10 χρόνια μετά συνεχίζουμε να απορούμε γιατί τα Oscars σνόμπαραν το Interstellar του Nolan

Αρκετές από τις ταινίες του Christopher Nolan αγαπήθηκαν τόσο από το κοινό όσο και από τους κριτικούς. Κι όχι μόνο! Οι ταινίες του Nolan αγαπήθηκαν και από τα μεγάλα βραβεία, πλην μίας!

Μπορεί δηλαδή το Dark Knight, το Inception, το Dunkirk και πιο πρόσφατα το Openheimer να έφεραν ένα σωρό βραβεύσεις για τον Nolan, το Ιnterstellar παραμένει παραπονεμένο.

Ιnterstellar is 10

Το «Interstellar» του 2014, το οποίο έγινε δέκα ετών, ήταν υποψήφιο για πέντε βραβεία στα 87α Όσκαρ. Ωστόσο, δεδομένης της απέραντης λατρείας του κοινού και των σινεφίλ για την ταινία, οι υποψηφιότητες Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας δεν ήρθαν ποτέ για το αριστούργημα του Nolan. Αυτό θέτει το ερώτημα: Πώς μια τόσο αγαπημένη ταινία ενός από τους καλύτερους εν ζωή σκηνοθέτες του κόσμου να έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ μόνο στις τεχνικές κατηγορίες;

Το Interstellar ξεκίνησε την πορεία του Νοέμβριο-ιδανική σεζόν για τα βραβεία που θα ακολουθούσαν λίγους μήνες αργότερα ενώ ο κεντρικός πρωταγωνιστής της, Μάθιου ΜακΚόναχι είχε κερδίσει ένα Όσκαρ την προηγούμενη ακριβώς χρονιά για το Dallas Buyer's Club. Παρά τις υψηλές προσδοκίες όλων και την προσοχή στη λεπτομέρεια που έδωσε ο σκηνοθέτης της, η ταινία κέρδισε μόνο πέντε υποψηφιότητες (Καλύτερη Πρωτότυπη Μουσική, Σχεδιασμό Παραγωγής, Οπτικά Εφέ και τις δύο κατηγορίες ήχου), κατηγορίες που κερδίζουν ταινίες επιστημονικής φαντασίας συνήθως.

Είναι όμως το Interstellar απλά μια ταινία φαντασίας με κέντρο το διάστημα; ΟΧΙ – απόλυτα και κατηγορηματικά ΟΧΙ. Το 2014 έγινα μαμά για πρώτη φορά και το σινεμά δεν ήταν το μέρος που είδα το Interstellar και δεν το άκουσα με ντόλμπι ήχο και δεν απόλαυσα τα εφέ σε μια μεγάλη αίθουσα φτιαγμένη μόνο γι΄αυτό κι ούτε με εξίταραν οι εξωγήινοι πλανήτες που κυριαρχούνται από τεράστια παλιρροϊκά κύματα. Την ιστορία του Interstellar την απόλαυσα με χαρτομάντηλα κι ένα μωρό στα χέρια και δάκρια στα μάτια γιατί η ιστορία στον πυρήνα της αφορά τον ξεχωριστό δεσμό ενός πατέρα με την κόρη του.

Κι είναι κρίμα που τα μέλη της Ακαδημίας πριν δέκα χρόνια – ευτυχώς έγιναν αλλαγές στη σύνθεση των ανθρώπων που ψηφίζουν- θα είδαν με κακό μάτι ολόκληρο το φινάλε του «Interstellar» που εξαρτάται από τους μηχανισμούς ταξιδιού στον χρόνο και με κέντρο ένα ράφι και οι ίδιοι άνθρωποι θεώρησαν καλύτερες για να είναι υποψήφιες ταινίες ιστορικές και βιογραφικές όπως το «The Theory of Everything», το «The Imitation Game» και το «American Sniper».

