Η Μαρίζα Ρίζου μας μιλάει για τις σχέσεις, την αγάπη και τη μουσική και μας παίρνει μαζί της στο φως

Με τη Μαρίζα Ρίζου μιλήσαμε ένα ζεστό απόγευμα του Αυγούστου που βρήκε εμένα στην Αθήνα κι εκείνη σε μια παραλία στη Σέριφο, λίγες μόνο ώρες πριν τη βραδινή της εμφάνιση στο νησί στο πλαίσιο της καλοκαιρινής της περιοδείας. Δεν ξέρω αν φταίει η θετική αύρα της Μαρίζας ή η αισιοδοξία που γεμίζει κάθε της λέξη, νοερά πάντως με ταξίδεψε στις Κυκλάδες και κάναμε μια κουβέντα από εκείνες που κάνουν δυο φίλες που έχουν καιρό να τα πουν και βρίσκονται τυχαία σε διπλανές πετσέτες σε μπλε – πιο μπλε δεν γίνεται- παραλία.

Λίγο πριν τη μεγάλη συναυλία στο Θέατρο Βράχων- Βύρωνα

Ο ενθουσιασμός της τραγουδίστριας για τη μεγάλη συναυλία στο Θέατρο Βράχων- Βύρωνα στις 18 Σεπτεμβρίου είναι μεγάλος, όπως και η ανυπομονησία των fans της που θα την απολαύσουν σε αυτή τη σπουδαία, για εκείνη, για βραδιά. Η ίδια βέβαια μας καλεί να βρεθούμε εκεί χωρίς να μας καλλιεργεί υπερβολικές προσδοκίες.

«Δεν θέλω να περιμένετε τίποτα, έχω μεγάλο θέμα με τις προσδοκίες. Όχι με την έννοια να σκεφτούμε το χειρότερο. Ο στόχος μου είναι απλά να είμαι παρούσα και να μην υπεραναλύω και να νιώθω ευγνωμοσύνη για το κάθε τι που μου δίνει κάθε στιγμή. Νιώθω πως έχω και βάθος και ελαφρότητα αλλά όχι επιφάνεια. Για μένα είναι βάρος να λέμε σε κάποιον πως θα έρθει και θα περάσει τέλεια, θα είναι η συναυλία της ζωής του. Θέλω να έρθουν οι άνθρωποι πολύ προσωποκεντρικά, να ακούσουν εμένα και τα τραγούδια μου, κι ό,τι γίνει κι όπως βγει. Όμως δεν κρύβω τη μεγάλη μου χαρά για τη μέρα αυτή, γιατί στο Θέατρο Βράχων έχω δει ιερά τέρατα της μουσικής, είδωλα, ανθρώπους που θαύμαζα. Θα ήθελα να είμαι 100% παρούσα και να το χαρώ».

Εννοείται πως η κουβέντα πάει και στη συνήθεια εκείνη που η Μαρίζα είχε εξομολογηθεί πως τηρεί, αυτή της αποτοξίνωσης από την τεχνολογία. Συνεχίζει να αφήνει το κινητό στο σπίτι;

«Συνεχίζω να προσπαθώ να μην έχω την ανάγκη να αποτυπώνω τα πάντα σε εικόνες, προσπαθώ να βρω μια ισορροπία στο ωραίο να θυμόμαστε αυτή τη στιγμή και στο χάνουμε τη στιγμή γιατί βλέπω τα πάντα μέσα από μια κάμερα. Συνεχίζω να προσπαθώ προς την κατεύθυνση αυτή».

Οι σπουδές στο Τμήμα ΕΜΜΕ και η σχέση με το γράψιμο

Ξεκίνησες την πορεία σου με σπουδές στο Τμήμα ΕΜΜΕ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Κι όμως ενώ πέρασες από μια διαφημιστική κι έναν εκδοτικό οίκο, δεν ασχολήθηκες ποτέ με τη δημοσιογραφία. Αφήνεις ανοιχτό ένα τέτοιο ενδεxόμενο στο μέλλον ή υπάρχει λόγος που το απέφυγες.

«Δεν πίστευα πως ήταν κάτι στο οποίο θα είμαι καλή ακόμα κι αν το προσπαθούσα. Ακόμα κι όταν πήγα στη σχολή, με ενδιέφερε η διαφήμιση και αυτό που ονειρευόμουν ήταν η κοινωνική διαφήμιση. Δουλεύοντας σε μια μεγάλη διαφημιστική για 2-3 χρόνια, κατάλαβα πως δεν θα μπορούσα να κάνω αυτό που θέλω, διαφημίσεις για τον καρκίνο ή για τα άτομα με αναπηρία, καταλάβαινα πως δεν θα είναι αυτό που θέλω.

