Μπορεί να ξέχασα να χαμογελώ μα κατάλαβα πως δίπλα μου είχα φίλους

Για την Ημέρα Φιλίας είχα άλλα σχέδια. Λίγο πιο funny, όπως θα έλεγε και η εφτάχρονη ανιψιά μου. Τα πράγματα ήρθαν όμως αλλιώς. Δυστυχώς. Οι φίλοι, όμως, φάνηκαν στα δύσκολα. Και οι τελευταίες μέρες δεν ήταν απλά δύσκολες. Ξυπνάς και ρωτάς τον εαυτό σου αν όντως έχουν συμβεί όλα αυτά ή αν κοιμάσαι εδώ και μέρες με εφιάλτες. Χάθηκαν περιουσίες, άφησαν την τελευταία τους πνοή άνθρωποι κάθε ηλικίας και όλα αυτά πριν από 7 ημέρες ακριβώς. Πώς πέρασαν οι μέρες. Από τότε έχω να χαμογελάσω. Και πώς να το κάνω άλλωστε.

Η μοναδική αιτία που κάνει λίγο τα χείλη μου να τεντωθούν και να ξεκολλήσουν είναι οι φίλοι μου και όλοι αυτοί που βρέθηκαν δίπλα μας αυτά τα 24ωρα. Και μέσα στις πιο φρικιαστικές στιγμές πήραμε αγάπη. Ήξερες πως υπάρχει κόσμος που όχι απλώς σε σκέφτεται αλλά θέλει να βοηθήσει. Μηνύματα και τηλεφωνήματα από ανθρώπους που δεν περίμενες ποτέ. Και εκεί όλοι εμείς παίρναμε δύναμη.

Το πρωί της Τρίτης ξημέρωσε με αρκετό πόνο στις ψυχές μας, μίσος, θλίψη και κάποιο τέταρτο αγάπης. Νιώθαμε ανασφαλείς, άδειοι, μα στο πλευρό μας είχαμε φίλους. Και αυτό μας έδινε ελπίδα. Φίλοι που έγιναν ακόμη πιο φίλοι μέσα στις στάχτες. Περίεργο να το ακούς αλλά τόσο συγκινητικό να το ζεις.

Και πλέον όταν νυχτώνει μαζευόμαστε όλοι στις αυλές. Με ή χωρίς λάμπες. Κοιτάμε τα αστέρια και το φεγγάρι. Προσπαθούμε να βρούμε κάτι ευχάριστο να συζητήσουμε αλλά η κουβέντα γυρνά και πάλι στην 23^η Ιουλίου. Παντού υπάρχουν αδιέξοδα αλλά τριγύρω μας φίλοι. Φίλοι που έρχονται στο σπίτι με ό,τι υπάρχει. Η Τόνια με το παστίτσιο της μαμάς της, ο Άγγελος με τον μπακλαβά του παππού του κ.α. Ο καθένας κάτι κρατούσε όχι επειδή έπρεπε αλλά επειδή το ένιωθε.

«Οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται….» μου έλεγε η γιαγιά μου και δυστυχώς ήρθε η μέρα που χρειάστηκε να κοιτάξω τη λίστα μου. Τα τικ ήταν πολλά και τα Χ εξίσου. Δε θα αναφερθώ καθόλου σε εκείνους που δε ρώτησαν καν ‘’τι κάνεις, πώς είσαι, πού μπορώ να βοηθήσω’’. Θα είχαν τους λόγους τους.

Το κείμενο είναι αφιερωμένο στους φίλους…. και αυτές τις ημέρες η φιλία νίκησε. Και ελπίζω να νικάει πάντα.

Να δίνεις αγκαλιές στους φίλους σου. Να γίνεσαι χίλια δύο κομμάτια για εκείνους. Να τους αγαπάς και να τους το δείχνεις.