Το φιλόδοξο υλικό επιστημονικής φαντασίας του Interstellar έκανε χρόνια να γίνει αγαπητό, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ταινίες του Nolan όπως το Dark Night και το Inception.

Προφανώς και οι τελετές απονομής βραβείων πριν τα Όσκαρ που σνόμπαραν κι αυτές το Interstellar δεν βοήθησαν να του δοθεί κάποιο πλεονέκτημα μιας και το Interstellar αναγνωρίστηκε τελικά μόνο στις τεχνικές κατηγορίες

Δέκα χρόνια αργότερα, τα memes του Interstellar, οι κομβικές σκηνές του, οι φράσεις του είναι παντού, σε όλες τις πλατφόρμες, σε όλα τα δίκτυα, ακόμα και σε εκείνα τα chats γονιών με αξεπέραστη την ατάκα του Joseph Cooper (Matthew McConaughey) για το πώς εμείς οι γονείς είμαστε τελικά τα φαντάσματα στο μέλλον των παιδιών μας.

Μια δεκαετία αργότερα, το «Oppenheimer» θα εξασφάλιζε στον Cillian Murphy και στον Robert Downey Jr. τα πρώτα τους Όσκαρ. Ωστόσο, μια δεκαετία νωρίτερα στο Interstellar, ο McConaughey και η Hathaway είχαν ήδη κερδίσει Όσκαρ και πολλοί ψηφοφόροι της Ακαδημίας δεν έσπευσαν να τους χαρίσουν ξανά σήμερα, κανένας από τους δύο δεν έχει προταθεί από τότε.

Το «Interstellar» δεν χρειαζόταν την αγάπη της Ακαδημίας για να κάνει τη διαφορά.

Σε τελική ανάλυση, η ταινία απέφερε 681 εκατομμύρια δολάρια στην παραγωγή της παγκοσμίως το 2014. Γι' αυτό, δέκα χρόνια αργότερα, το The Theory of Everything έχει ξεχαστεί σε μεγάλο βαθμό, το The Imitation Game επισκιάστηκε από άλλες ταινίες του Benedict Cumberbatch αλλά το «Interstellar», μελετάται ακόμα, γίνεται θέμα συζήτησης στο Tik Tok, γίνεται reel στο Instagram, γίνεται movie night στο σπίτι μας.

Το «Interstellar» αποτελεί την επιτομή του τρόπου με τον οποίο, ο πραγματικός αντίκτυπος μιας κινηματογραφικής ταινίας στους ανθρώπους φαίνεται μέσα από τον τον χρόνο.

Κι όπως σοφά λέει η Anne Hathaway Ο χρόνος είναι σχετικός. Μπορεί να τεντωθεί και να συμπιεστεί αλλά δεν μπορεί να τρέξει προς τα πίσω. Απλά δεν μπορεί.

Και τι είναι το Interstellar τελικά; Είναι η σημασία που έχει η αγάπη, η αγάπη της κόρης προς τον πατέρα, η αγάπη του πατέρα προς την κόρη, η αγάπη του που σε ωθεί να περιμένεις εκείνον που υποσχέθηκε πριν δεκαετίες να επιστρέψει.

Η αγάπη είναι ίσως το πιο δυνατό συναίσθημα που υπάρχει, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τα πάντα γι' αυτή αλλά η δύναμή της είναι αναμφισβήτητη. Η αγάπη οδηγεί τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα που μπορεί να μην κάνουν συνήθως επειδή η αγάπη τους κάνει να σκέφτονται διαφορετικά για τον κόσμο γύρω τους.

Η αγάπη ξεπερνά τον χρόνο και τον χώρο γιατί οι άνθρωποι μπορούν να την κουβαλούν μαζί τους, ό,τι κι αν γίνει. Το Interstellar θα συνδυάζει πάντα την επιστημονική φαντασία και τον ρομαντισμό για να δημιουργήσει μια ιστορία που προκαλεί σκέψεις, το μήνυμα της οποίας συνοψίζεται όμορφα στο κάτωθι post.