Εννιά μουσικές γκάφες

Ο υπεύθυνος δισκογραφικής που απέρριψε τους Beatles
Ο Dick Rowe έχει μείνει στην ιστορία ως ο πιο άσχετος υπεύθυνος δισκογραφικής όλων των εποχών: είναι αυτός που είπε το «όχι» στην δισκογραφική εταιρία Decca, όταν αυτή του ζήτησε τη γνώμη του για κάτι νέα φιντάνια που κυκλοφορούσαν στην πιάτσα με το όνομα The Beatles. “Συγκροτήματα που παίζουν με κιθάρες δεν έχουν μέλλον”, είχε πει με σιγουριά ο Rowe.

Οι R.E.M. αποδεικνύονται «λίγοι» για το συμβόλαιο που υπογράφουν
Το 1996, λίγο μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ <Monster>, η Warner προσφέρει ένα νέο συμβόλαιο στους R.E.M., αξίας 80 εκατομμυρίων δολαρίων για πέντε άλμπουμ. Η συμφωνία αυτή έμεινε στην ιστορία όχι μόνο ως η πιο ακριβή όλων των εποχών, αλλά κι αυτή που έφερε πίσω το μικρότερο αναμενόμενο κέρδος, αφού, 15 χρόνια μετά, η απόσβεση δεν έχει γίνει ακόμη.

Άλμπουμ των Guns n Roses κοστίζει... 13 εκατομμύρια να ηχογραφηθεί
Το 1998, ο Axl Rose είχε ήδη τσεπώσει ένα εκατομμύριο δολάρια απο την δισκογραφική εταιρία Geffen για την ηχογράφηση του νέου άλμπουμ των Guns n Roses, όμως ο δίσκος αργεί. Ούτε ριπλέι με καθυστέρηση τέτοια αργοπορία. Το 2001 η δισκογραφική του υπολογίζεται πως ξόδευε 250 χιλιάδες το μήνα ως έξοδα ηχογραφήσεων ενώ το 2008 που κυκλοφόρησε (τελικά) το “Chinese Democracy”, η εταιρία είχε ήδη μπει “μέσα” 13 εκατομμύρια δολάρια.

Οι Happy Mondays φαλιρίζουν μια ολόκληρη δισκογραφική εταιρία
Το 1992 το συγκρότημα έχει αποσυρθεί στα νησιά Μπαρμπέιντος και κάνει διακοπές διάρκειας, με έξοδα της Factory του μακαρίτη του Tony Wilson. Η εταιρία έστελνε συνεχώς χρήματα, τα οποία η μπάντα ξόδευε αποκλειστικά σε τρία πράγματα, τα εξής δυο, κοκαΐνη. Το συγκρότημα επέστρεψε στο Λονδίνο με μόνο δυο singles ηχογραφημένα μέσα σε διάστημα 60 ημερών, τα “Stinkin, Thinkin” και “Sunshine and Love”.

Η δισκογραφική που απέρριψε τον Bob Dylan
Το 1961 ένας νεαρός Bob Dylan υπέγραφε συμβόλαιο 1.000 δολαρίων με την φημισμένη δισκογραφική εταιρία Leeds/Duchess, η οποία θα είχε δικαίωμα σε όλο τον κατάλογο των τραγουδιών του. Την επόμενη χρονιά, η Leeds/Duchess τον αποδέσμευσε (άγνωστο γιατί) κι αυτός φυσικά πήγε να υπογράψει με την Columbia, στην οποία ανήκει μέχρι και σήμερα.

Η κοκαΐνη των KISS βάζει λουκέτο στην Casablanca Records
Ο Neil Bogart, ιδρυτής κι ιδιοκτήτης της Casablanca Records το 1978, τιγκαρισμένος από κόκα και μεγαλομανία έπεισε τα τέσσερα μέλη των KISS να κυκλοφορήσουν από ένα προσωπικό άλμπουμ ο καθένας με τίτλο τ' όνομα τους. Το project πάτωσε και δυο χρόνια μετά, το 1980, ο Bogart αναγκάστηκε να πουλήσει την εταιρία του.

Η Geffen κάνει μήνυση στον Neil Young -και χάνει τη δίκη
Το 1981 ο Neil Young υπογράφει ένα υπέρογκο συμβόλαιο με την Geffen, όμως το δισκογραφικό αποτέλεσμα είναι το “Trans”, ένα άλμπουμ πολύ μακριά απ' το γνωστό κιθαριστικό ύφος του καναδού. Ο David Geffen του τραβάει μια μήνυση 3 εκατομμυρίων δολαρίων κατηγορώντας τον πως «σαμπόταρε ο ίδιος το άλμπουμ του» (!), ο καναδός απαντάει με μια αντιμήνυση 21 εκατομμυρίων δολαρίων και τελικά τα βρίσκουν στη μέση, με προφανή χαμένο τον Geffen.

Η Warner απολύει τους Wilco και τους ξαναπροσλαμβάνει!
Τον Ιούνιο του 2001 το αφεντικό της Reprise, θυγατρικής της Warner, ακούει πρώτος το άλμπουμ “Yankee Hotel Foxtrot”, απογοητεύεται και αρνείται να το κυκλοφορήσει. Οι Wilco παίρνουν των ομματίων τους και τραβάνε στην Nonesuch, θυγατρική της Warner (κουλό!), η οποία δεν το γλιτώνει τελικά το <μανίκι> και πληρώνει πάνω από 300 χιλιάδες δολάρια για την έκδοση του άλμπουμ.

Η ραπ και η χιπ χοπ θεωρούνται... passé
Στις αρχές της δεκαετίας του '90 η Warner, θεωρώντας την ραπ κι ειδικά την gangsta rap ως αντιεμπορική κι επικίνδυνα για το μέσο αυτί, αποδεσμεύει την θυγατρική της, την Interscope η οποία καταλήγει στην μεγάλη αντίπαλό της, την Universal. Η Universal αναγεννιέται απο τις δισκογραφικές της στάχτες εξαιτίας ενός ρόστερ τόσο “in your face”, όσο και οι ρίμες του Tupac Shakur, του Dr. Dre (φωτό) και του Eminem.