Η Ιnnassi αποδεικνύει πως μια γυναίκα DJ μπορεί να σταθεί ισάξια στο booth απέναντι σε έναν άντρα

Η ηλεκτρονική μουσική είναι με διαφορά ένα από τα πιο δημοφιλή είδη στη GenZ γενιά αλλά και τους millennials. Απαριθμεί εκατομμύρια fans σε ολόκληρο τον κόσμο οι οποίοι ακολουθούν τους αγαπημένους τους DJs στα πιο in στέκια για να διασκεδάσουν όπως μόνο αυτοί ξέρουν παρέα με άλλα μέλη της EDM κοινότητας.

Η ΕDM έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνεχώς καινούργιοι συνδυασμοί μουσικών στοιχείων και στυλ. Ένα από τα πιο ευχάριστα και ελπιδοφόρα facts είναι πως οι γυναίκες στη σύγχρονη εποχή δεν διαπρέπουν μόνο στο χώρο των επιστημών αλλά κάνουν δυναμική είσοδο στη μουσική βιομηχανία, με αρκετές DJs να σπάνε τα στερεότυπα και να κερδίζουν επάξια μια θέση στα dexx των μεγαλύτερων club και festivals.

«Η μουσική είναι ένας τρόπος έκφρασης του τρόπου που νιώθεις. Είναι μια απόδραση από όλα όσα σε ενοχλούν. Μερικές φορές είναι το κομμάτι που λείπει από το παζλ της ζωής σου», γράφει η Ιωάννα Νάτση (INNASSI) στο bio της και όπως θα διαπιστώσεις σε λίγο την αντιπροσωπεύει στο 100%.

Η Ιnassi μιλά στο Queen.gr για την πορεία της στα dexx, για το πώς είναι να κάνεις καριέρα σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, τις αρνητικές κριτικές και τα όνειρά της για το μέλλον.

Ιωάννα στα είδη της ευφυΐας συγκαταλέγεται και η μουσική νοημοσύνη. Πότε κατάλαβες ότι τη διαθέτεις και πόσο μονόδρομος ήταν για σένα να ασχοληθείς με τον χορό, την κονσόλα και όλο το ενδιάμεσο; Σκέφτηκες ποτέ να κάνεις κάτι άλλο;

Ξεκίνησα μπαλέτο από 3 χρονών. Καταλαβαίνεις ότι η τριβή μου με την τέχνη - τον χορό και μουσική που την συνοδεύει ξεκίνησε σε πολύ νεαρή ηλικία. Νομίζω ήταν μονόδρομος να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο αφού τα ερεθίσματα αυτά ήρθαν σε πολύ κρίσιμη ηλικία. Έπειτα γράφτηκα σε μουσικό γυμνάσιο όπου έκανα φωνητική, μαθήματα πιάνου, ηλεκτρική κιθάρα και ταμπουρά. Διάφορες συγκυρίες εκείνης της εποχής με οδήγησαν στο να διακόψω το μουσικό σχολείο, αλλά το πεπρωμένο μου με έφερε πάλι στα μονοπάτια της μουσικής.

Ποιο είναι το επόμενο μουσικό σου βήμα; Υπάρχει ηλικιακό «ταβάνι» στη μουσική παραγωγή;

Παρακολουθώ από τον Σεπτέμβρη μαθήματα μουσικής παραγωγής. Έχω κυκλοφορήσει ήδη το track NEMEA και ετοιμάζω καινούριο release. Γενικά με ενδιαφέρει η μουσική παραγωγή, γιατί εκτός του δημιουργικού κομματιού που έχει, αφήνεις και το καλλιτεχνικό σου στίγμα. Δεν γίνεται π.χ. να ακούσεις κομμάτι που δεν ξέρεις από Adana Twins και να μην καταλάβεις ότι είναι αυτοί. Τώρα όσον αφορά το ηλικιακό ταβάνι. Εξαρτάται αν είναι η ψυχή σου χαμηλοτάβανη ή ψηλοτάβανη (γελάει). Όχι δεν πιστεύω ότι υπάρχει. Δεν έχει να κάνει η ηλικία, έχει να κάνει πώς νιώθεις, αν έχεις όρεξη να δημιουργήσεις και σε τι φάση είσαι.

Πώς είναι να είσαι DJ και να δουλεύεις σε ένα κλάδο που κατά κύριο λόγο ανδροκρατείται;

Καλά εδώ και με το στερεότυπο «τράβα στην κουζίνα σου» βλέπεις ότι και πάλι οι σεφ είναι ανδροκρατούμενο επάγγελμα. Δεν ξέρεις από που να το πιάσεις αυτό το θέμα. Εντάξει είναι δύσκολο. Ειδικά στην αρχή ακούστηκαν πισώπλατα πικρόχολα σχόλια. Αλλά τι να κάνεις; Με νοιάζει νομίζεις; Ας λένε ότι θέλουν. Εγώ ξέρω ότι αν υπάρχει «κάτι» μακροπρόθεσμα φαίνεται. Αν κάτι είναι φούσκα, κάποια στιγμή θα σκάσει. Η αξιοκρατία στον χώρο είναι δύσκολη, αλλά η σκληρή δουλειά -ανεξαρτήτως φύλου- αποδίδει.

