιστορίας να αναλογιστεί τις συνέπειες των πράξεων του.

Η ταινία έχει καταφέρει να διακριθεί τόσο λόγω του τρόπου με τον οποίο αφηγείται τα γεγονότα και αντιλαμβάνεται τη διαφθορά που χαρακτηρίζει τον κόσμο γύρω μας, όσο και λόγω της παρουσίας εξαιρετικών ηθοποιών με υψηλών προδιαγραφών ερμηνείες ( οι Στάθης Σταµουλακάτος, Λένα Ουζουνίδου, Ευγενία Λάβδα, Χρήστος Κοντογεώργης, Ντίνα Μιχαηλίδου, Πασχάλης Τσαρούχας).

Η Ασημίνα Πρέδρου, η οποία σκηνοθέτησε την ταινία, είχε δηλώσει πριν από μερικούς μήνες για το πως εμπνεύστηκε την υπόθεση της ταινίας «ξεκίνησα από το θέμα, από έναν φιλοσοφικό-κοινωνικό-υπαρξιακό προβληματισμό που είχα σε σχέση με το πόσο εύκολα ένας άνθρωπος, εμείς οι καθημερινοί άνθρωποι μπορούμε να αποτελέσουμε γρανάζι ενός διεφθαρμένου συστήματος. Οπότε αφετηρία μου ήταν αυτό.

Οι διακρίσεις και τα βραβεία για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Ασημίνας Προέδρου

Η ταινία «Πίσω από τις Θημωνιές», απέσπασε τα Βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, Α’ Ανδρικού Ρόλου, Β’ Γυναικείου και Β’ Ανδρικού Ρόλου, Φωτογραφίας, Μοντάζ και Ήχου, στην Τελετή Απονομής των Βραβείων Ίρις 2023, ενώ λίγες εβδομάδες νωρίτερα, την δημιουργία της Ασημίνας Προέδρου είχε προτείνει στο Υπουργείο Πολιτισμού και η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.

Η ταινία απέσπασε ακόμα το βραβείο του Centre National du cinéma et de l’Image animée της Γαλλίας στο Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads του 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (2016). Επιπλέον, έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).

Η επιτροπή που συγκροτήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού πρότεινε ομόφωνα το κινηματογραφικό έργο με τον τίτλο «Πίσω από τις θημωνιές», για την εκπροσώπηση της Ελλάδας στην 96η διοργάνωση των βραβείων OSCAR καθώς έκρινε ότι «με φόντο το δράμα των προσφύγων, εισάγει πρόταση δημιουργικής απόδοσης και καλλιτεχνικής κατάθεσης των αιτιών της ηθικής και οικονομικής κρίσης της χώρας με διαύγεια, ευθύτητα και ευαισθησία, συμβάλλοντας έτσι στην εκλογίκευση του πραγματικού και του αισθητικού χάους, προϋπόθεση για την αυτογνωσία και την απελευθέρωση από τη σύγχυση».

Ελληνικές ταινίες που βρέθηκαν υποψήφιες για Όσκαρ στο παρελθόν

Συνολικά, μαζί με τη φετινή, η Ελλάδα έχει υποβάλει 41 ελληνόγλωσσα κινηματογραφικά έργα προς την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών για να βραβευθούν με το Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας.

Από αυτές πέντε έχουν επιλεγεί για την τελική 5αδα των υποψηφιοτήτων, αλλά καμία δεν κέρδισε το βραβείο.

Δες τη λίστα με τις ελληνικές υποψηφιότητες στα Όσκαρ

Ηλέκτρα, 1962, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη

Με την ταινία που σκηνοθέτησε ο Μιχάλη Κακογιάννη, η αρχαία τραγωδία «Ηλέκτρα» μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη και ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, κερδίζοντας βραβεία και διακρίσεις.

