Ο σεβασμός στον πολιτισμό των άλλων είναι δείγμα του δικού μας πολιτισμού

Η 21^η του Μαΐου έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Με το πέρας του χρόνου, όλο και μεγαλύτερη. Πρόκειται για τη μέρα που γιορτάζει ο πολιτισμός. Μαζί με αυτόν όλα τα έθνη κι οι γενιές που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις ρίζες τους. Αλληλουχίες γεγονότων και αποδείξεις για τη διαδρομή που τους οδήγησε να γίνουν αυτό που είναι σήμερα.

Η λέξη πολιτισμός εσωκλείει πληθώρα εννοιών μέσα της. Δεν είναι ο τετριμμένος όρος που χρησιμοποιεί η κοινωνία για να χαρακτηρίσει θεωρητικές έννοιες περί ανέμων και υδάτων. Ή μάλλον είναι σε έναν βαθμό, αλλά κάτι τέτοιο είναι πολύ λίγο μπροστά σε όλα αυτά που ξεδιπλώνει μέσα από το σεντούκι της.

Πολιτισμός είναι τα πάντα γύρω μας. Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε με τους φίλους μας, η μουσική που ακούμε στο αυτοκίνητο, τα θέατρα που επισκεπτόμαστε εκείνα τα καλοκαιρινά βράδια, η κουζίνα και οι διατροφικές μας συνήθειες μέσα στην οικογένεια, η θρησκεία κι ο τρόπος που εκδηλώνουμε την πίστη μας, τα έθιμα που ο λαός έχει υιοθετήσει ανά τα χρόνια.

«Ο πολιτισμός περιλαμβάνει τη θρησκεία, το φαγητό, τι φοράμε, πώς το φοράμε, τη γλώσσα μας, τον γάμο, τη μουσική, τι πιστεύουμε ότι είναι σωστό ή λάθος, πώς καθόμαστε στο τραπέζι, πώς χαιρετάμε τους επισκέπτες, πώς συμπεριφερόμαστε με τους αγαπημένους μας, κι ένα εκατομμύριο άλλα πράγματα», είπε στο Live Science η ανθρωπολόγος του Barnet and Southgate College στο Λονδίνο, Cristina De Rossi.

Πολλοί θα πάνε αρκετά πίσω στο άκουσμα της λέξης πολιτισμός. Όχι, δεν είμαστε οι αρχαίοι Έλληνες. Ναι, είμαστε πολύ μακρινοί τους απόγονοι, εξαιρετικά τυχεροί και τιμημένοι που μπορούμε να λέμε ότι ανήκουμε στη γραμμή τους. Οι σπουδαίες προσωπικότητες του παρελθόντος δε θα έπρεπε να αποτελούν αφορμή για να μην αποδεικνύουμε καθημερινά τις αξίες μας, έχοντας κάποια αυτονόητη -με βάση κατορθώματα άλλων- υπεροχή απέναντι στους ξένους λαούς. Η ιστορία αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Σε γενναιότητα, σε σοφία, σε σύμπραξη. Άλλος ένας λόγος που οφείλουμε να αγαπάμε τον δικό μας πολιτισμό και να σεβόμαστε αυτούς των άλλων. Να πορευόμαστε μαζί.

Το 2001, η UNESCO αποφάσισε να δώσει στη θεμελιώδη έννοια της ζωής του ανθρώπου τη γιορτή που της άρμοζε. Κάθε χρόνο, έκτοτε, στις 21 Μαΐου εορτάζεται η Πολιτισμική Διαφορετικότητα για να αποτελεί σε όλους ένα ενθύμημα των όσων προηγήθηκαν, των όσων συμβαίνουν και των όσων βρίσκονται καθ’ οδόν.

«Στις 21 Μαΐου, την Παγκόσμια Ημέρα της Πολιτισμικής Διαφορετικότητας και Ανάπτυξης, η UNESCO ενθαρρύνει τους ανθρώπους από όλον τον κόσμο να έρθουν μαζί μας στον εορτασμό της πολιτισμικής διαφορετικότητας και στην υπεράσπιση των τρόπων για την προστασία και την προώθησή της στις δικές τους κοινότητες. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι θα συμπεριληφθούν και κανείς δε θα μείνει πίσω» - Audrey Azoulay, Γενικός Διευθυντής της UNESCO.

Πολιτισμός > Culture > λατιν. Colere = καλλιεργώ, φροντίζω

Ας φροντίσουμε κι ας καλλιεργήσουμε, λοιπόν, τον πολιτισμό, όχι μόνο τον δικό μας ανεξάρτητα και μεμονωμένα, αλλά και τον δικό μας σε συνάρτηση με τους άλλους. Ας τους θρέψουμε κι ας τους δώσουμε τη βοήθεια που χρειάζονται για να εκφράζουν εκείνοι εμάς κι εμείς αυτούς. Αν κάποιοι το αψηφούν, ας τους δείξουμε εμείς τον τρόπο. Και, αν πάλι αυτό δεν είναι αρκετό, ας προσπαθήσουμε διπλά για να καλύψουμε τα δικά τους τα κενά. Ο σεβασμός στον πολιτισμό των άλλων είναι δείγμα του δικού μας πολιτισμού.