Στο κέντρο της Αθήνας ένα σινεμά παρουσιάζει το πιο σινεφίλ πρόγραμμα με αφιερωματικούς μήνες

Στην καρδιά της πόλης, ένας κινηματογράφος άλλαξε, ανανεώθηκε και θέλει να βροντοφωνάξει την αγάπη του για το σινεμά. Πώς το κάνει αυτό; Φτιάχνοντας ένα απόλυτα σινεφιλικό πρόγραμμα, που ανανεώνεται κάθε μήνα. Με καθημερινές μεμονωμένες προβολές προσεκτικά επιλεγμένων cult classics, νέων κυκλοφοριών και όχι μόνο. Με 30 διαφορετικές ταινίες κάθε μήνα, Action Sundays, 70s Jive και άλλους μαραθώνιους και αφιερώματα, μαζί με Q&As, cosplay εκδηλώσεις και μοναδικές εμπειρίες, το Cinobo Πατησίων είναι ο απόλυτος underground προορισμός για όλους τους λάτρεις του σινεμά.

Ένα σημείο στην καρδιά της Αθήνας, αγαπάει πολύ το σινεμά και θα σε κάνει να το αγαπήσεις και εσύ.

Ο κινηματογράφος Αλεξάνδρα στην Πατησίων που λειτουργούσε από το 1961, κινδύνευε με κλείσιμο και η Αθήνα θα έχανε μια ακόμα εμβληματική πολιτισμική εστία που θα την έκανε λίγο πιο φτωχή, λίγο πιο άχρωμη. Το Cinobo όμως το ανανέωσε, το ανακαίνισε και έβαλε τον Άκη Καπράνο, κριτικό κινηματογράφου και δημιουργό και επιμελητή των διαβόητων μεταμεσονύχτιων προβολών "Midnight Express", να κρατάει την μπαγκέτα του μαέστρο για να μας δίνει κάθε μήνα ένα από τα πιο σινεφίλ σινεφιλικά προγράμματα που δεν ξέραμε ότι θέλαμε (ή μπορεί και να ξέραμε).

Είτε ξέρεις από κινηματογράφο είτε όχι, είτε βλέπεις ταινίες από τα 5 σου, είτε άρχισες μόλις χτες, αυτός ο κινηματογράφος σίγουρα θα σου μιλήσει. Το πρόγραμμα του Cinobo Πατησίων -όπως και ο Άκης Καπράνος- δεν ήρθαν για να βάλουν ένα δασκαλέ, δήθεν και ξερολέ σινεφίλ προσωπείο που κρίνει το ποιος είναι ή δεν είναι αρκετά άξιος για να περάσει την αίθουσα ή όχι. Ήρθαν να δείξουν ότι το σινεμά είναι πολλά παραπάνω από αυτά που νομίζουμε. Έχει πολύ μεγαλύτερη ποικιλία από αυτήν που έχουμε συνηθίσει να βομβαρδιζόμαστε και πολύ μεγαλύτερη ουσία, την οποία και χάνουμε στον βωμό του ασταμάτητου και αμάσητου περιεχομένου. Έχει πολλά περισσότερα να πει και να σε κάνει να πεις και εσύ.

Ήρθαν πολύ απλά να δείξουν την αγάπη τους και να σε κάνουν να το αγαπήσεις και εσύ. Ανεξάρτητα από το πόσο το αγαπάς ήδη ή όχι. Ανεξάρτητα από την ηλικία σου, τα γούστα σου, το υπόβαθρό σου, τα πιστεύω σου, τις γνώσεις σου.

Θα σου τα πει όμως λίγο καλύτερα ο Άκης Καπράνος που μας μίλησε για το πρόγραμμα, τις ιδέες, τον κινηματογράφο και τον στόχο του ανανεωμένου Cinobo Πατησίων.

Πες μου λίγα λόγια για την αλλαγή του Αλεξάνδρα σε Cinobo Πατησίων. Τι περιλαμβάνει και ποιος είναι ο ρόλος σου σε αυτό;

Είμαι, ας πούμε, ο υπεύθυνος προγράμματος ρεπερτορίου της αίθουσας. Αυτή και η αλλαγή της - είναι πλέον μια αίθουσα που παρουσιάζει ένα ρεπερτοριακό πρόγραμμα διαρκείας, με ταινίες απ’ όλη την ιστορία του σινεμά, στο πλαίσιο αφιερωμάτων που ανακοινώνονται κάθε μήνα. Υπάρχουν πολλές στο εξωτερικό εδώ και δεκαετίες, αυτή εδώ όμως είναι και η μοναδική στην Αθήνα που κάνει το δικό της πρόγραμμα με αυτούς τους όρους.

