Το YOLO όταν δεν σου μένουν πολλά χρόνια ζωής #yolo

Όταν ήμουν πιτσιρίκα, εντάξει, εντάξει, χιλιάδες χρόνια πριν, πίστευα ότι ήμουν επτάψυχη. Σαν τη γάτα. Ότι δεν θα αφήσω ποτέ τον μάταιο τούτο κόσμο, ότι θα ζω για πάντα.

Εκανα κατακόρυφες βουτιές από τις μυγδαλιές του διπλανού οικοπέδου (το είχαμε βαφτίσει «Φαρ Ουέστ») και τη γλίτωνα πάμφθηνα, το πολύ πολύ με κανένα καταγματάκι. Φτιάχναμε με την παλιοπαρέα αυτοσχέδια αυτοκινητάκια με ρόδες από παλιά πατίνια και ξύλινες κάσες και τρέχαμε σαν τρελά τσιρίζοντας στις κατηφόρες περνώντας ανάμεσα σε βατράχους - Citroen και 500αράκια Fiat που έχουν γίνει πια παλιοσίδερα ... κι όποιον πάρει ο χάρος.
Βουτούσαμε τα καλοκαίρια στα θεόρατα κύματα στις άγριες θάλασσες του Πηλίου, τρελαμένα όλα τα πιτσιρίκια με το Χαβάη 5-0 (ένα σήριαλ που ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες του), αψηφούσαμε κινδύνους, ψάχναμε στα ξερόχορτα για δηλητηριώδη φίδια (!!!), αγκαλιάζαμε εχθρικά σκυλιά του δρόμου, κάναμε τσάρκες μεσάνυχτα έξω στα χωράφια, ξυπόλυτα. Καμμία σχέση με τους άδειους, μουντούς κι επικίνδυνους δρόμους της Αθήνας, σήμερα, σαν να μην έχει αυτή η πόλη παιδιά.

Απόλυτη ελευθερία – αποτέλεσμα της άγνοιας κινδύνου. Μετά την εφηβεία αρχίσαμε τα φλερτ, τα σινεμά, τις φιλοσοφικές υπαρξιακές αναζητήσεις. Οι άθεοι και «αναρχικοί» της παρέας υποστήριζαν ότι η «ζωή είναι τώρα», άλλωστε ο Τζιμ Μόρισον των θρυλικών Doors τραγουδούσε «θέλω τον κόσμο και τον θέλω τώρα» και ο απόηχος του Μάη του 68 του Παρισιού έμπαινε από τις κλειδαρότρυπες στα δωμάτια φτιάχνοντας κλίμα τρελού ευδαιμονισμού. Πολλά χρόνια πριν, το 1967 ο Σων Κόννερυ ως 5ος Τζέημς Μποντ στην ιστορία, έκανε απλωτές στο εκράν των θερινών σινεμά υποστηρίζοντας ότι «Ζεις μονάχα δυο φορές» (You Only Live Twice) μια σούπερ ταινία που απελευθέρωνε τόνους αδρεναλίνης και κατανάλωνε κούτες από φρεσκοψημένο μυρωδάτο ποπ κορν, όπου ο πιο διάσημος κατάσκοπος στον κόσμο έρχεται αντιμέτωπος με τον αρχι-εχθρό του, Spectre, που θέλει να οδηγήσει τις μεγάλες δυνάμεις σε σύρραξη. Παραμύθια της Χαλιμάς ...όμως η ταινία ήταν ικανή να μπερδέψει τα πράγματα καθώς πολλοί φίλοι του πράκτορα 007 πίστευαν ακριβώς το αντίθετο: Ότι ζεις μονάχα μια φορά. Τελικά ζεις μια φορά, δύο ή για πάντα; Μπερδευτικό.

YOLO είναι το Carpe Diem του 1989
Η μόδα δεν είναι καινούργια, πάντα οι νέοι πίστευαν ότι ζεις μονάχα μια φορά – ανεξάρτητα από το αν είχαν ψήγματα πίστης για την επόμενη, πνευματική ζωή. Η νέα λέξη YOLO βρήκε τη θέση της στην on line μορφή του λεξικού της Οξφόρδης αλλά και στο καθημερινό λεξιλόγιο των πιτσιρικάδων, και την επικαλούνται είτε όταν ψήνουν τη μαμά να τους δώσει χρήματα, να τους αγοράσει κάτι ακριβό, να τους επιτρέψει να ξενυχτήσουν - είτε όταν ρισκάρουν, όταν τολμούν, όταν φλερτάρουν, όταν κάνουν σεξ για πρώτη φορά...

Τι σημαίνει για μένα Γιολάρω

- Για μένα YOLO σημαίνει ότι πρέπει να αρπάξεις τη στιγμή, να αδράξεις τη μέρα (Carpe Diem όπως προέτρεπε τους μαθητές του ο Ρόμπιν Γουίλιαμς σε ρόλο εμπνευσμένου καθηγητή στον «Κύκλο των χαμένων ποιητών» (1989).
- Να εκδηλώνεις αισθήματα ... της ώρας και όχι φρεσκοκατεψυγμένα... είτε πρόκειται για ερωτική εξομολόγηση είτε για συμπάθεια και συμπαράσταση – σε καμμία περίπτωση εκδίκηση που όχι δεν είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο αλλά ένα πιάτο που δεν πρέπει ποτέ να σερβίρεις.
- Yolo για μένα είναι να μην υπογράφεις κανένα συμβόλαιο αναβολής πολύ απλά γιατί κανείς δεν το τηρεί και κανείς δεν μπορεί να υποσχεθεί ότι θα ξαναέρθει η ευκαιρία.
- Yolo σημαίνει δεν κάνω βαρετά πράγματα, είμαι άλλωστε πολύ μεγάλη για αυτό,
- Yolo σημαίνει, δεν δίνω χώρο και χρόνο σε εχθρούς,
- Yolo σημαίνει δεν κάνω δημόσιες σχέσεις με φίλους,
- Υolo σημαίνει δεν ενδιαφέρομαι για διάφορες φυλές ανθρώπων όπως παρεξηγιάρηδες, καιροσκόπους, συμφεροντολόγους, διχαστικούς, ακαλλιέργητους, αγενείς, πονηρούς, ψωροπερήφανους, κουτσομπόληδες, κακεντρεχείς, καχύποπτους, δόλιους και γενικώς
- Yolo ταιριάζει γάντι με την απόλυτη φράση «αδιαφορώ για τη μεγάλη κατηγορία που τους περιλαμβάνει όλους, κάτω από την ταμπέλα ‘Ηλίθιοι’».

Για να πω την αλήθεια δεν είμαι τύπος YOLandas.

Πιστεύω ότι ζεις πολλές φορές – σίγουρα υπάρχει και επόμενη ζωή – και ότι πρέπει να συγκρατείσαι - και να είσαι εγκρατής σε πολλές χαρές και απολαύσεις. Το πιστεύω τόσο λόγω ηλικίας (πριτς, δεν τη λέω) όσο και από χαρακτήρα. Αλλά αν η νέα φιλοσοφία YOLO γίνει η αφορμή να κόψουμε τα περιττά, να καθαρίσουμε τους «κακομούτσουνους» όπως έλεγε ο μακαρίτης Μπορίς Βιάν (και δεν εννοεί τους άσχημους) τότε ναι, Yolo δαγκωτό στην κάλπη των πιτσιρικάδων. Μαζί τους. Αλλωστε το θέμα δεν είναι πόσες φορές θα ζήσεις, αλλά να ζεις... να αξίζει η ζωή που ζεις.