Ήμουν κι εγώ στους Puressence με T-shirt του συγκροτήματος που αγοράστηκε στα 00s & βρήκα από φίλο
Η sold out συναυλία που έγινε σημείο συνάντησης ετερόκλιτου κοινού.
Το Don't Forget to Remember θα μπορούσε να είναι ο αόρατος συνδετικός κρίκος μεταξύ της συναυλίας του παρελθόντος και αυτής του Σαββάτου 14/12. Αν είσαι στο ίδιο μουσικό μήκος κύματος, δεν χρειάζεσαι πολλά λόγια για να καταλάβεις τι συμβολίζουν αυτά τα τραγούδια. Η μουσική των Puressence δεν έχει περιορισμούς στη σημασία της –είναι πέρα από την νοσταλγία, μεταμορφώνεται σε κάτι ζωντανό στο παρόν. Και αυτή η συναυλία ήταν η πιο ξεκάθαρη απόδειξη αυτής της διαχρονικότητας. Το βράδυ Σαββάτου, το παρελθόν και το παρόν δεν υπήρξαν παρά δύο παράλληλοι χρόνοι που συνυπήρχαν μέσα στον ίδιο χώρο. Εκείνη η στιγμή ήταν η απόλυτη εκδήλωση της δύναμης που έχει η μουσική να ενώνει τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως του χρόνου ή του τόπου.
Μετά το comeback στο Albert Hall του Μάντσεστερ, τον Ιούνιο που μας πέρασε, η συναυλία των Puressence στο Floyd Live Music Venue ήταν μια συνάντηση κόσμων, αλλά κυρίως μια συνάντηση ανθρώπων που ένιωθαν και καταλάβαιναν ότι η αυθεντικότητα είναι κάτι που ποτέ δεν εξαντλείται με τον χρόνο. Και αυτό ήταν το πιο συναρπαστικό στοιχείο της βραδιάς.
Ο Τάσος Χρηστίδης από τον 969 Rock FM ανέλαβε το warm-up, φέρνοντας την απαραίτητη ενέργεια για να προετοιμάσει το κοινό για αυτό που θα ακολουθούσε. Όταν το συγκρότημα ανέβηκε στη σκηνή στις 21:50, ο ήχος της indie σκηνής, που έχει χαράξει τη δική του ανεξίτηλη ιστορία στη μουσική κουλτούρα, πλημμύρισε την ατμόσφαιρα. Οι ήχοι των I Suppose, Doesn't Matter Anymore, Bitter Pill, Casting Lazy Shadows, Mr Brown, Sharpen Up, This Feeling και India απογείωσαν τη βραδιά, αγκαλιάζοντας το κοινό σε μια νοσταλγική, αλλά και διαχρονική μουσική εμπειρία.
«I Suppose» ότι το βράδυ Σαββάτου θα είμαστε στο Floyd όλοι όσοι ξέρουμε τι εστί Puressence
Η φωνή του James Mudriczki, πάντα τόσο ιδιαίτερη και αναγνωρίσιμη, ήταν η αδιάψευστη απόδειξη ότι το συγκρότημα δεν έχει χάσει τίποτα από την αυθεντικότητα και την ψυχή του. Ήταν σαν μια επιστροφή σε μια εποχή που, παρόλο που μπορεί να φαίνεται μακρινή, δεν έχει χαθεί ποτέ από τη μνήμη. Ήχοι που άλλοτε όρισαν ταυτότητες, τώρα ξαναβρίσκουν τη θέση τους, γεφυρώνοντας το χθες με το σήμερα.
Η σύνδεση του κοινού δεν περιοριζόταν στις διαφορές ηλικιών ή εμπειριών· ήταν μια κοινή γλώσσα συναισθημάτων, μια συλλογική αναζήτηση για κάτι αληθινό, κάτι αυθεντικό.
Η ώρα για τη μεγάλη συναυλία των Puressence στην Αθήνα επιτέλους ΕΦΤΑΣΕ και είναι SOLD OUT!
Αυτή είναι η απόλυτη αξία των αξέχαστων συναυλιών
Είναι η ικανότητά τους να ενώνουν ανθρώπους από διαφορετικούς κόσμους και να τους δίνουν την ευκαιρία να μοιραστούν στιγμές που ξεπερνούν το χρόνο. Στη συγκεκριμένη βραδιά, η μουσική ήταν η γέφυρα που ένωσε τα πάντα.
Ναι, αυτή η βραδιά ήταν για μένα κάτι περισσότερο από την εμπειρία ενός απλού live. Παρότι ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τους Puressence live, αυτή η «πρώτη φορά» δεν ήταν ακριβώς πρώτη. Είχα μεγαλώσει με τα τραγούδια τους.
Ναι, ήμουν κι εγώ εκεί, φορώντας το T-shirt του συγκροτήματος από τα 00s που είχα βρει από έναν φίλο. Αν νομίζεις ότι πήγα για να ξαναζήσω τις αναμνήσεις εκείνης της εποχής, έχεις δίκιο. Ήμουν όμως εκεί και για κάτι ακόμα: για να ακούσω ξανά τραγούδια που ήταν –και εξακολουθούν να είναι– καθοριστικά για τη μουσική μου παιδεία. Και καλό είναι να επιστρέφεις σε αυτά με την πρώτη ευκαιρία.
Φωτογραφίες: Αφροδίτη Ζαγγανά