Πώς γεννήθηκε η ιδέα για μια τέτοια "ολική" αλλαγή;

Δέχτηκα την πρόσκληση των ανθρώπων του Cinobo, γνωρίζοντας πως θα ήταν μια χρονιά “make it or break it” για τον κινηματογράφο. Με άλλα λόγια, ή που θα αντιστρέφαμε αυτή την πορεία, ή που θα έκλεινε. Έπρεπε δηλαδή να παρθούν δραστικά μέτρα - και τέτοια πάρθηκαν. Δεν έχει κανένα νόημα πλέον να ανοίγεις απλά μια αίθουσα και να περιμένεις να έρθει ο κόσμος επειδή παίζεις τον τελευταίο Φοίνικα, και οι περσινές ιδέες είναι γερασμένες ήδη - τα πάντα τρέχουν και τα πάντα ξεχνιούνται γρήγορα. Δε λέω πως δεν είναι σημαντικό για μια αίθουσα να έχει συνέπεια και χαρακτήρα, και τον χαρακτήρα όμως τον χτίζεις. Και μερικές φορές, αν είναι να ξαναχτίσεις, πρέπει να γκρεμίσεις και κάτι. Προσπαθούσα να στήσω ένα τέτοιο πρόγραμμα σε άλλη αίθουσα της Αθήνας, κάποια χρόνια πριν, αλλά δεν βγήκε άκρη, προέκυψε λοιπόν η ευκαιρία και είπα, πάμε να το κάνουμε - και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας, που κυλά χωρίς εμπόδια. Πρώτα ήρθε η αλλαγή της ράμπας. Μετά όλα τα υπόλοιπα.

Τι θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα και κάθε πότε θα ανανεώνεται;

Κάθε μήνα θα ανακοινώνονται και τρία αφιερώματα που θα “τρέχουν” παράλληλα, με τις ταινίες να προβάλλονται τουλάχιστον δυο φορές, ώστε να μη τις χάνει κανείς. Αφιερώματα είτε σε τάσεις, είτε σε σκηνοθέτες, είτε ακόμα και σε ηθοποιούς που χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης.

Πώς το διαμορφώνεις; Εμπνέεσαι από κάπου; Ποιο είναι το σκεπτικό πίσω από ένα τόσο πλούσιο πρόγραμμα προβολών;

Γνώμονας σημαντικός, φυσικά, η κινηματογραφική επικαιρότητα: Οι νέες ταινίες των Αλμοδόβαρ και Κόπολα επιτάσσουν μια ανασκόπηση στο μέχρι τώρα έργο τους. Ταυτόχρονα με ενδιαφέρουν και τα origins τωρινών κινηματογραφικών τάσεων. Πόσο διαφορετικές ήταν οι πρώτες ταινίες του Μιγιαζάκι από τις τελευταίες του; Πώς ήταν ο Batman στην ομώνυμη ταινία του 1966; Τι αποτελούσε την pop κουλτούρα τότε και πώς αυτό μεταφράστηκε στο σινεμά; Κάθε Τρίτη βράδυ, έχουμε μια επιλογή από τα κινηματογραφικά 70s, με ταινίες του Τερενς Μάλικ, του Σκορσέζε, του Ίστγουντ αλλά και του Μπρους Λι. Κάθε Κυριακή απόγευμα, ένα κλασσικό action φιλμ των 80s σαν τον Μπάτσο του Μπέβερλι Χιλς. Δεν κάνω πρόγραμμα κινηματογραφικής λέσχης, τα κριτήριά μου δεν είναι ακαδημαϊκά, δεν σκέφτομαι δηλαδή σαν κριτικός κινηματογράφου. Απευθύνομαι στην “κάψα” του θεατή.

Τι είναι αυτό που πιστεύεις ότι θα μιλήσει στον κόσμο; (Και από όσο ξέρω, μιλάει ήδη στον κόσμο με μεγάλη προσέλευση.)

Είχαμε θέσει ένα όριο εισιτηρίων για να πούμε πως τα καταφέραμε, και ας πούμε πως το έχουμε ξεπεράσει αρκετά. Αυτό θα πει πως ναι, έρχεται κόσμος και η προσέλευση είναι όντως μεγάλη, προσωπικά όμως θέλω να περάσουν λίγοι μήνες για να δούμε τι καταφέραμε και με αυτό εννοώ πως αυτό που ζητάμε από τον κόσμο δεν είναι και λίγο: Τους ζητάμε να απαρνηθούν τη ζεστή βολή του σπιτιού τους και να περάσουν ώρες σε ένα υπόγειο σινεμά, παρέα με αγνώστους, βλέποντας ταινίες που, πολύ συχνά, έχουν ξαναδεί. Αυτό που λέμε είναι 1) Δεν έχεις δει στ’ αλήθεια την αγαπημένη σου ταινία αν δεν την έχεις δει σινεμά με κόσμο, 2) Κάθε μέρα θα έχουμε και κάτι που θα θες να δεις και 3) Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το δεις στις καλύτερες δυνατές συνθήκες σε ένα εξίσου ζεστό περιβάλλον με το χαμηλότερο δυνατόν εισιτήριο. Κι αν δεν έχουμε τα πιο εξελιγμένα συστήματα του πλανήτη, έχουμε πίτσα κομμένη με ψαλίδι στην προβολή του COBRA και αυτό είναι καλύτερο, νομίζω.

