4 σειρές - ντοκιμαντέρ του Netflix με φαγητό για να σου ανοίξει η όρεξη

«Αν πραγματικά θέλεις να κάνεις έναν φίλο, πήγαινε στο σπίτι του και φάε μαζί του. Οι άνθρωποι που σου δίνουν το φαγητό τους σού δίνουν την καρδιά τους», είχε πει ο Cezar Chavez και δεν είχε άδικο. Το φαγητό έχει κάτι το πολύ προσωπικό. Στοιχεία που εκφράζουν μέρος του χαρακτήρα. Όχι μόνο την αγάπη σου για τη μαγειρική αλλά και τα συναισθήματά σου για αυτόν που βρίσκεται απέναντί σου.

Η μαμά μου μαγείρευε συνέχεια στο σπίτι. Οι μνήμες μου μαζί της πάνω από την κουζίνα, εναλλάσσοντας κουτάλια και μπαχαρικά είναι πολλές και έντονες. Οι γονείς της είχαν έρθει από την Πόλη, οπότε τα έντονα αρώματα κατέκλυζαν κάθε δωμάτιο του σπιτιού όταν άνοιγε τις εστίες. Εξ ου και η σύνδεσή μου με το φαγητό είναι πολύ ιδιαίτερη και βαθιά.

Τα ντοκιμαντέρ με φαγητό στο Netflix

«Street Food: Asia» (2019)

Μια μέρα, ψάχνοντας σχετικά ντοκιμαντέρ στο Netflix, το μάτι μου έπεσε στο «Street Food: Asia». Η ομάδα πίσω από το concept έχει γυρίσει πολλά μέρη της Ασίας, έχει επισκεφτεί τα πιο τοπικά μαγαζιά -αυτά στα οποία πηγαίνουν οι ντόπιοι- και έχει φτιάξει μία σειρά επεισοδίων με όλες τις γεύσεις που δοκίμασε. Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη, Ινδονησία, Ιαπωνία, Φιλιππίνες, Βιετνάμ, Ινδία, Ταϊβάν, Νότιος Κορέα φτάνουν στην κάμερα παρουσιάζοντας μία διαφορετική πλευρά της Ασιατικής κουζίνας.

«Street Food: Latin America» (2020)

Αναμενόμενα, μετά την επιτυχία του πρώτου ντοκιμαντέρ, σειρά είχε ένα άλλο μέρος του πλανήτη, αρκετά πιο μακριά από την Ασία: η Λατινική Αμερική. Το τηλεοπτικό γαστρονομικό οδοιπορικό σε Μπουένος Άιρες, Σαλβαδόρ, Οαχάκα, Λίμα, Μπογκοτά και Λα Παζ μού θύμισε γιατί θέλω τόσο να ταξιδέψω κάποια στιγμή εκεί. Ιστορίες καθημερινών ανθρώπων που έχτισαν το μαγαζί τους από την αρχή, που μεταμόρφωσαν την επιχείρηση των γονιών τους, που καθιέρωσαν το όνομά τους σε έναν πάγκο στον δρόμο, δε σε κάνουν μόνο να λατρεύεις την κουζίνα τους αλλά και να τους βλέπεις σαν τους γονείς σου.

Chef’s Table (2015)

Το «Chef’s Table» είναι μία από τις πρώτες σειρές – ντοκιμαντέρ του Netflix και παρουσιάζει στο κοινό τις ζωές και -φυσικά- τις κουζίνες των πιο διάσημων σεφ του πλανήτη. Οι εικόνες που φτάνουν στην οθόνη σου είναι οριακά πιστευτές, αφού οι καλλιτέχνες -γιατί για καλλιτέχνες μιλάμε- δίνουν έμφαση όχι μόνο στη γεύση (σ.σ. που αν είναι το μισό νόστιμα από όσο δείχνουν, πρέπει να είναι θεϊκά) αλλά και στην παρουσίαση. Η σειρά είναι τόσο καλή που έχει προταθεί αρκετές φορές για βραβεία Emmy ενώ έχει αποσπάσει τρεις νίκες στα James Beard Foundation Awards -τα βραβεία που αναγνωρίζουν τους επαγγελματίες στον τομέα της μαγειρικής-.

Chef’s Table: Pastry (2018)

Αν είσαι του γλυκού, τότε σίγουρα θα εκτιμήσεις το αντίστοιχο ντοκιμαντέρ της σειράς για γλυκά. Η σημασία της ακρίβειας δεν ήταν ποτέ πιο συναφής, τα αρώματα μπορούν να φτάσουν στον καναπέ σου μέσα από τις εικόνες, ίσως και θα καταφέρουν να σε κάνουν να πειραματιστείς στο σπίτι, απλά και μόνο για να παρουσιάσεις κι εσύ ένα τέτοιο μαγευτικό πιάτο. Τέχνη!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

• The Royal Treatment: Η ταινία που κοροϊδεύει τον καθωσπρεπισμό των royals όπως του αξίζει
• Το «Valeria» του Netflix είναι ό,τι δεν κατάφερε να γίνει το «And Just Like That»
• Εσύ ήξερες ότι το Manifest είχε ακυρωθεί πριν γίνει Νο1 στο Netflix;