H σχέση της Μαρίζας με το γράψιμο παραμένει δυνατή:

«Ανέκαθεν τις σκέψεις μου τις αποτύπωνα σε λέξεις στο ημερολόγιό μου και τη μουσική την αποτυπώνω έτσι, γράφω λέξεις, μελωδία και αρμονία μαζί, έτσι είναι η ζωή, είναι ο τρόπος που εκφράζομαι».

Ο έρωτας και το mood που πρέπει να έχουμε απέναντι σε εκείνον

Έχεις γράψει το πρώτο σου τραγούδι στην Πέμπτη Δημοτικού για τον τότε έρωτά σου. Συνεχίζει ο έρωτας να είναι κινητήριος δύναμη για την έμπνευσή σου σε στίχους και μουσική;

«Δεν είναι η κύρια έμπνευσή μου ο έρωτας, ίσως αυτό συμβαίνει στα ημερολογιακά μου τραγούδια, στα τρία αυτά που σχετίζονται με κάτι ερωτικό και πονετικό. Τα υπόλοιπα έχουν να κάνουν με μια στάση ζωής, το πώς στέκομαι και θα ήθελα να στέκομαι».

«Eίναι που δεν μπορώ τη ζωή χωρίς εσένα να σκεφτώ» αλλά και «Πάμε πιο πέρα μαζί σου τον κόσμο θα γυρίσω ταξίδι χωρίς προορισμό. Ποιο είναι τελικά το mood που πρέπει να έχουμε απέναντι στον έρωτα;

«Νομίζω πως πρέπει να έχουμε την αποδοχή όλων των σταδίων στις σχέσεις. Εκεί βρίσκομαι τώρα. Ο κάθε άνθρωπος που συναντάμε στην καθημερινότητά μας, ακόμα κι αυτός που μας σπάει τα νεύρα στον δρόμο, μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για να καταλάβουμε πόσο έχουμε εξελιχθεί.

Αντίστοιχα και σε πιο μεγάλο βάθος κάθε άνθρωπος στη ζωή μας, στις φιλίες και στις ερωτικές σχέσεις μας είναι απαραίτητος και σημαντικός σε αυτό που κάνει, είναι χρήσιμο να αναγνωρίζουμε τη σημασία του.

Όταν είναι να έρθει το μαζί, να έρθει κι όταν έρθει το χώρια, να το αποδεχτούμε, να ζήσουμε το «χώρια» και να το βιώσουμε.

Ειδικά στο «χώρια» και στην απώλεια είχα πολύ μεγάλο θέμα και προσπαθούσα πάντα να συμπληρώσω το κενό με κάτι άλλο. Δεν πάει έτσι όμως. Μετά μπορούμε να πούμε «όχι δεν θα μπορέσω» και να καταλάβουμε τελικά πως αυτός ο άνθρωπος δεν είναι στη ζωή μας για κάποιο λόγο, το άτομο αυτό μας έδωσε ό,τι ήταν να μας δώσει, έκανε τον κύκλο του και τώρα πρέπει να κάνει χώρο για το επόμενο βήμα».

Η διασκευή της Μπόσα Νόβα του Ησαΐα έχει συμπληρώσει 11 χρόνια κυκλοφορίας και το 2023 συμπληρώνεις δέκα χρόνια στη δισκογραφία. Ποια στιγμή στη μέχρι τώρα καριέρα σου ξεχωρίζεις;

«Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια στιγμή. Μετά από έντεκα χρόνια που ασχολούμαι αμιγώς επαγγελματικά με το τραγούδι, νιώθω πως ευχαριστιέμαι αυτό που κάνω, φεύγει το υπερβολικό άγχος, είμαι σε μεγαλύτερη συνείδηση με τον εαυτό μου ώστε ακόμα και στη στιγμή του άγχους να πηγαίνω πιο πέρα το νου μου.

Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη για τους συνεργάτες μου, που είναι εξίσου σημαντικοί με τα καλά τραγούδια, είναι σπουδαίο να έχεις συμπορευτές και να νιώθεις πως υπάρχει μια ομάδα εκεί και να έχεις καλές σχέσεις και επικοινωνία ακόμα και στις δύσκολες στιγμές. Και νιώθω πως μετά από 11 χρόνια ευχαριστιέμαι τα πράγματα σε βάθος και όσο περνάει ο καιρός και το φάσμα της αναγνωρισιμότητας γίνεται πιο μεγάλο, τόσο περισσότερο είναι ξεκάθαρο πως η ζωή είναι πάντα πιο σημαντική από τη δουλειά και αν δεν έχεις ανθρώπους να μοιραστείς τις όποιες επιτυχίες, αυτές δεν έχουν νόημα».

