Φωτεινή Ζαγλάρα: Η νεαρή φωτογράφος με τα βραβευμένα αυτοπορτρέτα συστήνεται στον κόσμο της τέχνης

Χωρίς να έχει σπουδάσει ποτέ της φωτογραφία, μία αυτοδίδακτη νηπιαγωγός, αναδείχθηκε φέτος νικήτρια των Sony Wolrd Photography Awards 2022 σε εθνικό επίπεδο. Έχοντας στο επίκεντρο της την ίδια την τέχνη και όσα θέλει να εκφράσει μέσα από αυτή, συνειδητοποίησε μάλλον αργότερα την σημασία της διάκρισης της, όπως λέει η ίδια. Παίρνοντας έμπνευση από τα πάντα γύρω της, ως οφείλει μία τόσο νέα καλλιτέχνης, έθεσε ως απόλυτη μούσα της, τον ίδιο της τον εαυτό.

Στα αυτοπορτρέτα της θα δει κανείς ταυτόχρονα το φως και το σκοτάδι, την ομορφιά και την «ασχήμια», το παρελθόν και το μέλλον, όλα μέσα σε ένα πρόσωπο, συνήθως το δικό της. Σε ένα συμβολικό σύμπαν η Φωτεινή δίνει το δικό της μήνυμα και προσπαθεί να εξηγήσει επίκαιρα αλλά και διαχρονικά ερωτήματα. Πώς είναι, όμως, να είσαι ταυτόχρονα το μοντέλο και ο φωτογράφος; Πώς ξεκίνησε την πορεία της στον χώρο της τέχνης και ποια τα σχέδια για το μέλλον; Η Φωτεινή Ζαγλάρα μας μίλησε μετά την πρώτη της σημαντική διάκριση για τον δρόμο που την οδήγησε στην φωτογραφία.

Από όσο γνωρίζουμε για σένα η φωτογραφία δεν ήταν οι κύριες σπουδές σου. Πώς ξεκίνησες την ενασχόληση σου με αυτή;

Όλα ξεκίνησαν όταν μετακόμισα από την Αθήνα στα Ιωάννινα για να σπουδάσω στο Παιδαγωγικό τμήμα Νηπιαγωγών. Οι γονείς μου, μου έκαναν δώρο μια φωτογραφική μηχανή και ξεκίνησα να πειραματίζομαι και να ανεβάζω τις φωτογραφίες μου στο Flickr, ένα φωτογραφικό site. Εκεί ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με την δουλειά της Rosie Hardy, μια αυτοδίδακτη φωτογράφο που βγάζει αυτοπορτρέτα και έτσι ξεκίνησα να βγάζω και εγώ. Στα τέσσερα χρόνια που βρισκόμουν στα Ιωάννινα, πειραματίστηκα αρκετά με τα αυτοπορτρέτα, έμαθα μόνη μου τα πάντα για το Photoshop και το Lightroom και εκτός από το Flickr, ξεκίνησα να ανεβάζω την δουλεία μου στο Instagram.Όταν γύρισα στην Αθήνα άρχισαν οι πρώτες συνεργασίες.

Συνηθίζεις να παρουσιάζεις αυτοπορτρέτα σου. Πώς είναι να είσαι παράλληλα ο φωτογράφος και το μοντέλο;

Συνήθως στα social media ποστάρω την προσωπική μου δουλειά η οποία είναι τα αυτοπορτρέτα. Κάθε φωτογραφία μου αφηγείται μια ιστορία ,οπότε νομίζω πως το πιο δύσκολο στο να είμαι παράλληλα η φωτογράφος και το μοντέλο είναι να μπω στο mood του concept και να κρατήσω μια ισορροπία στους δύο ρόλους που έχω ,αυτού της «πρωταγωνίστριας» και αυτού της «σκηνοθέτιδας».

Τι συμβολίζει για σένα η συμμετοχή σου σε ένα έργο σου; Τι είναι αυτό που σε εμπνέει;

Όταν ξεκίνησα να βγάζω αυτοπορτρέτα ήταν ένας τρόπος να ανακαλύψω τον εαυτό μου και να εκφράσω τα συναισθήματα μου. Τώρα πια, έχω περάσει σε ένα διαφορετικό επίπεδο καθώς μου δημιουργούνται ερωτήματα πάνω σε διαχρονικά ή επίκαιρα ζητήματα και προσπαθώ μέσα από τα αυτοπορτρέτα μου να βρω τις απαντήσεις.
Όσον αφορά την έμπνευση ,όλα γύρω μας μπορούν να μας εμπνεύσουν, αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά.

Στις φωτογραφίες σου αναδύεται έντονα η γυναικεία παρουσία και ο κόσμος των αισθήσεων της. Είναι κάτι που γίνεται συνειδητά;

Τα τελευταία χρόνια που έχει εμβαθύνει περισσότερο ο τρόπος που προσεγγίζω κάποια θέματα ,πιστεύω ότι γίνεται συνειδητά καθώς είναι δύο θέματα που με απασχολούν αρκετά και προσπαθώ να τα αποκωδικοποιήσω με τον δικό μου τρόπο.

Πώς ήρθε η μεγάλη φετινή σου διάκριση στα Sony World Photography Awards; Πες μας λίγα λόγια για την όλη εμπειρία και το έργο που παρουσίασες εκεί.

Βασικά δεν το περίμενα,ούτε είχα καταλάβει στην αρχή πόσο σημαντική είναι η συγκεκριμένη διάκριση.Είχα πάρει μέρος στην Open-Creative κατηγορία και όταν μου ήρθε το email ότι το αυτοπορτρέτο μου είχε κερδίσει την πρώτη θέση στο National Award για την Ελλάδα,δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Μετά από λίγο ,όταν άρχισα να το ψάχνω και όταν ανακοινώθηκε επισήμως, μόνο τότε κατάλαβα ότι ήταν αρκετά σημαντικό βραβείο.

Ποια τα σχέδια σου για το φωτογραφικό σου μέλλον;

Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας δεν κάνω σχέδια για το μέλλον.Το μόνο που σχεδιάζω είναι να τελειώσω ένα προσωπικό project που δουλεύω τους τελευταίους μήνες.