Η υπόθεση

Η Ηλέκτρα περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να εκδικηθεί το θάνατο του πατέρα της, Αγαμέμνονα, βασιλιά των Μυκηνών, που δολοφονήθηκε από τη γυναίκα του, Κλυταιμνήστρα, και τον εραστή της, Αίγισθο. Η ευκαιρία παρουσιάζεται, όταν συναντά και πάλι τον αδερφό της Ορέστη. Και οι δυο μαζί θα θέσουν σε εφαρμογή το φονικό τους σχέδιο.

Τα κόκκινα φανάρια, 1963, Βασίλης Γεωργιάδης

Μια από τις πιο εμβληματικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου βασισμένη πάνω στο ομώνυμο θεατρικό του Νίκου Γαλανού, αφηγείται την ζωή εφτά γυναικών που εργάζονται σε έναν οίκο ανοχής στην κακόφημη Τρούμπα του Πειραιά στις αρχές της δεκαετίας του 60. Ο Βασίλης Γεωργιάδης σκιαγραφεί με μοναδικό τρόπο τα ήθη των ανθρώπων της πιάτσας της εποχής με έναν τρόπο που δεν γίνεται ποτέ χυδαίος.

Το χώμα βάφτηκε κόκκινο, 1965, Βασίλης Γεωργιάδης

Η ταινία μας μεταφέρει στη Θεσσαλία του 1907, όπου ο αγωνιστής Μαρίνος Αντύπας (Νότης Περγιάλης) ξεσηκώνει τους φτωχούς κολίγους προκειμένου να κάνουν δική τους τη γη στην οποία δουλεύουν για χάρη των τσιφλικάδων.

Ο Οδυσσέας (Νίκος Κούρκουλος), γιος ενός τέτοιου τσιφλικά (Μάνος Κατράκης), αρνείται να συγκρουστεί με τους αγρότες. Ο ίδιος, φοιτητής της Νομικής είχε σταθεί στο πλευρό των αγροτών στην πρώτη αποτυχημένη τους εξέγερση και είχε μείνει 4 χρόνια στις φυλακές του Ναυπλίου. Αυτός είναι και ο λόγος που ο αδερφός του Ρήγας (Γιάννης Βόγλης) τον έχει ξεγραμμένο ενώ διαχειρίζεται την τεράστια περιουσία της οικογένειας

Ιφιγένεια, 1977, Μιχάλης Κακογιάννης

Η ιστορία της ταινίας ξεκινάει λίγο πριν από την αναχώρηση των ελληνικών πλοίων για την Τροία, καθώς βρίσκονται αγκυροβολημένα στην Αυλίδα. Η νηνεμία δεν τους επιτρέπει να σαλπάρουν και ο μάντης Κάλχας προμηνύει ότι οι θεοί θα στείλουν ούριο άνεμο στα πανιά τους, μόνο αν ο Αγαμέμνονας θυσιάσει την κόρη του, Ιφιγένεια. Ο Αγαμέμνονας αναγκάζεται να καλέσει την κόρη του από το Άργος με τη δικαιολογία ότι πρόκειται να την παντρέψει με τον Αχιλλέα. Η Ιφιγένεια καταφθάνει με τη μητέρα της, Κλυταιμνήστρα, η οποία, όταν μαθαίνει την αλήθεια, προσπαθεί μάταια να μεταπείσει τον Αγαμέμνονα.

Κυνόδοντας, 2010, Γιώργος Λάνθιμος

Η υπόθεση φέρνει στο προσκήνιο μία πενταμελής οικογένεια, η οποία ζει σε μία απομονωμένη μονοκατοικία στην Αθήνα. Τα τρία παιδιά της οικογένειας δεν έχουν βγει ποτέ από το σπίτι και μεγαλώνουν χωρίς να έχουν κανένα εξωτερικό ερέθισμα. Ο μοναδικός τους επισκέπτης είναι η Χριστίνα, υπάλληλος στο εργοστάσιο του πατέρα της οικογένειας. Οι επισκέψεις τις έχουν ως μοναδικό στόχο να κατευνάζουν τις σεξουαλικές ορμές του μεγάλου γιου.