Sonia Boyce: Η ελευθερία και η ευαλωτότητα της μαύρης εικαστικού που τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα

Η δουλειά «Feeling Her Way» της Βρετανίδας καλλιτέχνιδος Sonia Boyce ήταν αυτή που κέρδισε τις εντυπώσεις και τελικά το βραβείο του Χρυσού Λέοντα για Καλύτερη Εθνική Συμμετοχή στην Biennale της Βενετίας.

«Τα δωμάτια του Βρετανικού περιπτέρου είναι γεμάτα με ήχους, κάποιες φορές αρμονικούς -κάποιες φορές αντικρουόμενους- ενσαρκώνοντας τα συναισθήματα της ελευθερίας, της δύναμης και της ευαλωτότητας», είπε το Βρετανικό Συμβούλιο.

«Η Sonia Boyce προτείνει μία άλλη ανάγνωση ιστοριών μέσα από τον ήχο. Δουλεύοντας συνεργατικά με άλλες μαύρες γυναίκες, ξεδιπλώνει μία πληθώρα σιωπηλών ιστοριών», είπε η κριτική επιτροπή.

Το έργο της Sonia Boyce

Το Feeling Her Way είναι ένα έργο που συνδυάζει κολάζ, γλυπτική και βίντεο από πέντε μαύρες γυναίκες μουσικούς υπό την υπογραφή της πρώτης μαύρης γυναίκας που εκπροσωπεί το Ηνωμένο Βασίλειο στον θεσμό, διαδίδοντας το μήνυμα της ελευθερίας και της αγάπης για τον εαυτό σου.

Η Jacqui Dankworth, η Poppy Ajudha, η Sofia Jernberg, η Tanita Tikaram και η συνθέτρια Errollyn Wallen συμμετείχαν με το δημιουργικό τους ταλέντο συλλογικά και ατομικά και δημιούργησαν ένα αποτέλεσμα που η διευθύντρια των εικαστικών τεχνών του Βρετανικού Συμβουλίου, Emma Dexter, αποκάλεσε ως την «τέλεια συλλογή για αυτήν τη σημαντική περίοδο της Βρετανικής ιστορίας».

Ποια είναι η Sonia Boyce

Η Sonia Boyce είναι μία Βρετανίδα καλλιτέχνιδα με ρίζες από την Αφρική και την Καραϊβική. Είναι καθηγήτρια Μαύρης Τέχνης και Σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο των Τεχνών στο Λονδίνο και, από το 1990, δουλεύει συνεργατικά με άλλους καλλιτέχνες δίνοντας έμφαση στον αυτοσχεδιασμό και στον αυθορμητισμό.

Η Boyce είναι μία γυναίκα που της αρέσει να πειραματίζεται, να συνδυάζει διαφορετικά υλικά και μέσα, όπως σχέδιο, ήχο, φωτογραφία, κ.α., και να επινοεί μία συμβατότητα που πιθανώς να μην εκπηγάζει τόσο φυσικά από τον πυρήνα τους. Ξεκίνησε χρησιμοποιώντας κιμωλία και παστέλ ζωγραφίζοντας τους φίλους, την οικογένειά της, ακόμα και τον εαυτό της και οδηγήθηκε σταδιακά με το πέρας του χρόνου και της εμπειρίας σε πιο μοντέρνες και εκσυγχρονισμένες οδούς, όπως η γραφιστική και οι καρικατούρες για να περάσει τα πολιτικά μηνύματα που τη βασάνιζαν μέσα από τη δουλειά της.

Εξ ου και το μήνυμα που χαρακτηρίζει τη δουλειά της Boyce στο σύνολό της είναι έντονο πολιτικά και κοινωνικά. Προσπαθεί να αποδώσει δικαιοσύνη στην εκπροσώπηση των μαύρων, ενώ θέλει να επαναπροσδιορίσει τις εσφαλμένες αντιλήψεις για το σώμα των μαύρων αλλά και όσες προέκυψαν από τον (επιστημονικό) ρατσισμό.

36 χρόνια μετά το Chernobyl: Πόσο αντιπροσωπευτική ήταν η σειρά στα πραγματικά γεγονότα