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που θα ήθελες να κάνεις ντουέτο μαζί του, live ή δισκογραφικά;

«Θέλω να κάνω πολλές συνεργασίες, έχω κάνει ελάχιστα αλλά σημαντικά ντουέτα αλλά δεν έχω δισκογραφία με αγαπημένους μου καλλιτέχνες και δεν έχουμε δουλέψει μαζί σεζόν στο ίδιο μαγαζί. Θα ήθελα να γίνει αυτό, νιώθω πως ίσως ακόμα δεν είχα βάλει τη σφραγίδα μου για να είναι καθαρή καλλιτεχνικά, γι’ αυτό δεν είχα κάνει κάποια συνεργασία, για να μην νιώσω ίσως πως θα κρεμαστώ από την επιτυχία κάποιου άλλου, θα ήθελα να είμαι ισάξια.

Σίγουρα θα ήθελα να είμαι με τον Πάνο Μουζουράκη που είναι φίλος και αδερφός, το ταίρι μου πάνω στη σκηνή, θα ήθελα με τη Νατάσσα Μποφίλιου που φαινόμαστε διαφορετικές αλλά έχουμε μεγάλη ομοιότητα. Η Νατάσσα επιλέγει να επικοινωνεί δισκογραφικά την πιο σκοτεινή πλευρά κι εγώ την πιο φωτεινή αλλά σε ανθρώπινο επίπεδο η ποσόστωση είναι παρόμοια. Θα ήθελα ακόμα μια συνεργασία με τον Χρήστο Μάστορα που βρεθήκαμε στο X- Factor και ταιριάζουμε και πολύ και μουσικά».

To Χ-Factor και ο νέος δίσκος

Τι γεύση σου άφησε η εμπειρία στην κριτική επιτροπή του X-Factor. Νιώθεις πως έγινε η αρχή για μια νέα οπτική στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα παιδιά που διεκδικούν μια θέση στη μουσική σκηνή;

«Δεν ξέρω αν έδωσα κάτι ξεχωριστό, η ευγένεια πάντως ήταν χαρακτηριστική ακόμα κι από τότε που έβλεπα το Voice, τη σεζόν που ήταν και ο Κωστής Μαραβέγιας. Αυτό μου άρεσε από τότε. Επίσης, το έλεγα συχνά πως είμαστε γνωμοδότες κι όχι κριτές, γιατί ο όρος φέρει κάτι επιθετικό και αποδοκιμαστικό. Χαίρομαι που εμείς οι τέσσερις (Ρόκκος, Μάστορας, Μιχάλης Stavento) περάσαμε πολλά, είμαι περήφανη ειδικά για το πώς διαχειριστήκαμε εμείς οι τέσσερις, διάφορες καταστάσεις και έχω πια τρεις φίλους και νιώθω ευγνωμοσύνη. Τέλος, παρατήρησα πως το κέντρο μου είναι αρκετά στιβαρό».

Τι να περιμένουμε να ακούσουμε στον νέο σου δίσκο;

«Υπάρχουν τραγούδια που έχω ξεχωρίσει, υπάρχει ένα ημερολογιακό τραγούδι. Σκέφτομαι να βάλω τα τραγούδια στη σειρά με την οποία γράφτηκαν μιας και όλα ξεκινούν από μια απώλεια και ένα τραύμα αλλά τελικά φτάνουν στη λύτρωση.

Σκέφτομαι πως ο δίσκος θα είναι η μεταμόρφωση, γιατί όταν μας συμβαίνει κάτι κακό κι εκείνη την ώρα φαντάζει με τέλος, είναι υγιές να ζούμε σε βάθος τα στάδια της απώλειας, είναι υγιές να έχουμε φίλους να τα μοιραζόμαστε και μετά θα έρθει η ώρα να βγούμε από το τούνελ. Τότε καταλαβαίνουμε πως το αρνητικό πρόσημο στα πράγματα, το είχαμε δώσει εμείς, γιατί οτιδήποτε συμβαίνει είναι χρήσιμο και σπουδαίο για τη διαδρομή μας και η αποδοχή είναι μεγάλο πράγμα. Δεν είναι συμβιβασμός η αποδοχή αλλά κάτι υγιές».

Την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου, η Μαρίζα Ρίζου μας υποδέχεται για πρώτη φορά στο φιλόξενο και αγαπημένο Θέατρο Βράχων Βύρωνα για την μοναδική της μεγάλη συναυλία στην Αθήνα αυτό το καλοκαίρι, σε μια βραδιά γεμάτη χορό και μουσική!

Το μουσικό πρόγραμμα θα αποδοθεί και στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα από τη σχολή Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας Smiyl. Γιατί η μουσική είναι μια εμπειρία για όλες και όλους.

INFO

ΜΑΡΙΖΑ ΡΙΖΟΥ

ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ ΒΥΡΩΝΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Ώρα έναρξης: 21.00

Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr

Τιμες εισιτηρίων:
Προπώληση: 15€
Την ημέρα της συναυλίας: 17€
Φοιτητικό - Ανέργων - ΑΜΕΑ: 15€