Το νέο single της λέγεται «Έλα» κι έτσι πήγαμε να γνωρίσουμε καλύτερα την ταλαντούχα Έλενα Λεώνη

«Στηρίξτε νέους δημιουργούς, νέους καλλιτέχνες, νέες μουσικές», είναι μία ουσιαστική δήλωση και ένα αίτημα που θέλει να επικοινωνεί πάντα, είτε μέσα από τη μουσική της, είτε εκτός, η Έλενα Λεώνη. Η νεαρή καλλιτέχνης, που ασχολείται επαγγελματικά και με το θέατρο, τη μουσική και το τραγούδι, είναι ένα ανήσυχο πνεύμα που έχει πάει τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες σε άλλο level καθώς ασχολείται παράλληλα και με άλλα πράγματα που ικανοποιούν τη δημιουργική της φύση.

Με αφορμή το νέο single της που φέρει τον τίτλο «Έλα» πήγαμε να γνωρίσουμε καλύτερα την ταλαντούχα Έλενα για να μάθουμε κάποια βασικά στοιχεία της προσωπικότητάς της, όπως για παράδειγμα το ότι απεχθάνεται το πρωινό ξύπνημα, μουρμουράει τραγούδια όλη μέρα, παίζει άρπα σε ώρες κοινής ησυχίας. Σε μια δεύτερη ανάγνωσή της, αντιλαμβάνεσαι πως είναι ένας άνθρωπος που έχει μάθει να συγχωρεί -πιο εύκολα από όσο θα έπρεπε, και που δεν θα έκανε ποτέ «εκπτώσεις» στα συναισθήματά της απέναντι στην οικογένειά της.

Q & A με την Έλενα Λεώνη

Δεσποινίς Λεώνη, από το σχολείο και την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών & τη Γλυπτική, στο θέατρο, τη μουσική και το τραγούδι. Οι σπουδές σας καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος στο κομμάτι της τέχνης. Όσο πιο πολύ ανοίγει η βεντάλια τόσο μεγαλύτερη είναι και η ανάγκη ενός ατόμου για έκφραση ή ισχύει το «ή είσαι καλλιτέχνης ή δεν είσαι»;

Θεωρώ ότι κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται με ένα ενδιαφέρον για την Τέχνη. Αυτή είναι η μόνη προϋπόθεση, να σου κεντρίζει το ενδιαφέρον και να θες να αφιερώσεις χρόνο. Από κει και πέρα «τρώγοντας έρχεται η όρεξη».

Θεωρώ δεδομένο πως ένας άνθρωπος που ασχολείται με την τέχνη έχει ευαισθησίες. Πόσο σάς έχει στοιχήσει, όμως, αυτό το χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σας εντός και εκτός του χώρου;

Καλώς ή κακώς θεωρώ ότι η ευαισθησία είναι ένα χαρακτηριστικό που μπορεί να σου στοιχίσει. Το να είσαι ευαίσθητος σημαίνει να βιώνεις τα συναισθήματα έντονα, και μάλιστα όχι μόνο τα δικά σου. Ζούμε σε μια εποχή που υπάρχει πολύς πόνος στον κόσμο σε βαθμό που είναι μη διαχειρίσιμος πλέον. Το σημαντικό είναι η ευαισθησία, όποτε είναι δυνατόν, να μετουσιώνεται σε ενεργοποίηση και δημιουργία, γιατί από μόνη της είναι ένα παθητικό χαρακτηριστικό.

Ένα τραγούδι -δεν ξέρω αν το ξέρετε- λέει «Έλα ψυχή μου αντάρτισσα». Αναρωτιέμαι αν ταυτίζεστε με αυτά τα λόγια.

Θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια ψυχή αντάρτισσα! Η ψυχή είναι αυτή που πυροδοτεί κάθε επανάσταση, μικρή, μεγάλη, προσωπική ή συλλογική. Κάποιες φορές απλώς είτε εφησυχάζει είτε δειλιάζει και χρειάζεται μια αφύπνιση ή ένα κάλεσμα, όπως αυτό του τραγουδιού, για να κάνει αυτό που ξέρει: Να γίνεται «φωτιά και άνεμος»!