“Δεν έχεις δει στ’ αλήθεια την αγαπημένη σου ταινία αν δεν την έχεις δει σινεμά με κόσμο.”

Σε τι ήρθε να απαντήσει αυτή η κίνηση; Τι λείπει από τους κινηματογράφους μας σήμερα;

Το ερώτημα εντέλει είναι τι θέλουμε να διατηρηθεί; Οι ταινίες ή η κινηματογραφική εμπειρία; Και επειδή ο κόσμος μπερδεύεται μερικές φορές, άλλο πράγμα μια ταινία, και άλλο η κινηματογραφική εμπειρία που προκύπτει απ’ αυτήν. Πολλές φορές προκύπτουν αναπάντεχες, εκρηκτικές αντιδράσεις. Λείπει σίγουρα μια αντίληψη περί του πώς λειτουργούν οι αίθουσες σήμερα παγκοσμίως, όχι απλά πώς επιβιώνουν, αλλά πώς ξανακερδίζουν τον κόσμο, πώς τον ξαναφέρνουν στα σινεμά. Όλοι συνηθίζουν να εστιάζουν στα σινεμά που κλείνουν, υπάρχουν όμως πολλά success stories σε Αμερική και Ευρώπη. Σκέψου πως στη Γαλλική Ταινιοθήκη έγινε πρόσφατα αφιέρωμα στο ελληνικό exploitation των 70s, ενώ λίγα χρόνια πριν είχαν προβάλει το Cannibal Holocaust! Έχουν αλλάξει πολλά, και υπάρχουν άπειρες ταινίες εκεί έξω που αναζητούν το δρόμο τους σε μια οθόνη, δεκαετίες μετά την πρώτη προβολή τους. Το Midnight Express, που ήταν μια ιδέα στην οποία ελάχιστοι πίστεψαν στα σπάργανα του, εκεί πόνταρε - και κέρδισε αποδεικνύοντας πως οι θεατές αναζητούν έναν άλλο τρόπο για να πηγαίνουν πλέον σινεμά.

Είναι ο κινηματογράφος τελικά μοναχικό “σπορ” ή όχι;

Αν στα 80s πηγαίναμε σινεμά για να επικοινωνήσουμε την ανοιχτωσιά μας, σήμερα νιώθω πως κάποιοι εξ ημών πάμε για να επικοινωνήσουμε τη μοναξιά μας. Όπου και πάλι ισχύει ακριβώς το ίδιο: Όσο πιο πολλοί, τόσο πιο καλά - εφόσον πάμε σινεμά για να επικοινωνήσουμε κάτι.

Πιστεύεις αγαπούν οι άνθρωποι το σινεμά σήμερα;

Είμαι πιο σίγουρος για το ότι θα το αγαπούν για πάντα, παρά για τον αέρα που αναπνέω. Δεν το λέω μελοδραματικά, είναι matter-of-fact για μένα.

Τι έχουμε να περιμένουμε από τον Άκη Καπράνο και το ανανεωμένο Cinobo Πατησίων;

Δεν θα ήθελα να αναφέρω ακόμα τίτλους γιατί μου αρέσουν οι εκπλήξεις, αλλά είναι βασικό μας μέλημα να τοποθετηθεί μια ράμπα για ΑΜΕΑ μόλις σταθεροποιηθεί η κατάσταση της επιχείρησης και “μπούμε” σε ένα πρόγραμμα. Είναι ακόμα όλα πολύ καινούργια, για όλους μας. Ευτυχώς, το περιβάλλον ενός γεμάτου σινεμά λειτουργεί καταπραϋντικά, και δεν μας πειράζει το τρέξιμο. Και είμαι πολύ τυχερός που συνεργάζομαι με τον Άλκη, την Κατερίνα, την Σοφία και τον Ορφέα, τα φοβερά παιδιά του Cinobo Πατησίων.

Μπορείς να δεις το πρόγραμμα του Cinobo Πατησίων από εδώ και να μείνεις συντονισμένος για το νέο πρόγραμμα του επόμενου μήνα. Ραντεβού στην αίθουσα!