Ο Όμιλος Lavazza τηρεί τη δέσμευσή του στη Γη με μεγάλα έργα αναδάσωσης στην Αιθιοπία και το Περού

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Γης και ο Όμιλος Lavazza παρουσιάζει μερικά από τα πιο σημαντικά έργα βιώσιμης ανάπτυξης που αναπτύσσει το Ίδρυμά του στον τομέα της αναδάσωσης, ένα καίριο ζήτημα στη ζωή κάθε είδους αυτού του πλανήτη, με δεδομένη την παγκόσμια αναγκαιότητα για επείγουσα δράση από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, και πρωτίστως εκείνων των οποίων η βασική δραστηριότητα, όπως της Lavazza με τον καφέ, έχει τις ρίζες της στη γη.

Το Ίδρυμα Lavazza υποστηρίζει και χρηματοδοτεί, ανεξάρτητα και σε συνεργασία με δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς, 24 έργα σε 17 χώρες 3 ηπείρων για την υποστήριξη περισσότερων από 97.000 καλλιεργητών καφέ. Τα τελευταία χρόνια, έχει εντείνει την ανάπτυξή, μεταξύ άλλων, έργων που υποστηρίζουν την αναδάσωση, ένα μείζον ζήτημα σε όλες τις χώρες παραγωγής καφέ. Σε συνεργασία με μη κυβερνητικούς οργανισμούς και διεθνώς αναγνωρισμένα ιδρύματα, το Ίδρυμα Lavazza δραστηριοποιείται σε αυτό το μέτωπο στην Αιθιοπία και το Περού με γεωργικές πρωτοβουλίες, αλλά και στην Κούβα, την Αϊτή, τη Δομινικανή Δημοκρατία και την Κολομβία με έργα βιώσιμης ανάπτυξης, τα οποία περιλαμβάνουν και αναδασώσεις. Μέσω αυτών των δραστηριοτήτων, το Ίδρυμα Lavazza κατέστησε δυνατή την φύτευση περισσότερων από 15 εκατομμυρίων θάμνων καφέ τα τελευταία 5 χρόνια. Τα τρέχοντα έργα οργανώνονται σε διάφορες φάσεις, κυρίως εντός τριών ετών και έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να έχουν μακροπρόθεσμα ευεργετικά αποτελέσματα τόσο στο περιβάλλον όσο και στις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που επικρατούν εντός των αγροτικών κοινοτήτων. Τα έργα, είναι, επίσης προσαρμοσμένα σε στις συγκεκριμένες τοπικές ανάγκες της κάθε περιοχής.

Καφές και μηδενική αποψίλωση στην Αιθιοπία

Στην Αιθιοπία, τον μεγαλύτερο παραγωγό καφέ της Αφρικής, το Ίδρυμα Lavazza υποστηρίζει ένα τριετές έργο που ξεκίνησε το 2019 για την αναζωογόνηση της παραγωγής καφέ με μηδενική αποψίλωση στα αποθέματα Yayu Biosphere της UNESCO στην περιοχή Oromia. Το έργο εκτελείται σε συνεργασία με το Ίδρυμα Hanns R. Neumann και τη Διεθνή Πρωτοβουλία για το Κλίμα του Γερμανικού Υπουργείου Περιβάλλοντος.

Στόχος του είναι να αναπτύξει, να δοκιμάσει και να προωθήσει ένα κλιμακούμενο μοντέλο καλλιέργειας «καφές από κήπο» για να βελτιώσει την κοινωνικοοικονομική κατάσταση 3.000 οικογενειών που απασχολούνται στην καλλιέργεια καφέ, να επιβραδύνει την πρόοδο της αποψίλωσης και να συμβάλει στην προστασία των δασών και την αποκατάσταση του δασικού τοπίου, απορροφώντας έτσι το διοξείδιο του άνθρακα CO2. Μόνο το 2018, φυτεύτηκαν 29.000 θάμνοι. Το μοντέλο φυτείας «καφές από κήπο» εμποδίζει την πρόοδο της αποψίλωσης των δασών, ενισχύοντας παράλληλα το επιχειρηματικό πνεύμα μεταξύ των μικρών παραγωγών. Οι καλλιέργειες καφέ στον κήπο αναδύονται κοντά στα σπίτια των ανθρώπων, στις περιοχές μετάβασης μεταξύ των κατοικημένων ζωνών και του δάσους και συνεπάγονται τη φύτευση οπωροφόρων δένδρων για να δημιουργήσουν τη σκιά που απαιτείται για την ανάπτυξη των θάμνων καφέ. Με αυτόν τον τρόπο, οι αγρότες όχι μόνο θα έχουν γη κατάλληλη για καλλιέργεια καφέ, αλλά και θα παραχθούν και άλλοι καρποί, συμβάλλοντας έτσι στην αύξηση του εισοδήματός τους.

Οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι περιλαμβάνουν επιπλέον την κατάρτιση περισσότερων από 2.000 παραγωγών καφέ πάνω σε γεωργικές πρακτικές που διασφαλίζουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα των καλλιεργειών στην αλλαγή του κλίματος και τη διαφύλαξη των δασικών πόρων.

Brazil nuts στο Περού: ένας πόρος για τις τοπικές κοινότητες

και μια ανάσα για τον πλανήτη

Στο Περού, το Ίδρυμα Lavazza υποστηρίζει το CESVI, μια ΜΚΟ που πραγματοποιεί ένα τεράστιο έργο στην καρδιά του δάσους του Αμαζονίου για πάνω από 20 χρόνια.

Υποστηριζόμενο από το Ίδρυμα και με την πρακτική διαχείρισή του από τη CESVI σε συνεργασία με το Περουβιανό Υπουργείο Περιβάλλοντος και τις τοπικές γηγενείς κοινότητες, το έργο αυτό έχει ήδη επιτρέψει τη διατήρηση 36.000 εκταρίων του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, σε μια ζώνη που ήταν θύμα αποψίλωσης και πυρκαγιών το προηγούμενο έτος.

Οι δύο πρωταγωνιστές στο έργο που υποστηρίζονται από το Ίδρυμα Lavazza είναι ο τοπικός γηγενής πληθυσμός και ένα φυτό με μερικές απίστευτες ιδιότητες, το καρύδι της Βραζιλίας.

Οι κύριοι στόχοι είναι:

1. Να επιτραπεί στις αυτόχθονες κοινότητες να ασκούν άμεσο έλεγχο της περιοχής και έτσι να γίνονται οι ίδιοι φύλακες του δάσους.
2. Η καλλιέργεια καινούριων φυτών σε ήδη υποβαθμισμένες περιοχές του δάσους και η εκχώρησή τους σε τοπικές κοινότητες ως μία νέα πηγή εισοδήματος. Το καρύδι της Βραζιλίας (Bertholletia excelsa) είναι ένας πολύτιμος πόρος για το περιβάλλον: μπορεί να αναπτυχθεί μέχρι 50 μέτρα, να ζήσει έως και 700 χρόνια και να αποθηκεύσει περίπου 64.000 κιλά διοξειδίου του άνθρακα στη διάρκεια ζωής του.

Το έργο έχει μια σημαντική κοινωνική αποστολή, καθώς προωθεί τη συγκομιδή, την επεξεργασία και την πώληση φυσικών τοπικών προϊόντων, όπως το καρύδι της Βραζιλίας και τη φύτευση οπωροφόρων δένδρων που αποτελούν πηγή τροφής και εισοδήματος για τις γηγενείς κοινότητες. Οι επόμενες φάσεις του έργου θα επικεντρωθούν στη διαφύλαξη των σχετικών περιοχών.

Το Ίδρυμα Lavazza

Η εταιρεία ίδρυσε το μη κερδοσκοπικό Fondazione Giuseppe e Pericle Lavazza Onlus το 2004 για το συντονισμό και την υλοποίηση έργων αειφορίας. Προς το παρόν, υποστηρίζει και χρηματοδοτεί, τόσο ανεξάρτητα όσο και σε συνεργασία με δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς, 24 έργα σε 17 χώρες σε 3 ηπείρους στηρίζοντας περισσότερους από 97.000 καλλιεργητές καφέ. Οι κύριοι στόχοι των έργων που υποστηρίζονται από το Ίδρυμα Lavazza είναι να βελτιώσουν την απόδοση και την ποιότητα της παραγωγής καφέ και ταυτόχρονα να προωθήσουν το επιχειρηματικό πνεύμα μεταξύ των παραγωγών, βελτιώνοντας παράλληλα τις συνθήκες διαβίωσής τους.

Η φιλοσοφία του Ιδρύματος είναι να υποστηρίξει την αυτονομία των τοπικών κοινοτήτων, επιτρέποντας στις γυναίκες να εργάζονται κερδοφόρα, εμπλέκοντας τις νέες γενιές, μοιράζοντας καλές γεωργικές πρακτικές και εισάγοντας τεχνολογικά μέσα για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Οι δραστηριότητές του ιδρύματος προωθούν επίσης τη διαφοροποίηση και τη διασπορά των καλλιεργειών προκειμένου να αντιστρέψουν την «φτωχοποίηση» του εδάφους και της αναδάσωσης και αυτή η διαδικασία είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση της υγείας του οικοσυστήματος. Η υλοποίηση όλων αυτών των δραστηριοτήτων ανατίθεται σε τοπικούς φορείς, γεγονός που αυξάνει τη δέσμευση των αγροτικών κοινοτήτων και δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ των διαφόρων εμπλεκόμενων μερών.