Αλήθεια, τι σημαίνει να είναι κάποιος γενναίος στη μουσική; Υπάρχει αγάπα με τολμάς σε ό, τι αφορά την τέχνη;

Γενναίος γενικά στην Τέχνη και επομένως και τη μουσική είναι αυτός που τολμά να μοιραστεί ένα μέρος του εαυτού του, μέσω του έργου του, και να εκτεθεί χωρίς να φοβάται την απόρριψη! Αυτό είναι από μόνο του γενναιότητα και δεν έχει καμία σχέση με το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Το να δημιουργήσεις κάτι είναι το ένα πράγμα. Το να έχεις το θάρρος να το μοιραστείς και να το υπερασπιστείς μέχρι τέλους, ακόμα κι αν αποτύχει, είναι εντελώς διαφορετικό.

Πότε καταλάβατε για πρώτη φορά τη δύναμη που η ασκεί η μουσική επάνω σας; Μπορείτε να μας διηγηθείτε «εκείνη» την ανάμνηση που τραγουδήσατε κάτι ή παίξατε μουσική και είπατε «αυτό γεννήθηκα να κάνω»; Ή είναι μεγάλη κουβέντα να λέμε «γεννήθηκα για αυτό ή το άλλο»;

Μεγάλωσα σε μια μουσική οικογένεια. Το σπίτι ήταν πάντα γεμάτο με μουσικούς. Θυμάμαι να είμαι σχεδόν μωρό και να με κρατάει στην αγκαλιά του ο Χρόνης Αηδονίδης και να τραγουδάμε παρέα. Συμμετείχα σε συναυλίες δίπλα στον πατέρα μου από 4 χρονών και όλο αυτό απέκτησε από νωρίς μια φυσικότητα για μένα. Έτσι δεν μπορώ να πω ότι υπήρξε συγκεκριμένη στιγμή που καθόρισε την επιλογή μου να ασχοληθώ με τη μουσική. Όντως γεννήθηκα γι’ αυτό. Ήταν για μένα αυτονόητο ότι θα ασχοληθώ με τη μουσική, δε χρειάστηκε ποτέ να το αποφασίσω στ’ αλήθεια.

Θα μπορούσε το λεγόμενο naiveté να είναι προτέρημα σε κάποιες περιπτώσεις για κάποιον προκειμένου να πετύχει; Μήπως το να έχει -γενικότερα- κάποιος άγνοια κινδύνου να οδηγεί πιο εύκολα στον δρόμο της επιτυχίας; Και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να μου δώσετε εσείς τον ορισμό της επιτυχίας.

Δύσκολη ερώτηση και για μένα δε σας κρύβω, κάπως κρύβει πολλή αγωνία. Το θέμα της επιτυχίας είναι πολύ περίπλοκο και προσωπικό. Και αυτό γιατί η επιτυχία δεν είναι απόλυτο μέγεθος. Είναι ένα μέγεθος καθαρά σχετικό και έχει να κάνει με τη θέση που βρίσκεσαι την κάθε στιγμή. Επιτυχία για μένα είναι το ατέρμονο κυνήγι ενός στόχου που όσο τον πλησιάζεις αυτός απομακρύνεται. Η άγνοια κινδύνου είναι κάτι που σε βοηθάει να βουτάς με μεγαλύτερη φόρα προς τον στόχο, όμως δεν έχει διάρκεια. Γιατί κάθε τέτοια βουτιά σου δίνει γνώση και η γνώση δεν έχει επιστροφή. Έτσι όπως είπα λοιπόν πριν, η επιτυχία είναι ένα ατέρμονο κυνήγι προς τον στόχο και αυτό χρειάζεται διάρκεια. Άρα η άγνοια κινδύνου δεν αρκεί!

