4 στιγμές που δεν θέλουμε να ζήσουμε ξανά στη Eurovision

Ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision είναι ένας θεσμός, ο οποίος έχει συνδεθεί ξεκάθαρα με την παιδική μας ηλικία. Εντάξει μπορεί να μην θυμόμαστε τις πολύ παλιές συμμετοχές, τύπου Σοφία Βόσσου με την Άνοιξη το 1991 (ήμουν μόλις 3 μηνών) ή το πολυαγαπημένο μας Μάθημα Σολφέζ (1977) με τους Robert Williams, Μπέσυ Αργυράκη, Πασχάλη και Μαριάννα Τόλη που μας έφεραν στην 5η θέση.

Θυμόματε όμως πεντακάθαρα το 2001 τους Antique και το Die for you, το οποίο τερμάτισε στην 3η θέση κάνοντας μας να τραγουδάμε σαν την Έλενα Παπαρίζου όπου και αν βρισκόμασταν. Φυσικά είναι περιττό να αναφερθούμε σε συμμετοχές όπως ο Σάκης Ρουβάς, η Καλομοίρα και το My number one που έφερε τον διαγωνισμό στη χώρα μας.

Το σκηνικό λίγο πολύ γνωστό: Μαζεύονται στο σπίτι θείοι, θείες, ξαδέρφια, παπούδες και γιαγιάδες και αναμένουμε με αγωνία την στιγμή που θα εμφανιστεί η Ελλάδα. Εννοείται οι πίτσες έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο τη βραδιά αυτή. Καλά όμως όλα αυτά, τι γίνεται με τις κακές στιγμές της χώρας μας;

Εκεί που έχουμε καρδιοχτυπήσει, αλλά τελικά μείναμε «μπουκάλες»; Η πικρία και η στεναχώρια πάντα μας κατέκλυζε. Να λοιπόν τέσσερις στιγμές που δεν θα θέλαμε με τίποτα να ξαναζήσουμε στον διαγωνισμό τραγουδιού.

#1. Ο Μιχάλης Ρακιντζής και τα «πειραγμένα» μικρόφωνα
Ξεκάθαρα σαμποτάζ! Ο Μιχάλης Ρακιντζής το 2002 μας τραγούδησε S.A.G.A.P.O, ντυμένος κάπως σαν αστροναύτης, σαν ματ της αστυνομίας ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων. Το ντύσιμο του βέβαια λίγο μας επηρέασε, γιατί οι παραφωνίες που ακούγονταν από τα μικρόφωνα ήταν αυτό που μας πλήγωσε περισσότερο και φυσικά δεν μας χάρισε τίποτα παραπάνω από την 17η θέση. Βέβαια, τώρα που το ξανασκέφτομαι μας χάρισε ένα πολύ ωραίο τραγούδι, το οποίο ακούγεται μέχρι και σήμερα.

#2. Η «αφροδισιακή» Ελευθερία Ελευθερίου
Ψέματα δεν θα πούμε, είχαμε στηρίξει τα πάντα μας στην Ελευθερία Ελευθερίου. Γλυκιά, όμορφη, τσαχπίνα, καλλίγραμμη, περιμέναμε τουλάχιστον αν όχι πεντάδα, μία θέση στη δεκάδα. Απ’ ότι φάνηκε το Aphrodisiac της Κύπριας Ελευθερίας, δεν ήταν όσο αφροδισιακό έπρεπε για να ξεσηκώσει το κοινό και έτσι κατέληξε στην 17η θέση (η αγαπημένη της Ελλάδας).

#3. Η 20η θέση του 2014
Εντάξει, αυτό μας πείραξε λίγο παραπάνω γιατί στις 37 φορές που έχει συμμετάσχει η Ελλάδα στον διαγωνισμό τραγουδιού, ήταν η δεύτερη φορά, που πήραμε τόσο χαμηλή θέση (η πρώτη ήταν το 1998). Το «Rise Up» των Freaky Fortune & Riskykidd δεν απογειώθηκε όσο θα θέλαμε και έτσι καταφέραμε να τερματίσουμε στην 20η θέση.

#4. Ο αποκλεισμός από τον θεσμό το 2016
Αυτό καλύτερα να μη γραφτεί στα πρακτικά, καθώς είναι μία μαύρη σελίδα για την Ελλάδα στον διαγωνισμό της Eurovision. Το 2016 οι Argo και το Utopian Land δεν κατάφεραν να περάσουν ούτε από τους ημιτελικούς και αυτό είναι κάτι που πραγματικά πονάει. Ήταν η πρώτη φορά -και ευχόμαστε τελευταία- που η Ελλάδα δεν προκρίθηκε στην τελική φάση του διαγωνισμού.

Φέτος με απευθείας ανάθεση στην Demy, η οποία σε λίγες ώρες θα μας τραγουδήσει «This is Love», η Ελλάδα ευελπιστεί να είναι τουλάχιστον μέσα στην πρώτη πεντάδα. Όπως καταλαβαίνεις απόψε το βράδυ δεν έχει έξοδο, παρά μόνο πίτσες και παρέα, περιμένοντας να δούμε τη Demy.

Good Luck Demy!