Τρεις κορυφαίες Ουκρανές σχεδιάστριες μιλάνε για την πορεία της μόδας μετά από ένα χρόνο πολέμου

NYFW23:Η Sylvie Millstein μας μιλάει αποκλειστικά για την επιστροφή της HELLESSY στην Εβδομάδα Μόδας

Lilia Poustovit

«Ακόμα δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν να γίνεται πόλεμος στις μέρες μας στη χώρα μου. Η Ουκρανία ήταν πάντα ειρηνική, γενναιόδωρη και φιλόξενη. Δεν συνειδητοποιώ πλήρως, ότι συμβαίνει στην πραγματικότητα - είναι ένας εφιάλτης, που σε κάνει να πετάγεσαι κάθε πρωί. Βιώνουμε τρομερά γεγονότα. Αλλά η ιδέα ότι πρέπει να περάσουμε κάτι τόσο δύσκολο για χάρη της πατρίδας μας, μου δίνει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τις επόμενες γενιές των Ουκρανών. Δυστυχώς, αυτές οι σκληρές δοκιμασίες συνοδεύονται από μεγάλες θυσίες. Είναι δύσκολο ακόμη και να σκεφτούμε πόσους ανθρώπους έχουμε ήδη χάσει στον πόλεμο,» μου είπε η Lilia στην πρώτη επαφή που είχα μαζί της, βγάζοντας όλα της τα συναισθήματα γύρω από το σοκ του πολέμου.

Η ίδια κατάφερε να εγκαταλείψει σχετικά γρήγορα την Ουκρανία, αφήνοντας πίσω της ένα μεγάλο κομμάτι της, τη δουλειά της και όλα όσα έχει καταφέρει μέσα από το προσωπικό της brand, που φέρει το όνομα της. «Το πιο δύσκολο για μένα είναι ότι το παιδί μου και εγώ μένουμε στο εξωτερικό, κάποιοι από τους υπαλλήλους της POUSTOVIT βρίσκονται σε διάφορες άλλες χώρες και όλοι επικοινωνούμε μέσω zoom με την ομάδα, που παραμένει στο Κίεβο. Όσοι βρίσκονται στο Κίεβο είναι πραγματικά ήρωες, είμαι εξαιρετικά περήφανη γι' αυτούς και τη σκληρή δουλειά τους, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει φως και θέρμανση, ακόμη και όταν δίπλα τους εκτοξεύονται ρουκέτες. Και φυσικά αφαιρούμε το 30% των πωλήσεων της POUSTOVIT για φιλανθρωπικό σκοπό, για να δοθούν κάποια χρήματα σε όλους όσους βρίσκονται στην Ουκρανία και οι οποίοι χρειάζονται τη βοήθεια μας πολύ περισσότερο».

«Τους πρώτους μήνες του πολέμου ήταν δύσκολο να κάνεις το οτιδήποτε δημιουργικό. Όταν αναγκάστηκα να φύγω στο εξωτερικό, η πρώτη ιδέα που προέκυψε ήταν να στηρίξω τους Ουκρανούς που κατέληξαν εκεί, να τους ενώσω με τη βοήθεια "πατριωτικών ρούχων". Κάπως έτσι εμφανίστηκε η συλλογή "Volya" με την υποστήριξη της POUSTOVIT. Επίσης, φτιάξαμε ένα ιδιαίτερο μεταξωτό μαντήλι με ποιήματα της Lina Kostenko, μίας μεγάλης Ουκρανής συγγραφέα».

«Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε στην Ουκρανία, θα την ξαναχτίσουμε μετά τον πόλεμο και θα μιλήσουμε δυνατά για την όμορφη και ταλαντούχα χώρα μας μέσω της ισχυρής γλώσσας της μόδας,» μου είπε καθώς κλείναμε τη σύντομη επικοινωνία μας, για να μην αφήσει καμία αμφιβολία σε κανέναν για την εξέλιξη των πραγμάτων. Η μόδα της Ουκρανίας συνεχίζει να είναι ζωντανή και να ονειρεύεται την επόμενη μέρα πίσω στην πατρίδα, την αιώνια μούσα.

Irina Dzhus

Η Irina Dzhus είναι μία από τις νέες σχεδιάστριες της Ουκρανίας, που κατάφερε να ξεχωρίσει αμέσως. Οι συλλογές της περιλαμβάνουν πολλά στοιχεία artisanal και στην τελευταία της παρουσίαση στην Εβδομάδα Μόδας του Βερολίνου μπορούσε κανείς να διαβάσει την επιρροή του πολέμου στην καρδιά, το μυαλό και την τέχνη της. Μου περιγράφει όλα τα γεγονότα ακριβώς όπως τα έζησε.