Ποια συστατικά συνθέτουν την προσωπικότητά σας ή για να μιλήσω -κάπως- και στην εικαστική γλώσσα, από ποια υλικά είστε φτιαγμένη;

Θα απαντήσω κι εγώ στην εικαστική γλώσσα ως γλύπτρια. Θεωρώ ότι είμαι φτιαγμένη από πηλό και γύψο. Ένας γλύπτης δουλεύει ένα γλυπτό αρχικά με τον πηλό που είναι εύπλαστος και παίρνει ό,τι σχήμα του δώσει. Όταν τελειώσει το πλάσιμο, μέσα από μια διαδικασία καλουπώματος, το μεταφέρει σε γύψινη μορφή που είναι σταθερή και αντέχει στον χρόνο. Παρ’ όλα αυτά και ο γύψος θέλει φροντίδα για να διατηρηθεί και να μη σπάσει, γιατί παρόλο που είναι στιβαρός είναι και εύθραυστος! Έτσι ακριβώς είναι και τα στοιχεία της προσωπικότητας μου.

Όχι μόνο οι καλλιτέχνες, αλλά οι ταλαντούχοι άνθρωποι γενικότερα, είναι ανασφαλείς στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Ποια είναι η δική σας μεγαλύτερη ανασφάλεια;

H μεγαλύτερη μου ανασφάλεια είναι ότι ποτέ δεν μπορώ να αφοσιωθώ σε ένα πράγμα, με αποτέλεσμα να αισθάνομαι ότι δεν αφιερώνω τον απαραίτητο χρόνο σε τίποτα τελικά. Αυτό συνοψίζεται στο ερώτημα: είναι προτιμότερο να είσαι τέλειος σε ένα αντικείμενο ή να είσαι ικανός σε πολλά διαφορετικά αντικείμενα, αλλά όχι ο καλύτερος; Εγώ ξεπέρασα κάπως αυτή την ανασφάλεια όταν σκέφτηκα ότι ίσως το ίδιο το δικό μου αντικείμενο να είναι το να ασχολούμαι με πολλά διαφορετικά πράγματα.

Θεωρείτε τον εαυτό σας τυχερό μέχρι στιγμής; Αισθανθήκατε ποτέ πως -όντως- ήσασταν στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή;

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό αλλά δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι ήμουν στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή! Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή έστω και μια φορά στη ζωή τους. Το δύσκολο είναι να νιώθει κανείς έτοιμος εκείνη την στιγμή και να τολμάει αυτά που του φέρνει η τύχη. Έχουν χαθεί πολλές «κατάλληλες στιγμές» από ανασφάλεια.

Με το διαδίκτυο, τα social media και τόσες πλατφόρμες, πιστεύετε ότι είναι μια εύκολη εποχή για τους καλλιτέχνες αυτή τη στιγμή; Είναι εύκολο να ξεχωρίσει κανείς στον χαοτικό κόσμο των social media;

Θεωρώ ότι είναι μια πολύ δύσκολη περίοδος να είσαι καλλιτέχνης όσο κι αν φαινομενικά υπάρχουν ευκολίες. Υπάρχει πλέον διαθέσιμο άπειρο καλλιτεχνικό υλικό και κάθε μέρα ξεπροβάλουν τόσα καινούργια πράγματα που δεν μπορεί να υπάρξει κοινό για όλα αυτά. Είναι όντως πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει κάποιος με αποτέλεσμα να γίνεται αυτοσκοπός πάνω από το ίδιο το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Για μένα όμως η μεγαλύτερη δυσκολία της εποχής είναι η αυτόματη μετάφραση της αξίας της τέχνης σε νούμερα (views, streams, followers).

Η βιομηχανία του θεάματος είναι ιδιαίτερα επικριτική. Και πόσω μάλλον στην εποχή της ταχύτητας και της ραγδαίας ανόδου της τεχνολογίας. Είστε προετοιμασμένη για τα αρνητικά σχόλια ή να μην φτάσετε εκεί που θέλετε επαγγελματικά; Αλήθεια ποιοι είναι οι στόχοι σας;

H κακή κριτική είναι κάτι αναμενόμενο. Δεν πρέπει κανείς να έχει την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να εκτεθεί ως δημιουργός και να μη δεχθεί κριτική. Επίσης δεν μπορεί κάποιος να είναι προετοιμασμένος για την «αποτυχία» και δεν πρέπει να ξεκινάει κάποιος με ένα τέτοιο mindset. Aπλώς πρέπει να πατάμε πάντα γερά στα πόδια μας και να κοιτάζoυμε τους στόχους μας από απόσταση. Εμένα ο στόχος μου είναι να νιώθω καλά με τον εαυτό μου ό,τι και αν σημαίνει αυτό για την Έλενα την κάθε στιγμή.

