Η Nicole Kidman δεν είναι η μόνη που δε θα πάρει Όσκαρ φέτος: 9 αδικίες που δεν ξεπερνιούνται

Οι υποψηφιότητες για τα Όσκαρ του 2025 ανακοινώθηκαν τελικά την Πέμπτη - μετά από δύο αναβολές λόγω πυρκαγιάς στο Λος Άντζελες - με τις ταινίες The Substance, The Brutalist, Wicked και Emilia Pérez να βρίσκονται μπροστά στις υποψηφιότητες. Ποιες είναι, βέβαια, οι μεγαλύτερες αδικίες που θα μπορούσαμε να πούμε για τις φετινές υποψηφιότητες των Όσκαρ;

Με φαβορί τη Demi Moore οι υποψηφιότητες των Όσκαρ 2025: Το The Brutalist επίσης προηγείται

Nicole Kidman - Babygirl

Βλέποντας τις υποψηφιότητες, δε θα μπορούσαμε να μην αναρωτηθούμε αν οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας ξέχασαν να παρακολουθήσουν το Babygirl. Δεν υπάρχει περίπτωση να έχει παρακολουθήσει κάποιος αυτή την ταινία και να μην έχει προτείνει τη Nicole Kidman. Ναι, έχει ξανακερδίσει Όσκαρ και, ναι, έχει προταθεί πολλές φορές, αλλά αυτό δεν κάνει την ερμηνεία της στο Babygirl λιγότερο άξια.

Trent Reznor and Atticus Ross - Challengers

Αν έχεις δώσει προσοχή αυτή την περίοδο των βραβείων, πιθανότατα θα έχεις καταλάβει ότι οι υποψηφιότητες των Challengers για το καλύτερο πρωτότυπο σενάριο, την καλύτερη ταινία και όλες τις κατηγορίες υποκριτικής ήταν απίθανες. Αλλά η ταινία φαινόταν να είναι σίγουρη για το βραβείο Καλύτερης Μουσικής.

Στην πραγματικότητα, μετά τη νίκη τους στις Χρυσές Σφαίρες, πολλοί πίστευαν ότι ο Trent Reznor και ο Atticus Ross πήγαιναν στα Όσκαρ με πιθανή νίκη. Αντ' αυτού, η ταινία αποκλείστηκε εντελώς.

Denzel Washington - Gladiator II

Μπορείς να πεις ό,τι θέλεις για τον Μονομάχο ΙΙ, αλλά ο Denzel Washington έδωσε μια από τις πιο απολαυστικές ερμηνείες της χρονιάς. Φυσικά, όμως, και όχι απλά δεν πήρε μια υποψηφιότητα, αλλά η ταινία έχει λάβει μόνο μία - για τον καλύτερο σχεδιασμό κουστουμιών.

A Real Pain

Το περιμέναμε ότι ο Jesse Eisenberg δε θα έπαιρνε υποψηφιότητα Καλύτερης Σκηνοθεσίας για το «A Real Pain», αν και ομολογουμένως πρόκειται για μια εξαιρετικά σκηνοθετημένη ταινία που αξίζει περισσότερη προσοχή, όχι μόνο για τον τρόπο αφήγησης της ιστορίας, αλλά και για την πλοκή.

Clarence Maclin - Sing Sing

Το Sing Sing ήταν από νωρίς υποψήφιο για Όσκαρ, αλλά έχασε ξεκάθαρα τη δύναμή του κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας για την Ακαδημία. Όχι μόνο έχασε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας, αλλά και το βραβείο Καλύτερου Β' Ανδρικού Ρόλου. Ο Clarence Maclin, ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ο οποίος ήταν επίσης συν-σεναριογράφος και παραγωγός της ταινίας, ήταν ένα από τα πρώτα φαβορί σε αυτή την κατηγορία, αλλά έχασε εντελώς την υποψηφιότητα. Δεδομένου του γεγονότος ότι είχε αδικηθεί και στις Χρυσές Σφαίρες, δεν είναι και τόσο περίεργο, αλλά εξακολουθεί να μας απογοητεύει. Ευτυχώς, πήρε μια υποψηφιότητα για το καλύτερο διασκευασμένο σενάριο.