«Στις 24 Φεβρουαρίου του 2022, όλοι οι Ουκρανοί ξύπνησαν από τις εκρήξεις γύρω τους. Όσο για μένα, επειδή είχα ήδη πολύ άγχος με τις προειδοποιήσεις που διαδίδονταν, δεν κοιμόμουν, όταν άρχισε να συμβαίνει αυτός ο εφιάλτης. Το να πω ότι ένιωσα απλώς φοβισμένη, θα ήταν σαν να μην σας λέω στην πραγματικότητα τίποτα - ήμουν πλήρως σε σοκ. Ακόμη και χωρίς κάποια επίσημη επιβεβαίωση, ήταν προφανέστατο το τι συνέβαινε και η μόνη ερώτηση ήταν το πώς θα επιβιώσουμε. Αφού κρύφτηκα σε ένα υπόγειο για λίγες μέρες, κατάφερα να βγω από την τότε μερικώς κατεχόμενη περιοχή του Κιέβου και να καταφύγω στην Πολωνία μαζί με τις τρεις γάτες μου, το οποίο και ένιωσα σαν ένα πραγματικό θαύμα, μιας και μιλάμε για το ζήτημα της επιβίωσης μας».

«Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που βρήκα το καταφύγιό μου στην ΕΕ, και οι περισσότερες διαδικασίες πίσω από το brand μου έχουν μεταφερθεί επίσης. Ταυτόχρονα, διατήρησα την παραγωγή μας στην Ουκρανία, καθώς θεωρώ ότι είναι ζωτικής σημασίας να υποστηρίξω όσους από τους τεχνίτες μας παρέμειναν στη χώρα με δουλειά αυτή την κρίσιμη περίοδο. Δεν χρειάζεται να πούμε φυσικά, ότι το να εργάζεσαι κατά τη διάρκεια ενός πολέμου είναι εξαιρετικά δύσκολο. Τους τελευταίους μήνες, η απόδοση μειώθηκε σημαντικά, καθώς τα black outs έχουν γίνει η νέα μας κανονικότητα, με αποτέλεσμα, μέσα σε όλα τα άλλα, να μην μπορούμε να προγραμματίσουμε σωστά την παραγωγή μας. Τα logistics μας ήταν επίσης εξαιρετικά προβληματικά, αν και η κατάρρευση του συστήματος των πρώτων μηνών έχει επιλυθεί τώρα. Προφανώς, η συναισθηματική κατάσταση των εργαζομένων ήταν ασταθής. Για πολλούς είναι δύσκολο να παρακινηθούν να κάνουν "περιττές" δουλειές κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ταυτόχρονα, όμως η δουλειά βοηθάει να συγκεντρώσεις το μυαλό σου, να αισθανθείς απαραίτητος και ότι έχουμε τουλάχιστον ο ένας τον άλλον».

«Οπότε σε αυτό το σημείο, χρησιμοποιώ τη δημιουργικότητά μου ως μέσο για να συγκεντρώσω την προσοχή της διεθνούς κοινότητας, στην τραγωδία που διαδραματίζεται στη χώρα μου. Έτσι ενσωματώνω πολλούς συμβολισμούς στα σχέδιά μου και στην προώθησή τους, και η τελευταία μου συλλογή απέδωσε έναν αλληγορικό φόρο τιμής στην αναπόφευκτη μεταμόρφωση, που όλοι οι Ουκρανοί αναγκάστηκαν να υποστούν, κάτω από τις ακραίες συνθήκες που αντιμετώπισαν».

Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση μας, η Irina έδωσε τη δική της πρόβλεψη για το μέλλον της ουκρανικής μόδας, θέλοντας να αποδώσει το κοινό αίσθημα όλων των συναδέλφων της, τις ελπίδες και τον σκοπό των ρποσπαθειών τους, που ένα χρόνο τώρα κρατά ζωντανή τη βιομηχανία στη χώρα τους. «Για να επιβιώσει στον πόλεμο, η ουκρανική μόδα χρειαζόταν να αλλάξει πορεία, εστιάζοντας εκ νέου στις διεθνείς συνεργασίες της και χρησιμοποιώντας αποτελεσματικά την τεράστια υποστήριξη, που προέρχεται από πολυάριθμες πρωτοβουλίες, για να αναπτυχθεί στη νέα πραγματικότητα και να ενσωματωθεί ισχυρά στην παγκόσμια βιομηχανία». Ελπίζουμε οι πρωτοβουλίες αυτές να συνεχίσουν να στηρίζουν το έργο τους και το όνειρο μιας νέας, ισχυρής μόδας στην Ουκρανία.