Ποια είναι τα στοιχεία που συνθέτουν το παζλ των αφηγήσεών σας και σε ποια φάση βρίσκεστε αυτή τη στιγμή;

Η δημιουργία είναι η λέξη που συνθέτει πάντα το παζλ των αφηγήσεών μου και αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε μια πολύ δημιουργική φάση. Ετοιμάζω τα επόμενα singles που θα ήθελα να κυκλοφορήσω σύντομα καθώς και τις live εμφανίσεις μου και νιώθω ότι κάνω κάτι για τον εαυτό μου.

Από το 2015 έως και σήμερα είστε μέλος του πολυφωνικού γυναικείου σχήματος Fonέs με τη Μαρίνα Σάττι με εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό και από το 2020 έως σήμερα συνεργάζεστε με τη Νατάσσα Μποφίλιου. Μπορείτε επίσης να υπερηφανεύεστε και για ξεχωριστές συνεργασίες με τους: Γιώργο Νταλάρα, Διονύση Σαββόπουλο, Φοίβο Δεληβοριά, Νίκο Κυπουργό, Στάθη Δρογώση. Τι σάς δίδαξε η μουσική συνύπαρξη με αυτά τα ονόματα και πόσο ανέβασε τον πήχη;

Αυτή είναι μια ερώτηση για την οποία η απάντηση δεν ξέρω αν μπορεί να χωρέσει σε κάποιες σειρές. Το τι έχω διδαχτεί δεν μπορεί να απαριθμηθεί ειλικρινά. Πάντως δεν έχω καθόλου τον φόβο του πήχη, δεν μου περνάει καν από το μυαλό. Κρατάω μόνο το πόσα πράγματα έχω κερδίσει και μάθει δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους. Νιώθω απεριόριστη ευγνωμοσύνη για τις εμπειρίες που έχω μαζέψει, και πάλι αυτό είναι λίγο όταν αναλογίζομαι αυτά που έχω ζήσει όλα αυτά τα χρόνια. Τόσα ταξίδια, τόσες συναυλίες, εμβληματικοί χώροι και εμβληματικοί καλλιτέχνες! Νιώθω ότι έχω ήδη καταφέρει πολλά από τα παιδικά μου όνειρα και αυτό είναι τεράστια τύχη!

Στη διασκευή του «Ξένου» του Φοίβου Δεληβοριά βλέπουμε το όνομά σας σε ενορχήστρωση, τσέλο, άρπα και τραγούδι. Πόσο και τίνι τρόπω σάς καθόρισε αυτή η «συνάντηση»;

Για μένα αυτή είναι μια συνάντηση που βιώνω καθημερινά. Είναι ο εαυτός μου! Η άρπα, το τσέλο, το τραγούδι, είναι κάποια από τα στοιχεία που συνθέτουν την Έλενα σαν καλλιτέχνη, και χάρηκα που μέσα από αυτή τη διασκευή μπόρεσα να τα παρουσιάσω ταυτόχρονα. Ακόμα περισσότερο χάρηκα που καταφέραμε να οπτικοποιήσουμε αυτή τη «συνάντηση» στο βίντεο που ετοιμάσαμε καθώς δημιουργήσαμε την ψευδαίσθηση ότι κάνω ντουέτο με τον εαυτό μου. Είχε πλάκα για μένα να βλέπω τις «δύο Έλενες» να παίζουν μουσική μαζί!