Σε αντιμετώπισαν με καχυποψία/ειρωνεία/δυσπιστία στα πρώτα σου βήματα ως DJ και παραγωγό;

Φυσικά, όπως είπα και πιο πάνω, άκουσα διάφορα πικρόχολα σχόλια πισώπλατα. Νομίζω ότι κάθε φορά που παίζω μουσική γίνομαι καλύτερη από την προηγούμενη φορά και είναι το μόνο που με νοιάζει να εξελίσσομαι και να μην μένω σε στάσιμα νερά. Όλα τα υπόλοιπα είναι βαβούρα που δεν με ενδιαφέρει και δεν αξίζει την ενέργειά μου.

Ποια αρνητική κριτική σε βελτίωσε και σε έκανε καλύτερη στη δουλειά σου;

Δεχόμουν συχνά το σχόλιο ότι οι γυναίκες δεν μπορούν εύκολα να έχουν μια θέση στον χώρο αυτό, κάτι που με έκανε καλύτερη καθώς ήθελα να αποδείξω ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή μια γυναίκα μπορεί ισάξια να σταθεί στο booth όπως έκαναν μέχρι τώρα κυρίως άντρες.

Η εξωτερική σου εμφάνιση πόσο θετικά ή αρνητικά επηρέασε τη διαδρομή σου στη μουσική;

Η εξωτερική εμφάνιση είναι ένα εργαλείο, όπως είναι και το μαχαίρι. Μπορείς να κόψεις κάτι και να σε διευκολύνει σε κάτι ή μπορείς και να κοπείς. Το θέμα είναι να μάθεις να χειρίζεσαι το μαχαίρι και ατυχήματα μπορούν και να γίνουν. Έτσι και η εξωτερική εμφάνιση με βοήθησε μην πω ψέματα αλλά σε αυτή την περίπτωση εκμεταλλεύεσαι την επιφανειακότητα και την ρηχότητα των άλλων και δείχνεις ποιος πραγματικά είσαι κάτω από το περιτύλιγμα.

Ποια είναι τα πρότυπα σου και με ποιο τρόπο σε επηρέασαν;

Για μένα είναι πολύ σημαντικό να έχεις πολλά διαφορετικά ακούσματα, γιατί η μουσική είναι φάσμα. Ιστορικά το ένα έφερε το άλλο είδος. Μικρή είχα τρέλα με Placebo, The Cure, Depeche Mode, Bauhaus, Joy Division, Kraftwerk και άλλα άπειρα. Πραγματικά ακούω διαφορά είδη μουσικής, αρκεί να κάθονται καλά στο αυτί μου. Πιστεύω αυτή η προτίμηση μου με έχει επηρεάσει στο να βλέπω την μουσική πιο καθολικά. Το γεγονός ότι παίζω ηλεκτρονική μουσική δεν σημαίνει ότι αποκλείονται αυτομάτως τα άλλα είδη. Η μουσική είναι προϊόν που εξαρτάται από παράγοντες όπως κοινωνικά συμβάντα, τεχνολογία, ιστορία και όχι μεμονωμένο.

Ποια είναι η μεγαλύτερη παθογένεια σε αυτό τον χώρο και ποιο είναι το μεγαλύτερο στοίχημα που εσύ κέρδισες;

Η μεγαλύτερη παθογένεια που εγώ έχω δει στον χώρο αυτό είναι το να μην υπάρχει support μεταξύ των Ελλήνων καλλιτεχνών και το μεγαλύτερο στοίχημα που κέρδισα ήταν να γράψω δικές μου παραγωγές κάτι που το κατάφερα καθώς κυκλοφόρησα το πρώτο μου κομμάτι φέτος μέσα από την 88 Butterfly Records.

Ποιος ήχος /τραγούδι παίζει στο repeat στο μυαλό σου;

Τελευταία έχω κολλήσει με ένα παλιό αγαπημένο μου κομμάτι το «Our Darkness» από Anne Clark.

Περιέγραψε τον εαυτό σου με 5 λέξεις.

Αυθόρμητη, δημιουργική, δυναμική, ανυπόμονη, εξωστρεφής.

Πηγή κεντρικής: innassi_

Στη gallery που ακολουθεί θα βρεις περισσότερες φωτογραφίες της INNASSI.