H φετινή 25η Μαρτίου έμελλε να είναι κάπως διαφορετική (αλλά δε θα μας πάρει και από κάτω)

Είχα μία μέρα άδεια από το '19-το οποίο δήλωνα παντού ότι ήταν μία κακή χρονιά για μένα-και έλεγα να την κολλήσω με την 25η Μαρτίου για να κάτσω να ξεκουραστώ. Στο σημείο αυτό λοιπόν το σύμπαν γέλασε, με αποκάλεσε χωρατατζού και μου εξέθεσε το μεγαλειώδες σχέδιό του: Αυτή την 25η Μαρτίου, δεν θα έχει ούτε παρελάσεις, ούτε γιορτές, ούτε βόλτες σε ταβέρνες για μπακαλιάρο σκορδαλιά, ούτε μονοήμερες στο εξοχικό με την παρέα. Αρχικά ο νους μου πήγε στον καιρό. Κοίτα να δεις λέω ο μπαγάσας, που θα μας τη σκάσει και θα βρέχει όλη μέρα. Δε βαριέσαι; Θα φωνάξουμε συγγενείς και φίλους στο σπίτι και το βράδυ θα πάμε να ευχηθούμε σε κανένα Βαγγέλη. Τελικά, δεν ήταν ο καιρός που μας έφταιξε αλλά κάτι άλλο πολύ πιο σοβαρό και σίγουρα πολύ πιο... κινηματογραφικό.

Η φετινή 25η Μαρτίου φίλη μου σε βρίσκει μέσα στο σπίτι, πιθανότατα να διαβάζεις αυτό το κείμενο γιατί δεν έχεις και κάτι άλλο να κάνεις, με την απογοήτευση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό σου και την αβεβαιότητα να σε απασχολεί κάθε στιγμή της ατελείωτης-μεγάλη αλήθεια-ημέρας. Αβεβαιότητα για την υγεία τη δική σου και των αγαπημένων σου, αβεβαιότητα για τη δουλειά σου, αβεβαιότητα γενικά για το μέλλον. Γιατί βλέπεις, η πανδημία του COVID-19 ήρθε και επηρέασε όλους τους τομείς της ζωής μας και μας κούνησε το δάχτυλο όπως ακριβώς έκανε η γιαγιά σου όταν τσακωνόσουν με τον αδερφό σου. Κύριοι, η ζωή σας από εδώ και πέρα θα πρέπει να αλλάξει, αν θέλετε να είμαι καλός μαζί σας.

Ναι ξέρω, είσαι στα πρόθυρα κατάθλιψης και δεν βρίσκεις πλέον κανένα νόημα στην καθημερινότητα. Ξέρεις τι λέω εγώ; I will survive (το τραγούδησε εξαιρετικά και η Ασπασια στο Dolce Vita). Σήκω, άνοιξε τα παράθυρά σου, πάρε μία βαθιά ανάσα και νιώσε τυχερή που για ακόμη μία μέρα, μπορείς να είσαι υγιής, σπίτι σου, μαζί με τους δικούς σου. Φόρεσε ρούχα, χτένισε τα μαλλιά σου, δώσε ραντεβού με την μαμά σου ή με τον καλό σου στο σαλόνι, και κάνε ατελείωτες βιντεοκλήσεις με τις φίλες σου για να γελάτε με τα χάλια σας.

Και τελοσπάντων, ποιος σου είπε ότι φέτος δεν θα τη γιορτάσεις την Εθνική Εορτή; Τον μπακαλιάρο τον έχεις, σκορδαλιά με ρέγουλα γιατί έχουμε και καραντίνα και δεν είναι ώρα για λιποθυμίες, και το βράδυ έχει Μαντώ Μαυρογένους. Δηλαδή, αν έβρεχε τι διαφορετικό θα έκανες; Και να μην ξεχνάς ποτέ: Σε λίγο καιρό θα τα θυμόμαστε όλα αυτά σαν μία μακρινή, άβολη αλλά πολύ διδαχτική ανάμνηση. Ας μας κάνει όλο αυτό που περνάμε, λίγο καλύτερους ανθρώπους, και ίσως λίγο πιο καθαρούς. Γιατί εδώ που τα λέμε, αν τα ΜΜΜ ή οι τουαλέτες στα μαγαζιά είχαν μία πιθανότητα να γίνουν πιο ανθρώπινες, τώρα είναι η ευκαιρία τους. Και μη σκας, θα έρθει ξανά η εποχή της αγκαλιάς. Ίσως σου την στερούν τώρα για να την εκτιμήσεις αργότερα.

Αυτά είχα να πω. Χρόνια Πολλά, να δεις Τζένη Καρέζη και να περάσεις όμορφες στιγμές με την οικογένειά σου.

Photo Credits: Intime.gr