Έχετε συμμετοχές σε πολλές θεατρικές παραστάσεις και είστε ενεργή και στον χώρο της μεταγλώττισης δανείζοντας τη φωνή σας σε παραγωγές των Disney, Netflix, Dreamworks κ.λπ. Μπορείτε να μας αναφέρετε κάποιες θεατρικές και κινηματογραφικές σας προσλαμβάνουσες ώστε να καταλάβουμε τη βαθύτερη ανάγκη σας να καταπιάνεστε και με αυτά τα καλλιτεχνικά «κομμάτια»;

Η μητέρα μου όταν ήμουν μικρή είχε δημιουργήσει μια παιδική θεατρική ομάδα στην οποία συμμετείχα μαζί με την αδερφή μου. Εκεί άρχισε στην πραγματικότητα η επαφή μου με τον χώρο του θεάτρου. Ξεκίνησε σαν προσωπική εμπειρία αυτή η αγάπη για το θέατρο. Ήταν η κοινωνικότητα και η επαφή με άλλους ανθρώπους πάνω και κάτω από τη σκηνή που λειτούργησε ως βαθύτερη ανάγκη.

Από την ενασχόλησή σας ως εικονογράφος παιδικών βιβλίων περιγράψτε μας με μια εικόνα όλα αυτά που έχετε αποκομίσει.

Η εικόνα θα ήταν ένα πολύχρωμο λούνα παρκ με άπειρα χρώματα! Η εικονογράφηση παιδικού βιβλίου είναι η πιο όμορφη πρόκληση της φαντασίας και για μένα το να πλάθω εικόνες από την αρχή είναι το αγαπημένο μου παιχνίδι .

Μεταξύ άλλων, το 2014 τοποθετήθηκε το πρώτο γλυπτό σας από πέτρα σε δημόσιο χώρο, στα Ζαγοροχώρια της Ηπείρου. Ποια είναι η πιο «ηχηρή» λέξη που έχετε πει μέσω αυτού του έργου σας;

Σε αυτό το γλυπτό βλέπουμε μια ανθρώπινη φιγούρα να «αναδύεται» μέσα από έναν βράχο. Ήθελα να δείξω την απόλυτη σχέση-εξάρτηση του Ηπειρώτη με την πέτρα και κατά αναλογία του ανθρώπου γενικότερα με τη Φύση. Η σχέση του ανθρώπου με τη φύση παρατηρώ ότι είναι μια θεματική που με έχει απασχολήσει πολύ καλλιτεχνικά. Όπως το βλέπουμε και στο τελευταίο μου τραγούδι με τίτλο «Έλα» όπου αφηγήτρια είναι η ίδια η Φύση.

Είστε ιδιοκτήτρια και υπεύθυνη δημιουργικού των εκδόσεων Ηδύφωνο. Αναρωτιέται κανείς τί άλλο θα γράψει το δικό σας βιβλίο της ζωής ως προς τις καλλιτεχνικές σας αναζητήσεις. Ποιο είναι, λοιπόν, το επόμενο βήμα σας;

Η ενασχόληση με το βιβλίο και τις εκδόσεις ήρθε ξαφνικά στη ζωή μου και στην οικογένεια μου, καθώς οι εκδόσεις Ηδύφωνο είναι μια οικογενειακή υπόθεση και μάλιστα γυναικεία! Δεν ήταν κάτι που ήταν στα σχέδια μας και παρόλα αυτά έχει γίνει μέρος της ζωής μας. Γι’ αυτό αφήνω τη ζωή πολλές φορές να μου προτείνει τα επόμενα βήματα και κάποιες φορές έχει ιδέες που ούτε μας περνάνε από το μυαλό. Προς το παρόν θέλω να κυκλοφορήσω περισσότερη μουσική δική μου. Δουλεύω πάνω σε αυτό.

Ποιες είναι οι πιο ουσιαστικές συμβουλές που πήρατε από τον συνθέτη Σάκη Παπαδημητρίου και τη συγγραφέα-σκηνοθέτη Μαρία Παναγιωτακοπούλου;

Όση ώρα σκέφτομαι τι να απαντήσω συνειδητοποιώ ότι δεν έχω πάρει ουσιαστικά καμία συμβουλή από τους γονείς μου επίσημα. Ήταν η καθημερινότητα μαζί τους, το να τους ζω σαν γονείς και καλλιτέχνες, που μου έχει δώσει τις «πιο σπουδαίες συμβουλές»! Σίγουρα ζητάω πάντα τη γνώμη τους για τις επιλογές μου σε όλους τους τομείς.

