Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΑΦΙΣΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟΥ… (PHOTOS)
Ήταν τότε που μεσουρανούσαν τα κοριτσίστικα περιοδικά. Που τα υπόλοιπα κορίτσια είχαν αφισοκολλημένο στο δωμάτιό τους τον Στέφανο Κορκολή ή της Spice Girls. Που έπαιζαν με κούκλες κι ας είχαν φτάσει 10 χρονών. Εγώ έπαιζα «κορόιδο» ή «μήλα» στη γειτονιά. Μεγάλωσα στα νότια προάστια και στα ‘90s παίζαμε ακόμα σε γειτονιές.
Πρώτη φορά πήγα στο γήπεδο με τον μπαμπά μου. Λεωφόρος, να δούμε μπαλίτσα. Πρέπει να ήμουν 6 χρονών (με το ζόρι). Η μαμά εργαζόταν, δεν είχε πού να με αφήσει, αναγκαστικά με πήρε μαζί. Εκείνη την ημέρα δεν μπορώ να την ξεχάσω ακόμα. Άντρες παντού, φώναζαν, μια βαβούρα τρομακτική και στη μέση το πράσινο χορτάρι. Αισθάνθηκα τόσο... μικρή.
Το ποδόσφαιρο δεν μου άρεσε ποτέ αρκετά. Βλέπω μέχρι και σήμερα με τον μπαμπά μου, για χάρη του. Συνήθως σε κάποια καφετέρια, πίνουμε και δυο-τρεις μπυρίτσες. Νομίζει ότι έχει γιο (προφανώς), εγώ τον κάνω χαρούμενο (γιατί όχι) και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι (σίγουρα).
Πάμε πάλι πίσω στα παιδικά μου χρόνια. Έπαιζα πάντοτε καλύτερα με τα αγόρια. Είχαν δράση στα διαλείμματα, μπάσκετ, ποδόσφαιρο, έτρεχαν, όχι σαν τα κορίτσια που κάθονταν σε μία γωνιά. Αποφάσισα να γραφτώ στην ομάδα μπάσκετ του σχολείου. Κάθε Σαββατοκύριακο είχαμε αγώνα. Έπαιζα τεσσάρι. Περήφανος ο μπαμπάς κάποια απογεύματα με πήγαινε στο γήπεδο και παίζαμε ένα «μονάκι». Για να διατηρούμαι σε φόρμα. Ήταν χειμώνας, βράδιαζε νωρίς. Μου λείπουν αυτά τα μονά.
Πρέπει να πήγαινα Δ’ Δημοτικού όταν κόλλησα την πρώτη μου αφίσα πάνω από το κρεβάτι μου. Φραγκίσκος Αλβέρτης και τρελαίνομαι (μέχρι και σήμερα). Όχι, αλήθεια, τον είχα έρωτα. Έπαιζα μπάσκετ, ο μπαμπάς με επικροτούσε, η αφίσα ήταν ό,τι έλειπε.
Ήρθα να εργαστώ στον Όμιλο DPG Digital Media. Πέρασαν κάποιες μέρες, μια μέρα μπαίνω στο εστιατόριο να πάρω καφέ. Φραγκίσκος Αλβέρτης, ολοζώντανος μπροστά μου. ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙ ΕΠΑΘΑ.
Εννοείται έβγαλα κινητό, φωτογραφηθήκαμε, την εκτύπωσα, την έχω πάνω από το γραφείο μου σήμερα. «Σε είχα αφίσα πάνω από το κρεβάτι μου» του είπα. Χαμογέλασε ευγενικά. Τον αναζητώ από τη Θύρα μου με το βλέμμα, στον πάγκο του Παναθηναϊκού κάθε που η ομάδα παίζει στο ΟΑΚΑ.
Πάνω από το κρεβάτι, πάνω από το γραφείο, στο γήπεδο...
Φράγκι παντού...