Marianne Jean-Baptiste - Hard Truths

Η ερμηνεία της Marianne Jean-Baptiste στην ταινία «Hard Truths» έχει επαινεθεί από τους κριτικούς ως μία από τις καλύτερες της χρονιάς, οπότε γιατί έμεινε έξω από τις υποψηφιότητες για Όσκαρ; Θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι η ταινία μόλις που κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ, γεγονός που καθιστά δύσκολο να αποκτήσει δυναμική στην Αμερική, αλλά ο Kyle Buchanan, αρθρογράφος των New York Times, έχει μια άλλη θεωρία: όλα οφείλονται στον χαρακτήρα.

Ο δημοσιογράφος σημείωσε στη στήλη του ότι υπήρχαν πολλοί «άνδρες ψηφοφόροι με τους οποίους μίλησα και οι οποίοι απλώς δεν συμπαθούσαν τον χαρακτήρα», προσθέτοντας: «Όταν μια γυναίκα υποφέρει αξιοπρεπώς, αυτό είναι δέλεαρ για Όσκαρ. Αλλά όταν κάνει τους άλλους να υποφέρουν, όχι τόσο πολύ».

Denis Villeneuve - Dune: Part Two

Το Dune: Part Two κέρδισε πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης ταινίας, αλλά δυστυχώς, η υποψηφιότητα για καλύτερη σκηνοθεσία για τον Denis Villeneuve δεν ήταν ανάμεσά τους. Η Emma Baty, συντάκτρια ψυχαγωγίας, εξηγεί:

«Για να προταθούν δύο ξεχωριστές ταινίες μιας σειράς, το Dune και το Dune: Part Two, για Καλύτερη Ταινία - κυριολεκτικά η υψηλότερη τιμή που μπορούν να δώσουν σε μια ταινία - και να μην προταθεί ο σκηνοθέτης της ταινίας σε καμία από τις δύο περιπτώσεις, είναι πραγματικά τρελό για μένα», λέει. «Ποιος νομίζουν ότι έφτιαξε τις ταινίες;! Μήπως η καρέκλα του σκηνοθέτη ήταν απλώς... κενή; Προφανώς, έτσι πιστεύουν!»

Pamela Anderson - The Last Showgirl

Αν η Corinne Bickel, Social Media Editor του Cosmo, είχε κάποιο τρόπο, η Pamela Anderson θα είχε επιτέλους πάρει το βραβείο που της αναλογούσε φέτος με εκείνο της καλύτερης ηθοποιού για την ταινία The Last Showgirl.

«Ένιωσα ότι τα τελευταία δύο χρόνια υπήρξε μια τόσο μεγάλη προετοιμασία για την επιστροφή της Pamela στην υποκριτική (τολμώ να πω την Αναγέννηση της Pamela Anderson;!) και με το The Last Showgirl επέστρεψε με ένα πραγματικό μπαμ», λέει η Corinne.

Και προσθέτει: «Ήταν τόσο φανερό παρακολουθώντας την ταινία ότι η Pam έδωσε τόσα πολλά γι' αυτό και κυριολεκτικά πάλεψε με νύχια και με δόντια για να πάρει αυτό το ρόλο. Θα ήταν πολύ ωραίο να τη δούμε να παίρνει επιτέλους λουλούδια για μια ταινία που φαινόταν τόσο προσωπική για εκείνη».

Και όλο αυτό όχι αδίκως, αφού κριτικοί και κοινό έχουν αποθεώσει την ηθοποιό για την ερμηνεία και τον ρόλο της.

Η Pamela Anderson είναι «The Last Showgirl» και κερδίζει τις καλύτερες κριτικές της καριέρας της

Margaret Qualley - The Substance

Μπορεί η Demi Moore και το The Substance να έλαβαν υποψηφιότητες, αλλά δυστυχώς, η Margaret Qualley δεν τα κατάφερε αυτή τη φορά στην κατηγορία Καλύτερου Β' Γυναικείου Ρόλου, αν και σίγουρα θα έχει πολλές ακόμη ευκαιρίες στο μέλλον. Σε κάθε περίπτωση, η ερμηνεία της ήταν αρκετά καλή για να μη λάβει υποψηφιότητα.

Το The Substance της Demi Moore δεν είναι απλά μια ταινία, αλλά ένα μήνυμα σε όλες τις γυναίκες