Τι απεχθάνεστε, τι φοβάστε και τι δεν συγχωρείτε;

Απεχθάνομαι το πρωινό ξύπνημα, φοβάμαι τον θάνατο και τα συγχωρώ μάλλον όλα και ίσως πιο εύκολα απ’ όσο θα έπρεπε.

Ποια είναι τα πέντε ελαττώματά σας που ενδεχομένως εκνευρίζουν τους γύρω σας;

• Μουρμουράω τραγούδια όλη μέρα.
• Διορθώνω τα γραμματικά λάθη των άλλων aka grammar nazi.
• Φοράω 34 νούμερο παπούτσι και εκνευρίζω όλους τους στυλίστες στις παραστάσεις που προσπαθούν να μου βρουν παπούτσια.
• Παίζω άρπα σε ώρες κοινής ησυχίας.
• Δεν αφήνω τίποτα να «πέσει κάτω».

Πείτε μου τέσσερις λέξεις που σας έρχονται τώρα στο μυαλό.

1. Αυτοφροντίδα
2. Χειμώνας
3. Φασκόμηλο
4. Μουσική

Στείλτε ένα μήνυμα ενδυνάμωσης σε κάθε γυναίκα.

Όπως λέει ένας στίχος από τα επόμενα singles μου «Η Πηνελόπη έπαψε στον αργαλειό να υφαίνει!». Η ζωή είναι πλέον στα χέρια μας και δε χρειάζεται καμία γυναίκα να περιμένει κάποιον Οδυσσέα για να αισθάνεται πλήρης.

Δεσποινίς Λεώνη, η Έλενα από το Αίγιο σε ποια συνθήκη θα επέλεγε να ζήσει στον τόπο της;

Σε πιο μεγάλη ηλικία και εφόσον έχω καταφέρει επαγγελματικά αυτά που θέλω μπορεί να επέστρεφα στο Αίγιο. Η ποιότητα ζωής στην επαρχία δε συγκρίνεται. Μόνο και μόνο ο χρόνος που έχει κάποιος εκεί είναι ποιότητα ζωής.

01

03

Έλενα Λεώνη - Νέο single -Έλα

Βρείτε το τραγούδι στο Spotify

Η Έλενα Λεώνη, μία νέα και πολυτάλαντη καλλιτέχνις που απολαύσαμε το περασμένο καλοκαίρι να περιοδεύει μαζί με τη Μαρίνα Σάττι και τη Νατάσσα Μποφίλιου στο εξωτερικό και την Ελλάδα, κυκλοφορεί την πρώτη της προσωπική μουσική δουλειά, το single «Έλα», ένα τραγούδι που ισορροπεί με δεξιοτεχνία ανάμεσα στην ποπ και την έντεχνη μουσική.

Το «Έλα», ένα κάλεσμα της φύσης προς τον άνθρωπο να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του μαζί της, αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη δημιουργία της νεαρής μουσικού, που υπογράφει τους στίχους, τη μουσική, την ενορχήστρωση και την ερμηνεία, ενώ η ίδια παίζει επίσης τσέλο.

Σε μια εποχή που η καθημερινότητα μας ωθεί στον ατομικισμό και την απομόνωση, το «Έλα» έρχεται ως η αναγκαία υπενθύμιση προς κάθε άνθρωπο να κοιτάξει ξανά γύρω του, πέρα από τον εγωισμό του σύγχρονου τρόπου ζωής:

«Έλα και θα βρεις μαζί μου
Αντάρτισσα ψυχή μου
Μια άνοιξη κρυφή
Να ανθίζει στη βροχή».

Στο υπέροχο βίντεο που συνοδεύει το τραγούδι σε σύλληψη της Έλενας Λεώνη και σκηνοθεσία του Θοδωρή Σελέκου, βλέπουμε τέσσερις αντιφατικές εικόνες καθημερινών ανθρώπων να συνεχίζουν την «κανονικότητά» τους, ανήμποροι να αντιληφθούν το περιβάλλον στο οποίο έχουν βρεθεί, εγκλωβισμένοι στους εαυτούς τους και σε αυτό που είναι «προγραμματισμένοι» να κάνουν. Παρεμβάλλονται εικόνες μιας καλοκουρδισμένης μηχανής εργοστασίου, φτιαγμένης όμως από ανθρώπους-εξαρτήματα, ομοιόμορφους και αναλώσιμους.

