Εμείς ευχηθήκαμε στις συναδέλφους μας για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Εσείς;
Ένας συντάκτης άρχισε να στέλνει ενδοομιλικά μηνύματα στο Facebook και κάπως έτσι ανέβηκε στα μάτια της μισής DPG.
Την άποψή μας για την ιερότητα και τη βαρύτητα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας την ξέρετε. Κι αν δεν την ξέρετε, θα την καταλάβετε αν διαβάσετε αυτό εδώ το αρθράκι για την προέλευση και τη θέσπισή της .
Αυτό που θέλαμε να εξετάσουμε είναι η άποψη που έχουν οι ίδιες οι γυναίκες για τη δική τους μέρα. Εξ ου και ο «μαραθώνιος» μηνυμάτων που πραγματοποίησε ο Χρήστος Μπαρούνης για λογαριασμό του Ratpack, ο οποίος θέλησε να διαπιστώσει πόσο σημαντικό είναι, εν πρώτοις να ευχηθεί ένας άντρας, οποιοσδήποτε άντρας, σε μία γυναίκα και κατ' επέκταση πόσο σπουδαία είναι η σημερινή μέρα για τις ίδιες.
Θα μπορούσαμε απλά να τις ρωτήσουμε σε κάποιον κοινόχρηστο χώρο της DPG ή απλά να επισκεφτούμε τα γραφεία τους ένα προς ένα και να κάνουμε γκάλοπ. Αλλά: 1) Δεν θα υπήρχε καμία πρωτοτυπία, 2) Φανταστείτε το «μπλα,μπα». Ακόμα εκεί θα ήμασταν.
Έτσι, λοιπόν, ο θαρραλέος, ο γεμάτος όρεξη και ελεύθερο χρόνο συντάκτης μας άρχισε να στέλνει ενδοομιλικά μηνύματα σε συναδέλφους του, ακόμα και σε κάποιες με τις οποίες η όποια επικοινωνία τους περιοριζόταν σε ένα «Περάστε, όχι περάστε, μα επιμένω» όταν ο -πάντα τζέντλεμαν- Χρήστος παραχωρούσε τη θέση του στο κυλικείο για την παραγγελία του καφέ.
Εδώ, να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Τα μηνύματα δεν έκρυβαν καμία πονηρή σκοπιμότητα. Άλλο αν κάποιες (ονόματα δεν λέμε, δεν χρειάζεται άλλωστε θα τα δείτε παρακάτω) το εξέλαβαν έτσι ή παρασύρθηκαν κάπως από την ρομαντική, ιπποτική, τζεντλεμαντική αυτή του κίνηση.
Οι αντιδράσεις ήταν πολλές, ένθερμες, αλλά όχι και ιδιαίτερα διαφορετικές. Είναι ξεκάθαρο πως μία ευχή σε κάθε γυναίκα από κάθε άντρα τούτη τη μέρα δεν μπορεί να παρεξηγηθεί. Παρά μόνο να την κολακέψει και να την κάνει να νιώσει ξεχωριστή.
Έτσι φάνηκε τουλάχιστον στις παρακάτω απαντήσεις (πλην μίας που δεν ήρθε ποτέ)
Bloggers