Περισσότερα για την Έλενα Λεώνη

Η Έλενα Λεώνη γεννήθηκε στο Αίγιο. Πριν τελειώσει ακόμα το Λύκειο, εισήχθη ως ταλέντο στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου και πήρε το πτυχίο της από το τμήμα Γλυπτικής. Ασχολείται επαγγελματικά και με το θέατρο, τη μουσική και το τραγούδι. Έχει αποκτήσει πτυχίο σύγχρονου τραγουδιού από το Εθνικό Ωδείο με καθηγητή τον Πάνο Δήμα καθώς και Δίπλωμα Βυζαντινής Μουσικής. Παίζει τσέλο και κέλτικη άρπα. Επίσης, έχει παρακολουθήσει το 3ο Μετεκπαιδευτικό Σεμινάριο Διδασκαλίας Τραγουδιού του Πάνου Δήμα.

Από το 2015 έως και σήμερα συνεργάζεται με τη Μαρίνα Σάττι με σημαντικές εμφανίσεις στην Ελλάδα (Ηρώδειο, Καλλιμάρμαρο, Μέγαρο Μουσικής, καλοκαιρινές συναυλίες της ΕΡΤ κ.α.) και το εξωτερικό (Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία κ.λπ.), καθώς και με ξεχωριστές συνεργασίες: Γιώργος Νταλάρας, Διονύσης Σαββόπουλος, Φοίβος Δεληβοριάς, Νίκος Κυπουργός, Στάθης Δρογώσης.

Επίσης, από το 2020 έως σήμερα συνεργάζεται με τη Νατάσσα Μποφίλιου σε εμφανίσεις στην Αθήνα και περιοδεύοντας σε όλη την Ελλάδα.

Το καλοκαίρι του 2020 ερμήνευσε τα τραγούδια της παράστασης «Κωστής Παλαμάς, οι μούσες που αγάπησα» σε μουσική του Σάκη Παπαδημητρίου και σκηνοθεσία του Γρηγόρη Βαλτινού.

Έχει συμμετοχές σε πολλές θεατρικές παραστάσεις (Εθνικό Θέατρο, Mικρή Επίδαυρος κ.ά.). Επίσης, έχει συνεργαστεί σε μουσικοθεατρικές παραστάσεις με πολλούς καταξιωμένους καλλιτέχνες της μουσικής και του θεάτρου όπως: Ελεονώρα Ζουγανέλη, Θέμης Καραμουρατίδης, Πάνος Μουζουράκης, Ηλίας Λογοθέτης, Κέλλυ Σταμουλάκη, Θοδωρής Κοτονιάς, Μαρία Ζαχαρή, Εύα Κοταμανίδου, Βασίλης Λέκκας, Έλλη Πασπαλά, Μαρίζα Κωχ, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Χρόνης Αηδονίδης κ.ά.

Ακόμα, είναι ενεργή στον χώρο της μεταγλώττισης δανείζοντας τη φωνή της σε παραγωγές των Disney, Netflix, Dreamworks κ.λπ.

Τέλος, δουλεύει επαγγελματικά ως εικονογράφος παιδικών βιβλίων και μυθιστορημάτων σε συνεργασία με διάφορους εκδοτικούς οίκους (Εκδόσεις Γρηγόρη, Ηδύφωνο, Ακαδημία Παραμυθιού Μύθαρος, Κόκκινη Κλωστή Δεμένη κ.ά.) καθώς επίσης ασχολείται επαγγελματικά με τον σχεδιασμό αφίσας. Φιλοτέχνησε την αφίσα του Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας 2014 ύστερα από διάκρισή της σε πανελλήνιο διαγωνισμό αφίσας. Το 2014 τοποθετήθηκε το πρώτο γλυπτό της από πέτρα σε δημόσιο χώρο, στα Ζαγοροχώρια της Ηπείρου.

Είναι ιδιοκτήτρια και υπεύθυνη δημιουργικού των εκδόσεων Ηδύφωνο.